สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของเรา หากเขียนไม่รู้เรื่องยังไงขอโทษด้วยนะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวที่เราไม่รู้จะแก้ไขปัญหายังไง เราเป็นหลานคนโต จากหลานทั้งหมด อายุ 22 เราโดนรังแกหนักมากจากน้องคนนึงซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน น้องคนที่ชอบแกล้งเราอายุประมาณ 8-9 ขวบ คือถ้าอ่านแบบผ่านๆก็จะคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กใช่มั้ยคะ 55555 แค่เด็กป. 3 จะแกล้งอะไร 22 ได้ แต่ครอบครัวเรา เวลาเราโดนรังแกเขาจะชอบบอกว่าอย่าไปทำน้องกลับ น้องแค่ไม่กี่ขวบเอง เราโตแล้ว อย่าไปมีเรื่องกับเด็กเลย
เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว พวกหลานๆก็ไปเจอกันที่บ้านคุณตา คือเราก็แทบจะไปเยี่ยมคุณตา ทุกสัปดาห์ที่เราได้กลับต่างจังหวัด แล้วเราก็นอนค้างบ้านตาบ้างในบางที แต่น้องคนนี้ไม่ได้อยู่บ้านกับคุณตานะคะ เรามาหาคุณตาแล้วเจอกัน
พอดี ตอนแรกๆที่เจอกันก็เล่นกันปกติ ไปๆมาๆ พอเราไม่ทำตามที่น้องบอก มีครั้งนึงเราไม่เล่นกับน้องก็เริ่มด่าเรา แล้วก็เอากระเป๋าเราไปทิ้งขยะใหญ่ๆเหม็นๆเลย ต้องไปคุ้ยขยะเพื่อเอากระเป๋าเราออกมาตอนนั้นเราอ่านหนังสือ ทำการบ้านอยู่ค่ะก็เลยไม่ได้เล่นด้วย
นอกจากนี้ยังเดินไปไหนโดนขัดขา หรือไปซ่อนอยู่ตามที่ต่างๆเพื่อออกมาแกล้งเป็นผีด้วย เรียกว่าอยู่มุมไหนก็ไม่สงบเลยค่ะ ต่อมาหลังจากนั้นเราก็โดนแกล้งตลอด โดนด่าโดนตี โดนพ่นคำหยาบใส่ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เรื่องคำหยาบนี้ส่วนใหญ่เด็กคนนี้จะพูดกับทุกคนค่ะ อุทาน อิเหี้* อิสั*ว์ อะไรกับคนทั่วไปปกติไม่ว่าจะระดับอายุเท่าไหร่ หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยได้เจอกับเด็กคนนี้เท่าไหร่ค่ะ เพราะถ้าเราอยู่บ้านตา แล้วเด็กมาหาตา เราจะเอาตัวเองไปอยู่ในห้องแล้วล็อคประตู แต่มันก็จะมีความพยายามพังประตู เอาตัวไปชนประตู แล้วบอกไม่แกล้งแล้ว แต่มันก็จะทำอยู่ดีค่ะ เคยโกรธมากๆจนแม่เด็กต้องขับรถมาเพื่อขอโทษ ขอให้ยกโทษให้น้อง แต่ลับหลังแม่น้อง น้องก็จะทำอีกแบบค่ะ
ตอนแรกเราก็คิดว่าเราจะเลี่ยงได้ไปเรื่อยๆ จนมาตอนนี้ คุณตาของเราป่วย เราเลยกลับบ้านตาเพื่อมาดูแลค่ะ แล้วเด็กคนนี้ก็มาเหมือนกัน เราก็โดนแบบเดิมค่ะ เด็กมันปาของใส่แมว เราไปห้าม มันบอกว่า กูเกลียดยิ่งกว่า__ อีก ตรงเว้นๆคือชื่อสักคนค่ะ แล้วก็มีน้องเราอีกคนมาห้าม บอกว่าเป็นพี่น้องกันนะพูดกันดีๆ เด็กนั้นก็ตอบกลับประมาณว่า กูไม่ได้อยากเป็นพี่น้อง ไม่ต้องมาสอนกู แค่ให้กูเล่นโทรศัพท์ ไม่ได้แปลว่าเราเป็นพี่น้องกัน
เด็กคนนี้เขาพูดแบบนี้มาตลอดค่ะ กู หรือคำด่าหยาบคาย พูดกับทุกคนค่ะ ยายเราเด็กก็พูดแบบนี้ด้วย
มีหลายคนบอกให้มาขอโทษเราหลายครั้ง แต่พอถึงเวลาที่อยู่กันสองคนมันก็จะพูดว่ากูไม่ได้ขอโทษหรอก แบร่ อะไรแบบนี้อะค่ะ
แต่นั่นแหละค่ะ ญาติเราแต่ละคนก็ไม่ได้ทำอะไรจริงจัง บอกว่าเด็กคนนี้ก็โดนเรียกผู้ปกครองไปพบเพราะทำพฤติกรรมแบบนี้กับคนอื่นเหมือนกัน มันน่าอายแล้ว เราต้องทำใจเย็นๆ เราก็ไม่รู้จะทำใจเย็นยังไงแล้วค่ะ ไม่เคยตี ใช้แรง หรืออะไรกลับนะคะ แต่ก็มีว่าบ้างว่าทำแบบนี้ไม่ได้นะ หรือไม่ก็ โอ้ยๆ ไปค่ะ แม่เขาก็มาขอโทษเราหลายรอบ แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยค่ะ เด็กมันก็ทำพฤติกรรมเดิมๆ เด็กทำพฤติกรรมแบบนี้เป็นประจำค่ะ กับพี่ๆพนักงาน มันก็เอาน้ำราดเทใส่หัวคนจากชั้น 2 ลงมาชั้นแรกแบบปกติค่ะ
เรารู้สึกอึดอัดมากเลย ญาติส่วนใหญ่ทุกคนเข้าใจเราหมดเลย แต่ไม่มีใครแก้ปัญหาได้เลยค่ะ บอกทำอะไรไปจะเป็นเรื่องใหญ่ แต่สุขภาพจิตเราแย่มาก ต้องทนกับความโมโหทุกวัน 555 แม่ก็บอกให้อดทนค่ะ แต่ตอนนี้ก็ยังกลับ หอ ที่ม กลับบ้านที่ไม่ใช่บ้านตาไม่ได้ แม่ไม่ให้กลับค่ะ เราพยามเลี่ยงจนไม่รู้จะเลี่ยงยังไง ถ้าเราอยู่ในบ้าน เด็กมันจะพยามมากระโดดที่หน้าต่างแล้วตะโกน หรือไม่ก็มาเคาะๆตลอดเวลาเลย ชีวิตเราไม่ได้รับความสงบสุขเลยค่ะ มีใครเคยเป็นแบบนี้หรือมีหน่วยงานไหนที่พอจะช่วยเหลือเรื่องนี้ได้บ้างไหมคะ ถ้าเกิดเราจะให้ครอบครัวเราจัดการ เขาก็คงไม่ทำอะไร ให้พ่อแม่เด็กจัดการ พ่อแม่เด็กก็จะมาขอโทษเรา ด้วยเหตุผลว่าลูกเขายังเด็ก ให้เราจัดการตัวเอง เราก็จัดการความรู้สึกตัวเองจนไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ
เรื่องแกล้งแรงๆ หลอกเป็นผี หรือแกล้งสะดุดขา ดึงเก้าอี้ออกเวลาเราจะนั่ง ไม่ได้เกิดกับเราแค่ไม่กี่วันนะคะ แต่เป็นเหตุการณ์ซ้ำๆคล้ายๆเดิม เกิดวนมาเป็นเวลาหลายปีแล้วค่ะ
มีใครเคยโดนเด็กรังแก แต่ทำอะไรไม่ได้ไหมคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวที่เราไม่รู้จะแก้ไขปัญหายังไง เราเป็นหลานคนโต จากหลานทั้งหมด อายุ 22 เราโดนรังแกหนักมากจากน้องคนนึงซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน น้องคนที่ชอบแกล้งเราอายุประมาณ 8-9 ขวบ คือถ้าอ่านแบบผ่านๆก็จะคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กใช่มั้ยคะ 55555 แค่เด็กป. 3 จะแกล้งอะไร 22 ได้ แต่ครอบครัวเรา เวลาเราโดนรังแกเขาจะชอบบอกว่าอย่าไปทำน้องกลับ น้องแค่ไม่กี่ขวบเอง เราโตแล้ว อย่าไปมีเรื่องกับเด็กเลย
เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว พวกหลานๆก็ไปเจอกันที่บ้านคุณตา คือเราก็แทบจะไปเยี่ยมคุณตา ทุกสัปดาห์ที่เราได้กลับต่างจังหวัด แล้วเราก็นอนค้างบ้านตาบ้างในบางที แต่น้องคนนี้ไม่ได้อยู่บ้านกับคุณตานะคะ เรามาหาคุณตาแล้วเจอกัน
พอดี ตอนแรกๆที่เจอกันก็เล่นกันปกติ ไปๆมาๆ พอเราไม่ทำตามที่น้องบอก มีครั้งนึงเราไม่เล่นกับน้องก็เริ่มด่าเรา แล้วก็เอากระเป๋าเราไปทิ้งขยะใหญ่ๆเหม็นๆเลย ต้องไปคุ้ยขยะเพื่อเอากระเป๋าเราออกมาตอนนั้นเราอ่านหนังสือ ทำการบ้านอยู่ค่ะก็เลยไม่ได้เล่นด้วย
นอกจากนี้ยังเดินไปไหนโดนขัดขา หรือไปซ่อนอยู่ตามที่ต่างๆเพื่อออกมาแกล้งเป็นผีด้วย เรียกว่าอยู่มุมไหนก็ไม่สงบเลยค่ะ ต่อมาหลังจากนั้นเราก็โดนแกล้งตลอด โดนด่าโดนตี โดนพ่นคำหยาบใส่ ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เรื่องคำหยาบนี้ส่วนใหญ่เด็กคนนี้จะพูดกับทุกคนค่ะ อุทาน อิเหี้* อิสั*ว์ อะไรกับคนทั่วไปปกติไม่ว่าจะระดับอายุเท่าไหร่ หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยได้เจอกับเด็กคนนี้เท่าไหร่ค่ะ เพราะถ้าเราอยู่บ้านตา แล้วเด็กมาหาตา เราจะเอาตัวเองไปอยู่ในห้องแล้วล็อคประตู แต่มันก็จะมีความพยายามพังประตู เอาตัวไปชนประตู แล้วบอกไม่แกล้งแล้ว แต่มันก็จะทำอยู่ดีค่ะ เคยโกรธมากๆจนแม่เด็กต้องขับรถมาเพื่อขอโทษ ขอให้ยกโทษให้น้อง แต่ลับหลังแม่น้อง น้องก็จะทำอีกแบบค่ะ
ตอนแรกเราก็คิดว่าเราจะเลี่ยงได้ไปเรื่อยๆ จนมาตอนนี้ คุณตาของเราป่วย เราเลยกลับบ้านตาเพื่อมาดูแลค่ะ แล้วเด็กคนนี้ก็มาเหมือนกัน เราก็โดนแบบเดิมค่ะ เด็กมันปาของใส่แมว เราไปห้าม มันบอกว่า กูเกลียดยิ่งกว่า__ อีก ตรงเว้นๆคือชื่อสักคนค่ะ แล้วก็มีน้องเราอีกคนมาห้าม บอกว่าเป็นพี่น้องกันนะพูดกันดีๆ เด็กนั้นก็ตอบกลับประมาณว่า กูไม่ได้อยากเป็นพี่น้อง ไม่ต้องมาสอนกู แค่ให้กูเล่นโทรศัพท์ ไม่ได้แปลว่าเราเป็นพี่น้องกัน
เด็กคนนี้เขาพูดแบบนี้มาตลอดค่ะ กู หรือคำด่าหยาบคาย พูดกับทุกคนค่ะ ยายเราเด็กก็พูดแบบนี้ด้วย
มีหลายคนบอกให้มาขอโทษเราหลายครั้ง แต่พอถึงเวลาที่อยู่กันสองคนมันก็จะพูดว่ากูไม่ได้ขอโทษหรอก แบร่ อะไรแบบนี้อะค่ะ
แต่นั่นแหละค่ะ ญาติเราแต่ละคนก็ไม่ได้ทำอะไรจริงจัง บอกว่าเด็กคนนี้ก็โดนเรียกผู้ปกครองไปพบเพราะทำพฤติกรรมแบบนี้กับคนอื่นเหมือนกัน มันน่าอายแล้ว เราต้องทำใจเย็นๆ เราก็ไม่รู้จะทำใจเย็นยังไงแล้วค่ะ ไม่เคยตี ใช้แรง หรืออะไรกลับนะคะ แต่ก็มีว่าบ้างว่าทำแบบนี้ไม่ได้นะ หรือไม่ก็ โอ้ยๆ ไปค่ะ แม่เขาก็มาขอโทษเราหลายรอบ แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยค่ะ เด็กมันก็ทำพฤติกรรมเดิมๆ เด็กทำพฤติกรรมแบบนี้เป็นประจำค่ะ กับพี่ๆพนักงาน มันก็เอาน้ำราดเทใส่หัวคนจากชั้น 2 ลงมาชั้นแรกแบบปกติค่ะ
เรารู้สึกอึดอัดมากเลย ญาติส่วนใหญ่ทุกคนเข้าใจเราหมดเลย แต่ไม่มีใครแก้ปัญหาได้เลยค่ะ บอกทำอะไรไปจะเป็นเรื่องใหญ่ แต่สุขภาพจิตเราแย่มาก ต้องทนกับความโมโหทุกวัน 555 แม่ก็บอกให้อดทนค่ะ แต่ตอนนี้ก็ยังกลับ หอ ที่ม กลับบ้านที่ไม่ใช่บ้านตาไม่ได้ แม่ไม่ให้กลับค่ะ เราพยามเลี่ยงจนไม่รู้จะเลี่ยงยังไง ถ้าเราอยู่ในบ้าน เด็กมันจะพยามมากระโดดที่หน้าต่างแล้วตะโกน หรือไม่ก็มาเคาะๆตลอดเวลาเลย ชีวิตเราไม่ได้รับความสงบสุขเลยค่ะ มีใครเคยเป็นแบบนี้หรือมีหน่วยงานไหนที่พอจะช่วยเหลือเรื่องนี้ได้บ้างไหมคะ ถ้าเกิดเราจะให้ครอบครัวเราจัดการ เขาก็คงไม่ทำอะไร ให้พ่อแม่เด็กจัดการ พ่อแม่เด็กก็จะมาขอโทษเรา ด้วยเหตุผลว่าลูกเขายังเด็ก ให้เราจัดการตัวเอง เราก็จัดการความรู้สึกตัวเองจนไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ
เรื่องแกล้งแรงๆ หลอกเป็นผี หรือแกล้งสะดุดขา ดึงเก้าอี้ออกเวลาเราจะนั่ง ไม่ได้เกิดกับเราแค่ไม่กี่วันนะคะ แต่เป็นเหตุการณ์ซ้ำๆคล้ายๆเดิม เกิดวนมาเป็นเวลาหลายปีแล้วค่ะ