คือตอนนั้นเขาอยู่ม.1เองพึ่งขึ้นมาใหม่ๆเเล้วครูเขาสอนคณิตอายุ28ห่างกันพอสมควรเลยฮะเเต่ความรักมันเป็นสิ่งสวยงามเเต่ผิดเเต่ความรักอะเนาะใครจะไปรู้ว่าเราจะรักคนเเบบนั้นครูเขาเป็นผู้หญิงตัวเล็กขาวน่ารักสวย(เราคงหลงเขาเเหละ)ตอนนั้นยอมรุบเลยที่เข้าเรียนวิชานั้นคือเพราะครูเขาคนเดียวเรียนไม่รู้เรื่องเขาไปนั่งในห้องอยู่ท้ายเเล้วเเอบมองครูอยู่ตลอดเเอบชอบตั้งเเต่ตอนนั้นยังตอนนี้เเละเราก็เป็นผู้หญิงเหมือนจะยากในการที่จะได้เขามาเป็นเเฟนตอนเเรกก็อยากได้เขามาเป็นเเฟนเเหละเเต่ผ่านไปสักพักก็รู้สึกว่าเรารักเขาโดยที่ไม่ครอบครองก็ได้เพราะมันเป็นเรื่องที่ผิดในสังคมไทยที่นักเรียนกับครูเป็นเเฟนกันไม่ได้ตอนนั้นเราก็รู้สึกดีเเอบมองเขาอยู่ห่างๆเห็นเขามีความสุขเวลาเอางานไปส่งหรือเดินผ่านหน้าห้องเราก็เเอบมองเขาด้วนเเหละก็ทำไงได้เนาะก็คนมันชอบตัดใจก็ยากก็รู้ว่าผิดเเต่ก็ยังชอบเขาไม่รู้ว่าเราชอบเขาคงคิดว่าเรากวนเเต่จริงๆเราไม่ได้อยากกวนเเกหรอกเเค่อยากอยู่ใกล้ๆเเกอยากเป็นคนที่ทำให้เเกยิ้ม5555555ฟังดูตลกที่นักเรียนชอบครูเเต่ตอนนี้เราอยู่ม.ปลายก็ไม่ได้เจอหน้าครูบ่อยนักตอนขึ้นม.4ใหม่ๆเราก็คิดที่จะตัดใจตอนเเรกก็เริ่มๆเฉยๆกับเเกเเต่มีช่วงนึงกีฬาสีได้อยู่กับเเกสุดท้ายเราก็มูฟออนจากเเกไม่ได้หลงหัวปักหัวปำทำลานก็คิดถึงดขาจนไม่เป็นอันทำงานเราเลยตัดใจที่จะเลิกชอบกลับมาคลั่งรักเเกโดนเก็บไว้ในใจเเละไม่เเสดงอาการออกมาคือเเค่เห็นครูเขายิ้มเห็นเขาในทุกวันเราก็มีความสุขเหมือนมีเขาอยู่ข้างๆเเต่ถ้ามีโอกาสที่จะบอกชอบเเกเราคงไม่บอกหรอกเดี๋ยวเลิกกันไปจะไม่เจอเขาอีกเเละเรื่องเรากับเขาคงเป็นไปได้ยากหรือไม่ได้เเต่ถ้าเเกมีเเฟนก็ต้องตัดใจทำใจยากเเต่ก็เขาใจนะว่าคนเรามันก็ต้องมีคนที่ชอบอยู่เเล้วมีวันนึงมันผู้ชายมารับเเกไปกินข้าวไม่รู้ว่าเเฟนหรือคนคุยเเต่ตอนนั้นเศร้ามาซึมไปหลายวันจนวันนึงเราได้เอางานไปส่งเเกเเล้วเวลาเหลือเราเลยยืนคุยกับเขาตแนนั้นมีความสุขจนลืมความเศร้าเลยเเหละเเละเราก็มองไปเห็นหมีตัวเล็กๆสีขาวๆเป็นพวงกุญเเจเราเลยถามเขาว่าซื้อที่ไหนทำไมตาหลุดหรืออะไรเขาบอกผู้ชายซื้อให้เเต่ตอนนี้เขาไปเเล้วมันเลยเหี่ยวเฉาใกล้ตายตอนนั้นก็ดีใจเเหละที่ครูไม่มีใครเเต่พอนับวันเเกยิ่งมีคนคุยเรายิ่งมีความรู้สึกว่าช่างเขาสิเรายินดีที่จะเห็นเขายิ้มถึงเเม้ว่าตรงนั้นมันไม่ใช่เราอ่านดูน้ำเน่าเเต่ก็นะเก็บไว้ในใจไม่บอกใครคงเป็นการรักษาความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดเราเลยเก็บความรู้สึกที่จะบอกเขาว่ารู้สึกยังไง
เเชร์ประสบการณ์ชอบครู