ความรู้สึกสึกป่วยๆของเรา (อายุ17นะคะ
เเอบชอบคุณครูฟิสิกส์
หนูขอเเทนตัวเองว่าเรานะคะ อยากได้ความคิดเห็นที่ดีจากพี่ๆทุกคนค่ะ
คือเรารู้ว่ามันคือครส.ที่ผิดมาก เเละไม่ควรคิดอะไรเเบบนี้เลย เเละเรารู้ว่าถ้าสารภาพไปมันจะเป็นปัญหาใหญ่กับตัวเรามาก เพราะถ้าครูเขารับไม่ได้กับความคิดของเรา มันจะทำให้เรามองหน้ากันไม่ติดเเละเราอาจจะไม่อยากเรียนต่อก็ได้ มันเป็นเรื่องของครส.อะค่ะ ก็ค่อนข้างอ่อนไหวง่ายซะเหลือเกิน เเละถ้าสังคมรับรู้มันจะเกิดผลเสียมากๆกับตัวครูเค้า เเละเราไม่ได้อยากทำลายชีวิตของเค้า เเต่มันคิดเเบบนั้นไปเเล้ว คิดเกินมากกว่าคำว่าคุณครูกับนร.ไปเเล้ว
เรารู้ตัวว่าถ้าบอกไป ยังไงก็เจ็บเเต่เก็บไว้ 2-3วันนี้เรานอนไม่หลับเลย
คิดเเต่เรื่องนี้ มันวนเวียนอยู่ในหัว บอกใครก็ไม่ได้ เล่าให้เพื่อนฟังก็ไม่ได้เดี๋ยวมันจะเป็นปัญหาใหญ่
หนูเเค่อยากระบายออกมา เเละอยากให้คนที่โตกว่าหนูให้คำเเนะนำกับอาการเเบบนี้ว่าควรทำยังไงกับความคิดผิดๆเเบบนี้ว่ามันไม่ควรจะเกิดขึ้นกับตัวหนูเลย มันเเปลกเเละผิดจรรญาบรรณของครูเค้า ความเป็นไม่ได้คือไม่มีเลย คิดไปก็เจ็บเปล่าๆเเต่มันเป็นปัญหาหลักของตัวหนูไปเเล้ว มันเกิดเอฟเฟกต่อครส.ของหนูหนักมากในช่วงนี้
อยากให้ผ่านตรงนี้ไปให้ได้จัง เเต่มันยากเหลือเกิน ใจมันให้เค้าไปหมดเเล้ว ทนต่อไปมันจะไหวเหรอ? หลุดปากพูดไปก็มีเเต่เสียกับเสีย
มันติดตรงที่หนูไม่เคยมีความรัก เเละยังไม่เคยมีเเฟนเลย มันทำให้หนูยึดติด เเล้วครูคนนี้เค้าตรงไทป์หนูมากจริงๆ อยากขอคำเเนะนำอะไรก็ได้จากผู้ใหญ่ใจดี ซ้ำเติมได้ค่ะ เพราะหนูเข้าใจว่ามันผิดจริงๆ
เข้าเรื่อง ที่หนูบอกว่ามันเป็นความคิดที่ป่วยมากที่สุดที่หนูเคยเจอเลย
คือว่าคุณครูคนเนี่ย เค้าเป็นเพศเดียวกันกับหนู อีกอย่างอายุก็ห่างกันมากจริงๆ ครูเค้าอายุ27ปีเเล้ว หนูเพิ่ง17เอง เเละเค้าก็เป็นครูสอนหนังสือหนู ผู้ให้ความรู้หนู
มันช่างไม่มีอะไรเป็นไปได้สักอย่าง
หนูก็เข้าใจว่าพี่ๆอาจจะบอกว่าหนูยังเด็กมากๆยังต้องเจออะไรๆอีกเยอะ เเต่ความจริงมันก็คือความจริง เราต้องยอมรับมันว่าไม่มีทางเป็นไปได้ เรื่องเเบบนี้มันไม่ได้จะเปิดรับกันง่ายๆ คำว่าสมหวังมันไม่มีด้วยซ้ำ เรายังชอบคนที่โตกว่าเราเลย เเล้วครูเค้าจะไปชอบคนที่ดีกว่าเรามันก็ไม่ได้เเปลก เราไม่ได้มีอะไรดีสักหน่อย เเปลกตรงที่เราเอาครส.เราไปให้เค้าทำไม?งงตัวเอง ทำไมต้องไปชอบคนที่เป็นไปไม่ได้ด้ว เบื่อ(ตัวเอง)
บางทีหนูก็คิดนะว่าอาจจะเป็นเพราะหนูขาดความอบอุ่นจากคุณเเม่รึเปล่า เลยมีความชอบเเปลกๆเเละเเตกต่างจากเด็กผู้หญิงคนอื่น เหออ...
คิดซะว่า เค้าเป็นกำลังใจในการเรียนของเราเพิ่มเเล้วกัน
ส่วนตัวหนู หนูเป็นคนตั้งใจเรียนอยู่เเล้วเเต่ช่วงนี้ไม่ไหวจริงๆมันดิ่งสุดๆ
เก็บไว้ในใจมาเยอะมากเเล้ว การมาเล่าในครั้งนี้ของหนู หนูเเค่หวังว่าปมในใจหนูมันจะดีขึ้น อยากนอนหลับเหมือนเดิมเเล้ว ไม่อยากเป็นเเบบนี้อีกเเล้ว พอเเล้ว ไม่อยากทำร้ายตัวเอง เจ็บเปล่าๆ เอาเวลาไปตั้งใจเข้ามหาลัยดีกว่า ถ้ามันจะเจ็บหนักขนาดนี้ การอยู่กับตัวเองเป็นอะไรที่ดีที่สุด เเละการมูฟออนจากสิ่งนี้ ต้องหาใครมาดามใจเเล้วล่ะเนาะ 55555
ในครั้งนี้เราว่าจะไม่ชอบผู้หญิงด้วยกันเเล้วเเหละ เเต่ก่อนหน้านี้เราเป็น bisexual นะ ไม่ใช่ lesbian เเต่จะเปลี่ยนไปชอบชายเเท้ที่จริงใจละ พอๆกับสเปกบ้าบอของตัวเอง ขอบคุณมากนะคะที่มาอ่านกระทู้ของหนูจนจบ ขอบคุณคั๊บ
เพิ่มเติม ครส. ย่อมาจาก ความรู้สึกนะคะ
เเอบชอบครูเป็นครส.ที่ป่วยมากเว่ออ!!
เเอบชอบคุณครูฟิสิกส์
หนูขอเเทนตัวเองว่าเรานะคะ อยากได้ความคิดเห็นที่ดีจากพี่ๆทุกคนค่ะ
คือเรารู้ว่ามันคือครส.ที่ผิดมาก เเละไม่ควรคิดอะไรเเบบนี้เลย เเละเรารู้ว่าถ้าสารภาพไปมันจะเป็นปัญหาใหญ่กับตัวเรามาก เพราะถ้าครูเขารับไม่ได้กับความคิดของเรา มันจะทำให้เรามองหน้ากันไม่ติดเเละเราอาจจะไม่อยากเรียนต่อก็ได้ มันเป็นเรื่องของครส.อะค่ะ ก็ค่อนข้างอ่อนไหวง่ายซะเหลือเกิน เเละถ้าสังคมรับรู้มันจะเกิดผลเสียมากๆกับตัวครูเค้า เเละเราไม่ได้อยากทำลายชีวิตของเค้า เเต่มันคิดเเบบนั้นไปเเล้ว คิดเกินมากกว่าคำว่าคุณครูกับนร.ไปเเล้ว
เรารู้ตัวว่าถ้าบอกไป ยังไงก็เจ็บเเต่เก็บไว้ 2-3วันนี้เรานอนไม่หลับเลย
คิดเเต่เรื่องนี้ มันวนเวียนอยู่ในหัว บอกใครก็ไม่ได้ เล่าให้เพื่อนฟังก็ไม่ได้เดี๋ยวมันจะเป็นปัญหาใหญ่
หนูเเค่อยากระบายออกมา เเละอยากให้คนที่โตกว่าหนูให้คำเเนะนำกับอาการเเบบนี้ว่าควรทำยังไงกับความคิดผิดๆเเบบนี้ว่ามันไม่ควรจะเกิดขึ้นกับตัวหนูเลย มันเเปลกเเละผิดจรรญาบรรณของครูเค้า ความเป็นไม่ได้คือไม่มีเลย คิดไปก็เจ็บเปล่าๆเเต่มันเป็นปัญหาหลักของตัวหนูไปเเล้ว มันเกิดเอฟเฟกต่อครส.ของหนูหนักมากในช่วงนี้
อยากให้ผ่านตรงนี้ไปให้ได้จัง เเต่มันยากเหลือเกิน ใจมันให้เค้าไปหมดเเล้ว ทนต่อไปมันจะไหวเหรอ? หลุดปากพูดไปก็มีเเต่เสียกับเสีย
มันติดตรงที่หนูไม่เคยมีความรัก เเละยังไม่เคยมีเเฟนเลย มันทำให้หนูยึดติด เเล้วครูคนนี้เค้าตรงไทป์หนูมากจริงๆ อยากขอคำเเนะนำอะไรก็ได้จากผู้ใหญ่ใจดี ซ้ำเติมได้ค่ะ เพราะหนูเข้าใจว่ามันผิดจริงๆ
เข้าเรื่อง ที่หนูบอกว่ามันเป็นความคิดที่ป่วยมากที่สุดที่หนูเคยเจอเลย
คือว่าคุณครูคนเนี่ย เค้าเป็นเพศเดียวกันกับหนู อีกอย่างอายุก็ห่างกันมากจริงๆ ครูเค้าอายุ27ปีเเล้ว หนูเพิ่ง17เอง เเละเค้าก็เป็นครูสอนหนังสือหนู ผู้ให้ความรู้หนู
มันช่างไม่มีอะไรเป็นไปได้สักอย่าง
หนูก็เข้าใจว่าพี่ๆอาจจะบอกว่าหนูยังเด็กมากๆยังต้องเจออะไรๆอีกเยอะ เเต่ความจริงมันก็คือความจริง เราต้องยอมรับมันว่าไม่มีทางเป็นไปได้ เรื่องเเบบนี้มันไม่ได้จะเปิดรับกันง่ายๆ คำว่าสมหวังมันไม่มีด้วยซ้ำ เรายังชอบคนที่โตกว่าเราเลย เเล้วครูเค้าจะไปชอบคนที่ดีกว่าเรามันก็ไม่ได้เเปลก เราไม่ได้มีอะไรดีสักหน่อย เเปลกตรงที่เราเอาครส.เราไปให้เค้าทำไม?งงตัวเอง ทำไมต้องไปชอบคนที่เป็นไปไม่ได้ด้ว เบื่อ(ตัวเอง)
บางทีหนูก็คิดนะว่าอาจจะเป็นเพราะหนูขาดความอบอุ่นจากคุณเเม่รึเปล่า เลยมีความชอบเเปลกๆเเละเเตกต่างจากเด็กผู้หญิงคนอื่น เหออ...
คิดซะว่า เค้าเป็นกำลังใจในการเรียนของเราเพิ่มเเล้วกัน
ส่วนตัวหนู หนูเป็นคนตั้งใจเรียนอยู่เเล้วเเต่ช่วงนี้ไม่ไหวจริงๆมันดิ่งสุดๆ
เก็บไว้ในใจมาเยอะมากเเล้ว การมาเล่าในครั้งนี้ของหนู หนูเเค่หวังว่าปมในใจหนูมันจะดีขึ้น อยากนอนหลับเหมือนเดิมเเล้ว ไม่อยากเป็นเเบบนี้อีกเเล้ว พอเเล้ว ไม่อยากทำร้ายตัวเอง เจ็บเปล่าๆ เอาเวลาไปตั้งใจเข้ามหาลัยดีกว่า ถ้ามันจะเจ็บหนักขนาดนี้ การอยู่กับตัวเองเป็นอะไรที่ดีที่สุด เเละการมูฟออนจากสิ่งนี้ ต้องหาใครมาดามใจเเล้วล่ะเนาะ 55555
ในครั้งนี้เราว่าจะไม่ชอบผู้หญิงด้วยกันเเล้วเเหละ เเต่ก่อนหน้านี้เราเป็น bisexual นะ ไม่ใช่ lesbian เเต่จะเปลี่ยนไปชอบชายเเท้ที่จริงใจละ พอๆกับสเปกบ้าบอของตัวเอง ขอบคุณมากนะคะที่มาอ่านกระทู้ของหนูจนจบ ขอบคุณคั๊บ
เพิ่มเติม ครส. ย่อมาจาก ความรู้สึกนะคะ