กระทู้นี้ไม่ได้มาถามหรอก แค่อยากเล่าความรู้สึกค่ะ คือเรารุ้สึกดีนะคะที่คนในะนทีปคอยให้คำแนะนำถึงแม้ไม่รู้จักเรา เรากับคนคุย(ที่อเมริกา) คือช่วงหลังเราพักผ่อนไม่ไปนึกถึงเขามากเกินไปเหมือนที่เคยทำ เราหาอะไระฒนาตัวเอง มีอะไรเล่าก็เล่าให้เขาฟังบ้าง คุยแบบชิวๆ ไม่ค่อยตอบเขา เราหายไปทำอะไรที่เราชอบบ้างอะไรบ้างสักพัก ก็ดีมากค่ะ รู้สึกดีกับตัวเอง
ล่าสุดเขาเหมือนกลัวเราหายไปจากเขาเขาพยายามตอบเราแบบถี่ยิป บอกคิดถึงอย่างงู้นอย่างี้ เราบอกไม่จำเป็นหรอก คุยได้เท่าที่คุย
ปรากฏว่าเขาบอกปีหน้าพ่อแม่เขาอยากมาเมืองไทย เขาจะทำงานเก็บเงินแล้วมาเมืองไทย แล้วถามเราว่าถ้าเป็นไปได้อยากเจอตัวคุณเป็นๆ และทานมื้อเที่ยงกับคุณได้ไหม เราบอกได้ ... แต่เราไม่คิดไรมากและให้วันเวลาเดินไป พิสูจน์ไป เราว่าเราไม่คาดหวังหรือกำหนดทิศทางดีกว่า ตามแต่เขาเลย เพราะใจเราเราแค่อยากให้เขามีความสุขทไม่อยากมานั่งบังคับให้เขามีเวลาให้หรือใส่ใจเราจนเกินไป อยากช่วยเหลือตัวเองทำงานไป และอีกอย่างเราเหลืออีก1วิชาก็เรียนจบแล้ว เรามองอนาคตตัวเองดีกว่า ขอบคุณทุกคนที่คอยตอบนะคะ บางอันก็ตรงสะเราสะดุ้งเลย 5555 แต่ก็เป็นการเตือนสติให้ดี ขอบคุณจริงๆ
คุยกับคนคุยแบบค่อยเป็นค่อยไป ขอบคุณพันทิป
ล่าสุดเขาเหมือนกลัวเราหายไปจากเขาเขาพยายามตอบเราแบบถี่ยิป บอกคิดถึงอย่างงู้นอย่างี้ เราบอกไม่จำเป็นหรอก คุยได้เท่าที่คุย
ปรากฏว่าเขาบอกปีหน้าพ่อแม่เขาอยากมาเมืองไทย เขาจะทำงานเก็บเงินแล้วมาเมืองไทย แล้วถามเราว่าถ้าเป็นไปได้อยากเจอตัวคุณเป็นๆ และทานมื้อเที่ยงกับคุณได้ไหม เราบอกได้ ... แต่เราไม่คิดไรมากและให้วันเวลาเดินไป พิสูจน์ไป เราว่าเราไม่คาดหวังหรือกำหนดทิศทางดีกว่า ตามแต่เขาเลย เพราะใจเราเราแค่อยากให้เขามีความสุขทไม่อยากมานั่งบังคับให้เขามีเวลาให้หรือใส่ใจเราจนเกินไป อยากช่วยเหลือตัวเองทำงานไป และอีกอย่างเราเหลืออีก1วิชาก็เรียนจบแล้ว เรามองอนาคตตัวเองดีกว่า ขอบคุณทุกคนที่คอยตอบนะคะ บางอันก็ตรงสะเราสะดุ้งเลย 5555 แต่ก็เป็นการเตือนสติให้ดี ขอบคุณจริงๆ