คือเราไม่คุยมีคนคุยด้วย คสพ.กับครอบครัวไม่ดีตั้งแต่เด็กๆจนถึงตอนนี้ก็ยี่สิบกว่าปีแล้วค่ะ ไม่เคยมีเพื่อนด้วย เราเลยมักจะสมมุติใครขึ้นมาอีกคนแล้วคุยด้วยในทุกๆวัน มากกว่า50% ในชีวิตเราคือมักจะคุยกับคนสักคนที่เราคิดขึ้นมาเอง และสมมุติว่าเราเปนนั้นนี้แลัวสมมุติอีกคนขึ้นมานั่งคุยกัน เช่นวันนี้เราเป็นนักข่าวนะ เลยสมมุติว่านั้งอ่านข่าวอยุ่ มีคนดี สมมุติว่าตัวเองเป็นนีกดนตรี กำลังแสดงอยุ่ มีผู้ชมว่านั่งฟัง สมมุติว่าตัวเองเปนนักเรียนนั่งคุยกับครู ส่วนมากทั้งหมดคือคุยเรื่องตัวเอง เรื่องนั้นนี้ที่เกิดขึ้นในชีวิตกับอะไรต่างๆที่เราไปรู้เห็นมา อยากรู้ว่าเพื่อนเป็นเราใช่รึเปล่า เป็นเรื่องปกติใช่ไหมคะ ช่วงนี้คือมีอะไรให้คิดเยอะมากเลยค่ะ เลยคุยกับตัวละครสมมุติมากขึ้น
ทุกคนเป็นเหมือนเราไหม ชอบสร้างตัวละครสมมุติมาคุยกับตัวเอง