สวัสดีครับอย่างที่ทุกๆคนน่าจะเห็นในหัวข้อ
ผมคิดว่าผมเป็นคนที่เเย่ที่สุดเเละไร้ค่าที่สุดในโลกเลยครับผมเขียนกระทู้นี้เผื่อจะมีใครผ่านมาเห็นชีวิตที่ห่วยเเตกตลอด18ปีของผมครับ
ผมอายุ18ปีครับผมเกิดเมื่อปี50ผมพึ่งจบม.6ช่วงต้นปี68เเต่ตอนนี้ผมกับรู้สึกว่าผมไร้ค่าเเละไร้อนาคตมากเลยครับเเละก็รู้สึกว่าผมเป็นคนที่เเย่ที่สุดในโลกเเละไม่ควรเกิดมาด้วยครับผมจะสรุปให้ฟังง่ายๆรวดเดียวเลยนะครับ
ผมเกิดในครอบครอบที่ไม่รู้ว่าเรียกธรรมดาได้รึเปล่าพ่อเเม่ผมมีผมกันตั้งเเต่ยังไม่พร้อมผมเลยต้องโตมากับการเลี้ยงดูจากย่าผมโตมาเเบบไม่มีพ่อเเม่คอยดูเเลตั้งเเต่เด็กๆเเม่ผมไปมีครอบครัวใหม่ส่วนพ่อผมก็ติดคุกคดียาเสพติดผมเกิดเเละโตมาในย่านสลัมเเห่งนึงในรังสิตที่ผมอยู่เเละอาศัยมาจนถึงปัจจุบันผมเติบโตมาด้วยสังคมรอบตัวที่มีเเต่ยาเสพติดครับเเต่ด้วยการที่ผมยังโชคดีเกิดในปลายเจนZทำให้ยังอยู่ทันช่วงยุคอินเตอร์เน็ตช่วงท้ายๆทำให้ผมเลือกที่จะติดเกมเเทนยาเสพติดที่อยู่รอบๆตัวผมครับเเละมันก็ทำให้ผมได้รู้จักสังคมคอมมูนิตี้ออนไลน์ต่างๆที่ไว้ใช้พูดคุยออนไลน์ตัวอย่างเช่นTS3ในอดีตผมได้อยู่ในกลุ่มคอมมูนิตี้ต่างๆในโลกออนไลน์ผมได้พูดคุยได้ครายเครียดได้เรียนรู้โลกใบใหม่ในที่ที่ผมสามารถเป็นอิสระได้เเละไม่มีของเขตผมรู้สึกว่าที่นี่เเหละคือที่ที่ผมจะปลดปล่อยทุกๆอย่างออกมาเเละเป็นตัวของตัวเองได้อย่างเต็มที่เเละผมก็อยู่กับมันมาเรื่อยๆเลิกเรียนมาก็เปิดคอมเล่นเกมอยู่บ้านทำให้ผมไม่ได้ออกไปเล่นข้างนอกเเละไม่ได้ติดยาเหมือนเพื่อนๆรอบๆตัวผม ผมใช้ชีวิตเเบบนี้มาเรื่อยๆจนผมอยู่ม.1กำลังขึ้นม.2เมื่อปี2019covidก็มาทุกคนเลยต้องกักตัวอยู่บ้านเรียนออนไลน์กันเเละด้วยสภาพเเวดล้อมร.รที่ผมอยู่เป็นร.รเปิดโอกาสเเห่งนึงในรังสิตเเละเป็นเเหล่งรวมเด็กในสลัมต่างๆในย่านรังสิตทำให้เพื่อนๆของผมต่างพากันไม่เรียนต่อเเละพากันหันหน้าเข้าหายาเสพติดครับเเต่ผมก็ไม่ได้ต่างจากเพื่อนๆเลยครับผมไม่ยอมเรียนออนไลน์เลยครับผมเอาเเต่อยู่ในโลกออนไลน์เเละผมก็ได้เจอกับเพื่อนๆมากมายคนที่เเตกต่างเหมือนผมเเละมันก็ไม่ใช่เเค่ผมคนเดียวนะครับกลุ่มเด็กๆที่รวมตัวกันเป็นเเก็งค์ต่างๆมากมายหลายจุดประสงค์หลายความคิดทุกคนรู้สึกเหมือนกันครับโลกใบนี้มันเเปลกใหม่มันเป็นอิสระไม่มีขอบเขตไม่มีกฎเกณใดๆนี่เเหละครับคือจุดเริ่มต้นของด้านมืดมากมายในโลกออนไลน์ผมคิดว่าผมเป็นคนที่รู้จักมันดีคนนึงเลยหล่ะครับผมเป็นเด็กๆที่ทำมาหากินในโลกออนไลน์กันกลุ่มเเรกๆเลยก็ว่าได้นะครับผมคิดว่าผมรู้จักมันดีทุกทิศทุกมุมเเละผมสามารถเข้าใจมันได้ทุกๆอย่างทั้งๆที่ตอนนั้นผมอายุ14ปีผมกับเป็นผู้นำคนหลายร้อยคนได้มันน่าตลกดีใช่มั้ยหล่ะครับเเต่นี่เเหละคือโลกออนไลน์สำหรับผมโลกที่เป็นอิสระเเละเปิดกว้างผมขอไม่อธิบายรายระเอียดช่วงนี้มากละกันนะครับเพราะมันค่อนข้างระเอียดอ่อนมากๆครับเเต่ผมบอกได้เเค่ว่าตลอดระยะเวลา3ปีที่ผมได้ใช้ชีวิตในโลกออนไลน์เเบบจริงๆจังๆในทุกๆวันผมตื่น8โมงเปิดคอมเล่นเกมเเละเข้านอนตี3วนไปเเบบนี้ทุกๆคืนครับผมได้พบเจอผู้คนมากมายหลายหมื่นคนในโลกออนไลน์ได้เป็นทั้งผู้ตามเเละผู้นำที่ดีเสมอมาถึงเเม้ตำเเหน่งของพวกผมจะอยู่ไม่นานเเต่ตำนานของพวกผมจะอยู่ตลอดไปครับไม่ว่าจะมีคนจดจำพวกผมได้มากน้อยเเค่ไหนเเต่อย่างน้อยครั้งนึกชื่อของพวกผมก็เคยเข้าไปอยู่ในความทรงจำของผู้คนมากมายทั้งในทางดีเเละทางลบครับจนท้ายที่สุดเกรดรวม5เทอมออกผมติด0ช่วงม.ต้นรวมกันเกือบ30ตัวครับผมก็มานั่งคิดกับตัวเองว่าผมยังอยากมีอนาคตอยู่รึเปล่าเเละผมก็นึกคำพูดของคนๆนึงขึ้นได้ครับเค้าเป็นครูคณิตผู้ชายที่เป็นครูประจำชั้นของผมตอนประถมเค้าพูดกับผมว่าผมเป็นคนที่ฉลาดเเต่ผมขี้เกียจผมก็พอรู้ตัวเองนะครับเเละผมก็รู้ด้วยว่าเเตกต่างจากคนอื่นตั้งเเต่เด็กๆผมมักมีความคิดไม่เหมือนคนอื่นรอบๆตัวของผมอีกอย่างนึงที่ผมลืมบอกผมหาตังจากโลกออนไลน์ได้เยอะเเยะเลยล่ะครับเพราะผมเข้าใจมันครับเเละผมรู้ว่าคนที่มาก่อนได้เปรียบมากเเค่ไหนในโลกออนไลน์ผมเป็นทั้งผู้นำท้งหัวหน้าทั้งพ่อค้าในโลกออนไลน์เเละผมเอาเเต่คิดว่าตัวผมเคยยิ่งใหญ่มากเเค่ไหนเเต่มาดูชีวิตจริงตอนนั้นสิครับผมเป็นเเค่ไออ้วนที่ใกล้จะเรียนไม่จบม.3ในชีวิตจริงด้วยซ้ำไปผมเลยตัดสินใจครั้งใหญ่ครับคือการเลิกเล่นคอมไปเลยเเละตัดสินใจไปเเก้0เเบบจริงจัง ผมขอเล่าถึงตอนอายุ15ก่อนนะครับเรื่องราวหลังจากนี้คือการที่ผมต้องปรับตัวในการใช้ชีวิตในโลกจริงช่วงม.ปลายเเละเรื่องอื่นอีกมากมายสมมุติว่ามีใครผ่านมาเจอกระทู้ของผมเเละอยากฟังช่วง3ปีที่เหลือว่าชีวิตผมจนถึงปัจจุบันมันบัดซบได้ถึงขนาดไหนก็บอกได้เลยนะครับผมจะมาเขียนต่อให้ ขอบคุณครับ
ผมคิดว่าผมเป็นมนุษย์ที่ไร้ค่าเเละเเย่ที่สุดในโลกเลยครับ
ผมคิดว่าผมเป็นคนที่เเย่ที่สุดเเละไร้ค่าที่สุดในโลกเลยครับผมเขียนกระทู้นี้เผื่อจะมีใครผ่านมาเห็นชีวิตที่ห่วยเเตกตลอด18ปีของผมครับ
ผมอายุ18ปีครับผมเกิดเมื่อปี50ผมพึ่งจบม.6ช่วงต้นปี68เเต่ตอนนี้ผมกับรู้สึกว่าผมไร้ค่าเเละไร้อนาคตมากเลยครับเเละก็รู้สึกว่าผมเป็นคนที่เเย่ที่สุดในโลกเเละไม่ควรเกิดมาด้วยครับผมจะสรุปให้ฟังง่ายๆรวดเดียวเลยนะครับ
ผมเกิดในครอบครอบที่ไม่รู้ว่าเรียกธรรมดาได้รึเปล่าพ่อเเม่ผมมีผมกันตั้งเเต่ยังไม่พร้อมผมเลยต้องโตมากับการเลี้ยงดูจากย่าผมโตมาเเบบไม่มีพ่อเเม่คอยดูเเลตั้งเเต่เด็กๆเเม่ผมไปมีครอบครัวใหม่ส่วนพ่อผมก็ติดคุกคดียาเสพติดผมเกิดเเละโตมาในย่านสลัมเเห่งนึงในรังสิตที่ผมอยู่เเละอาศัยมาจนถึงปัจจุบันผมเติบโตมาด้วยสังคมรอบตัวที่มีเเต่ยาเสพติดครับเเต่ด้วยการที่ผมยังโชคดีเกิดในปลายเจนZทำให้ยังอยู่ทันช่วงยุคอินเตอร์เน็ตช่วงท้ายๆทำให้ผมเลือกที่จะติดเกมเเทนยาเสพติดที่อยู่รอบๆตัวผมครับเเละมันก็ทำให้ผมได้รู้จักสังคมคอมมูนิตี้ออนไลน์ต่างๆที่ไว้ใช้พูดคุยออนไลน์ตัวอย่างเช่นTS3ในอดีตผมได้อยู่ในกลุ่มคอมมูนิตี้ต่างๆในโลกออนไลน์ผมได้พูดคุยได้ครายเครียดได้เรียนรู้โลกใบใหม่ในที่ที่ผมสามารถเป็นอิสระได้เเละไม่มีของเขตผมรู้สึกว่าที่นี่เเหละคือที่ที่ผมจะปลดปล่อยทุกๆอย่างออกมาเเละเป็นตัวของตัวเองได้อย่างเต็มที่เเละผมก็อยู่กับมันมาเรื่อยๆเลิกเรียนมาก็เปิดคอมเล่นเกมอยู่บ้านทำให้ผมไม่ได้ออกไปเล่นข้างนอกเเละไม่ได้ติดยาเหมือนเพื่อนๆรอบๆตัวผม ผมใช้ชีวิตเเบบนี้มาเรื่อยๆจนผมอยู่ม.1กำลังขึ้นม.2เมื่อปี2019covidก็มาทุกคนเลยต้องกักตัวอยู่บ้านเรียนออนไลน์กันเเละด้วยสภาพเเวดล้อมร.รที่ผมอยู่เป็นร.รเปิดโอกาสเเห่งนึงในรังสิตเเละเป็นเเหล่งรวมเด็กในสลัมต่างๆในย่านรังสิตทำให้เพื่อนๆของผมต่างพากันไม่เรียนต่อเเละพากันหันหน้าเข้าหายาเสพติดครับเเต่ผมก็ไม่ได้ต่างจากเพื่อนๆเลยครับผมไม่ยอมเรียนออนไลน์เลยครับผมเอาเเต่อยู่ในโลกออนไลน์เเละผมก็ได้เจอกับเพื่อนๆมากมายคนที่เเตกต่างเหมือนผมเเละมันก็ไม่ใช่เเค่ผมคนเดียวนะครับกลุ่มเด็กๆที่รวมตัวกันเป็นเเก็งค์ต่างๆมากมายหลายจุดประสงค์หลายความคิดทุกคนรู้สึกเหมือนกันครับโลกใบนี้มันเเปลกใหม่มันเป็นอิสระไม่มีขอบเขตไม่มีกฎเกณใดๆนี่เเหละครับคือจุดเริ่มต้นของด้านมืดมากมายในโลกออนไลน์ผมคิดว่าผมเป็นคนที่รู้จักมันดีคนนึงเลยหล่ะครับผมเป็นเด็กๆที่ทำมาหากินในโลกออนไลน์กันกลุ่มเเรกๆเลยก็ว่าได้นะครับผมคิดว่าผมรู้จักมันดีทุกทิศทุกมุมเเละผมสามารถเข้าใจมันได้ทุกๆอย่างทั้งๆที่ตอนนั้นผมอายุ14ปีผมกับเป็นผู้นำคนหลายร้อยคนได้มันน่าตลกดีใช่มั้ยหล่ะครับเเต่นี่เเหละคือโลกออนไลน์สำหรับผมโลกที่เป็นอิสระเเละเปิดกว้างผมขอไม่อธิบายรายระเอียดช่วงนี้มากละกันนะครับเพราะมันค่อนข้างระเอียดอ่อนมากๆครับเเต่ผมบอกได้เเค่ว่าตลอดระยะเวลา3ปีที่ผมได้ใช้ชีวิตในโลกออนไลน์เเบบจริงๆจังๆในทุกๆวันผมตื่น8โมงเปิดคอมเล่นเกมเเละเข้านอนตี3วนไปเเบบนี้ทุกๆคืนครับผมได้พบเจอผู้คนมากมายหลายหมื่นคนในโลกออนไลน์ได้เป็นทั้งผู้ตามเเละผู้นำที่ดีเสมอมาถึงเเม้ตำเเหน่งของพวกผมจะอยู่ไม่นานเเต่ตำนานของพวกผมจะอยู่ตลอดไปครับไม่ว่าจะมีคนจดจำพวกผมได้มากน้อยเเค่ไหนเเต่อย่างน้อยครั้งนึกชื่อของพวกผมก็เคยเข้าไปอยู่ในความทรงจำของผู้คนมากมายทั้งในทางดีเเละทางลบครับจนท้ายที่สุดเกรดรวม5เทอมออกผมติด0ช่วงม.ต้นรวมกันเกือบ30ตัวครับผมก็มานั่งคิดกับตัวเองว่าผมยังอยากมีอนาคตอยู่รึเปล่าเเละผมก็นึกคำพูดของคนๆนึงขึ้นได้ครับเค้าเป็นครูคณิตผู้ชายที่เป็นครูประจำชั้นของผมตอนประถมเค้าพูดกับผมว่าผมเป็นคนที่ฉลาดเเต่ผมขี้เกียจผมก็พอรู้ตัวเองนะครับเเละผมก็รู้ด้วยว่าเเตกต่างจากคนอื่นตั้งเเต่เด็กๆผมมักมีความคิดไม่เหมือนคนอื่นรอบๆตัวของผมอีกอย่างนึงที่ผมลืมบอกผมหาตังจากโลกออนไลน์ได้เยอะเเยะเลยล่ะครับเพราะผมเข้าใจมันครับเเละผมรู้ว่าคนที่มาก่อนได้เปรียบมากเเค่ไหนในโลกออนไลน์ผมเป็นทั้งผู้นำท้งหัวหน้าทั้งพ่อค้าในโลกออนไลน์เเละผมเอาเเต่คิดว่าตัวผมเคยยิ่งใหญ่มากเเค่ไหนเเต่มาดูชีวิตจริงตอนนั้นสิครับผมเป็นเเค่ไออ้วนที่ใกล้จะเรียนไม่จบม.3ในชีวิตจริงด้วยซ้ำไปผมเลยตัดสินใจครั้งใหญ่ครับคือการเลิกเล่นคอมไปเลยเเละตัดสินใจไปเเก้0เเบบจริงจัง ผมขอเล่าถึงตอนอายุ15ก่อนนะครับเรื่องราวหลังจากนี้คือการที่ผมต้องปรับตัวในการใช้ชีวิตในโลกจริงช่วงม.ปลายเเละเรื่องอื่นอีกมากมายสมมุติว่ามีใครผ่านมาเจอกระทู้ของผมเเละอยากฟังช่วง3ปีที่เหลือว่าชีวิตผมจนถึงปัจจุบันมันบัดซบได้ถึงขนาดไหนก็บอกได้เลยนะครับผมจะมาเขียนต่อให้ ขอบคุณครับ