ในก๋าละนั้นโสด เพชฌฆาตโหดใจ๋ไฟ ยินกำไขบอกเล่า แห่งคนเฝ้าประตู๋ ว่าบ่หื้อนำน้ากูไปฆ่า ตี่ป่าจ๊าเสียผี นอกปุรีหนใต้ ก็โขดไหม้โก๋ธา ก็รีบปาอ๊ายน้า เฉพาะหน้าไปสู่ประตู๋วันตกอยู่ถัดไป แล้วเร็วไวบอกเล่า หื้อรู้เก๊าขียา,นายประตู๋ก็จ๋าตอบถ้อย มีบ่น้อยหลายประก๋าร ว่าในโบราณแต่ก่อน ถือสือซ้อนกั๋นมา ว่าเต๋าวันดาค่ำหล้า ไผบ่ฆ่าคนต๋าย ผิดลวงลายแบบเบ้า รอยรีตเก่าประเพณี ยามระวายตรี๋มืดบอด บ่แจ้งรอดหันใส ประตู๋เวียงจัยนี้ไส้ ไขบ่ได้เป๋นตร๋า กันอ๊ายน้านี้นาโต๊ษใหญ่ ขั้นถึงได้วำวาย สูตังหลายมวลหมู่