ถ้าจัดลำดับคนขี้อิจฉา ดิฉันกล้าท้าว่า ความขี้อิจฉาที่มีของดิฉันติดtop 3 ในสยามประเทศค่ะ และด้วยความเป็นคนขี้อิจฉานี่แหละ เลยมีข้อดีตรงที่ เอามันมาเป็นแรงผลักดันตัวเอง จากที่นั่งดูเพื่อน ดูชาวบ้านโพสต์รูปตัวเองออกกำลังกาย โพสต์หุ่นดีๆ ต่อมอิจฉาแทบนชระเบิด และสมองสั่งมาว่า อิโง่ จะนั่งดูให้เสียเวลาทำไม ลุกขึ้น ลงมือทำสิ เธอต้องทำให้ดีกว่าคนพวกนั้น

เคยพ่ายแพ้กับการลดความอ้วนมาแล้วทุกรูปแบบ เริ่มลดความอ้วนตั้งแต่อายุ17 ทำมาแล้วสารพัดวิธีจริงๆ จนถึงขั้นต้องเข้าบำบัด และสุดท้ายหนทางที่จะพาเราบรรลุ คือ ตัวเราเอง ใจล้วนๆ

จากคนที่ไม่มีภาระ มีแค่ทำงานหาเงิน ก็ยังไม่เห็นคุณค่าของการออกกำลังกาย ออกเล่นๆ ไม่จริงจัง  จนกลายเป็นแม่ลูก2 ที่ต้องทำงานหาเงิน !!!!ภาระมันล้นมือจริงๆ เพราะที่บ้านเลี้ยงลูกกันเองกับสามีไม่มีคนช่วยเลย เนื่องจากตายกันหมดแล้ว สามีก็งานโคตรยุ่ง

เริ่มออกกำลังกายจริงจังตอนที่ ต้องทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด ในสถานะลูกคนโต3ขวบ คนเล็ก2ขวบ ยังกินนมแม่ทั้งคู่

ตื่นตี4 เพื่อให้ตัวเองได้มีเวลาออกกำลังกาย30นาที เป็น30นาทีที่โคตรมีค่า 30นาทีที่ต้องคอยหวาดระแวงกลัวลูกคนโตตื่นร้องหาแม่ กลัวคนเล็กร้องกินนมแม่ เพราะถ้าลูกตื่น คือ จบ ระหว่างออกก็ปั่นผ้าไป ต้มอาหารลูกๆ / หุงข้าวไป

ออกในแฟลตข้าราชการแคบๆ ดีที่ว่ามีห้องนอนแยก ส่วนเราก็ออกมาออกกำลังตรงที่นั่งเล่น

เพราะเวลาจำกัดมากกก เช้าจัดการอาหารลูกๆ แล้วหอบลูกๆ ทั้ง2 ไปทำงานด้วย ซ้ายมือ ขวามือวันไหนที่ทำงานไม่สะดวกจริงๆ ก็ต้องให้สามีเอาลูกไป

ผ่านอาทิตย์แรกไปแบบ โคตรทรมาน ทั้งร่าง เจ็บไปหมดทั้งตัว ตอนแรกๆ ออกไปร้องไห้ไป มันทรมาน มันเจ็บตัว แต่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เหมือนชนะเบาๆ และร่างกายมีความเปลี่ยนแปลง

ผ่านไป1 เดือน เริ่มติดการออกกำลังกาย และร่างกายเปลี่ยนไปจนสังเกตได้

***ปัจจุบัน ลูกคนโต10 ขวบ คนเล็ก8ขวบ ออกกำลังกายจริงจังมา เกือบ7ปี ไม่เคยมีวันไหนสักวันที่โกง จัดตารางออกยังไง ก็แบบนั้น ไม่เคยเบี้ยวแม้วันเดียว
***ไม่เคยต้องเดินทางไปออกกำลังที่ไหน ในเมื่อที่เท่ารูหนูก็ทำได้
***ไม่เคยเสียเงินให้เทรนเนอร์ หรือ คอร์สออกกำลังใดๆ แม้บาทเดียว
***ไม่เคยเสียเงินค่าอาหารเสริม หรือโปรตีนกระป๋อง หรือ อะไรใดๆ เลย
***ไม่เคยกินตามกระแส ยังกินตามใจตัวเอง แต่กินอย่างมีสติและไม่ตะกละเหมือนเก่า

ขอบใจตัวเองทุกวัน ที่ทำเพื่อตัวเอง ที่ตัดสินใจสู้อีกครั้ง และบอกตัวเองว่าครั้งนี้คือ ครั้งสุดท้ายแล้วที่จะสู้ ถ้าแพ้จะไม่ขอเป็นคนอีก5555 ก็ คิดว่าชนะแล้วตามทางของเรา
>>>>>ในฐานะแม่ลูก2 วัยเลข4 คิดว่า ยังสู้ สาวๆ วัยเลข2 ได้สบายๆ ค่ะ <<<<

****สรุปตรงนี้ว่า ถ้าอยากสุขภาพดีในรูปร่างที่ดี ไม่มีข้ออ้างใดๆ ทั้งสิ้น มีสิ่งเดียวคือต่องลงมือทำ !!!!!

ตราบใดถ้ายังมีเวลาจับมือถือ เข้าท่องโซเชียล ยังมีเวลาพิมพ์ข้อความ นั่นหมายความว่า คุณยังมีเวลาเหลือ

เพราะสมัยที่ลูกๆ ยังเล็กและเราเริ่มออกกำลังกาย เราไม่มีเวลาส่วนตัวเลย ถ้าไม่ตัดสินใจตื่น ตี4 เพราะขนาดเข้าห้องน้ำ ลูกก็ตามเข้าไปด้วย อย่าว่าแต่จับมือถือเลย ถ้าต้องไปหายใจที่อื่น คงตายไปแล้ว5555 ไม่ว่างไปหายใจ

และเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปมากกกกแต่ไม่ค่อยได้ถ่ายตอนออกกำลังกายค่ะ เพราะรีบ จะถ่ายตอนเที่ยวมากกว่า  จากเดิมหลังคลอดหนัก90โล ตอนไปไหน ตอนถ่ายรูปจะรู้สึกแย่ ก้มมองท้องตัวเองแล้วน้ำตาจะไหล กล้ำกลืน มันช้ำ  ก้มมองต้นขาเซลูไลค์เพียบ  ท้องแขนนี่โคตรย้วย

****ปัจจุบัน ก็ ก้มมองท้องตัวเองแล้ว น้ำตาจะไหลเช่นกัน……… เฟริ์ม ฟิตมาก ก้มมองต้นขา ไม่มีเซลูไลค์มากวนตา ต้นแขนก็กระชับขึ้น

อาจไม่ดีที่สุด แต่ถ้าเทียบกับคนวัยเลข4+แถมเคยท้องมาอีก2ครั้ง ดิฉันมั่นใจว่า ตัวเองก็ ยืนหนึ่งเช่นกัน
เป้าหมายมีไว้พุ่งชน ถ้าคิดจะชน ต้องชนให้ปังค่ะ ชนแล้วพัง จะชนทำไม????

>>>สิ่งที่ได้มานอกจากรูปร่างดีขึ้นคือ เป็นคนมีวินัย มีการจัดลำดับความคิดเป็นระบบ  มีความสุขขึ้นมากกกกกกกกก มากๆ และสุขภาพดีขึ้นแบบ ดี ปกติก็ไม่เคยป่วยหรอกค่ะ แต่มันรู้สึกดี มันมีความสุข มันใส่ชุดไหนก็ได้ไปหมด ไม่ใส่ก็สวย555 ไม่ย้วยกวนสายตา<<<<

ปล ท้ายสุดจริงๆ ไหนๆ แม่ก็พิมพ์มาซะยาว และเข้ามาแล้ว ต้องโชว์รูปค่ะ รูปเยอะนะคะเพราะสู้มาเยอะ กว่าจะได้แต่ละส่วน แต่ละจุดแต่ละท่า55

***ทุกรูป ถ่ายจาก ไอแพด หรือไม่ก็ไอโฟน6 no app ...เพราะถ้าคนมันแน่ แอพโทรศัพท์ ก็แค่เรื่องไร้สาระค่ะ...
ถ้าคุณสู้มาจนถึงเส้นชัยแล้ว ได้รูปร่างและสุขภาพตามที่อยากได้แล้ว รับรองว่า คุณจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้ถ่ายรูปค่ะ แต่พอดี เรามาไกลจากที่หวัง เลย ถ่ายเยอะหน่อย55555 พอสัก80 90 น่าจะไม่น่ามองเท่าไหร่เลยรีบๆ ถ่ายเก็บไว้ค่ะ

5