เรามีความรักและเป็นรักที่เราทั้งคู่อยากร่วมทางไปด้วยกันจนวันสุดท้าย แต่ติดตรงที่เรามีโรคประจำตัว

ตามหัวข้อเลยค่ะทุกคน เรามีโรคประจำตัวเป็นเบาหวานชนิดที่ 1 ซึ่งเป็นชนิดที่ต้องฉีดอินซูลินเข้าร่างกายทุกวันวันละ4เข็ม เรารู้ตัวดีค่ะว่าเราสุขภาพไม่แข็งแรง
และก่อนหน้าเราเจอแต่เรื่องราวสาหัส จนทำให้เรานิ่งขึ้น เย็นชาลง และไม่สนใจที่จะใช้ชีวิตในวันต่อไป เอาเป็นว่าเราก็ใช้ชีวิตโลดโผนตามภาษาวัยรุ่นมากค่ะ จนวันนึงเราได้เจอกับผู้ชายคนนี้ คนที่ทำให้เรากลับมาอยากสร้างครอบครัวอีกครั้ง ((เราเป็นคนที่อยากมีลูกมากกๆๆ)) แต่เราลองมาคิดดูแล้ว ถ้าลูกเราต้องเกิดมาแล้วทรมาณแบบเรา เรายอมแพ้ดีกว่าค่ะ😔
(ปล.เรายังเรียนกันอยู่นะคะ)
.
เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
คือเค้าคนนี้อยากสร้างครอบครัวในอนาคตกับเรามาก (เค้ารู้นะคะว่าเราป่วย) เป็นคนที่อบอุ่นคนนึงเลยล่ะค่ะ แต่ติดตรงที่เรานี่แหละ เรากลัวว่าวันนึงเราจะมอบสิ่งที่เค้าต้องการให้เค้าไม่ได้ เพราะความกลัวของเราเอง เราก็กลับมาคิดนะคะว่า ถ้าเราปล่อยมือผู้ชายคนที่ตั้งใจจะรับเราให้เค้าไปเจอสิ่งที่เหมาะกับเค้ามากกว่ามันจะดีมั้ย
เพราะเราก็รู้ค่ะ เราอาจจะอยู่ได้ไม่นาน เผลอๆอาจจะสร้างภาระให้เค้าเพิ่มอีก หนามซ้ำเรากลัวว่าเค้าจะไม่กล้ามีความรักครั้งใหม่อีกเลย ถ้าทุกอย่ามันจะมากกว่าความสัมพันธ์ของเรา2คน

เราเคยอยากมีครอบครัวมากๆ จนเรากลับมาคิดถึงเหตุและผลแล้ว เราก็อดสงสารคนที่ต้องดูแลเราไม่ไหว
เพราะโรคนี้เรารู้ดีเลยค่ะ ว่ามันจะต้องมีโรคแทรกซ้อน

เราจึงอยากได้ความคิดเห็นของเพื่อนๆค่ะ ว่าเราควรกลับมาอยู่กับตัวเองแล้วปล่อยให้เค้าทำตามฝันของเค้าดีมั้ย หรือ เราควรอยู่แบบนี้ไปจนกว่าเราจะทำตามเป้าหมายกันทีละอย่างดีคะ