ครอบครัวผมเรามีกัน4คนครับ พ่อ(เลี้ยง) แม่ น้องชายต่างพ่อ จริงๆแล้วตอนเป็นเด็กส่วนใหญ่ผมจะถูกเลี้ยงดูโดยตายายครับ เพราะแม่ของผมมีเงินที่จะเลี้ยงผมไม่พอ(พ่อจองผมเสียชีวิตตอน5ขวบครับ)ตอนนั้นผมก็รู้สึกแย่ที่เหมือนโดนทิ้งแต่ก็ไม่อะไรมากอาจเป็นเพราะผมกับแม่เราไม่ค่อยจะคุยกันมากเท่าไหร่ครับ จนผมอายุ8ขวบ ผมได้กลับมาอยู่กับแม่เพราะแม่บอกว่าจะดูแลต่อเอง หลังจากนั้นผมก็มีพ่อเลี้ยงครับ ขอเรียกว่าพ่อเลี้ยงคนที่1นะครับ ตอนอยู่ด้วยช่วงแรกๆก็ดีครับไม่มีอะไรมาก ไปโรงเรียนเอง มีเงินวางไว้ให้ ต่างคนต่างอยู่กับพ่อเลี้ยงคนที่1 แต่มันมีเหตุการณ์นึงที่ทำให้แม่กับพ่อเลี้ยงคนที่1ทะเลาะกันครับ ทะเลาะกันแรงมากจนถึงขั้นตบตี ตอนนั้นผมรู้แย่ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ถึงผมจะไม่ได้รักแม่แต่ท่านก็เป็นแม่เพราะคนรอบตัวผมชอบบอกผมว่าควรดูแลแม่และรักแม่ให้มากๆ แต่ผมก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมาก หลังจากนั้นผมก็ไม่เห็นพ่อคนนั้นอีกเลยครับ หลังจากนั้นผมกับแม่เราก็อยู่ด้วยกัน2คน แต่เวลาก็ผ่านไป5-6เดือน มีคนใหม่เข้ามาบ้านครับ ตอนแรกแม่บอกผมว่าเพื่อนแม่เองแต่หลังจากนั้นก็เริ่มมาบ้านบ่อยๆจนสถานะกลายเป็นพ่อเลี้ยงคนที่2ครับ ตอนแรกก็อยู่ด้วยกันแบบดีอยู่ แต่พ่อเลี้ยงท่านนี้ค่อนข้างชอบดื่มเหล้าและอาละวาดบ่อยมากครับ จนถึงขั้นเคยคว้าดาบมาเลยละครับ ตอนนั้นก็เหมือนแม่ของผมก็เหมือนจะฟิวขาด แม่พาผมหนีไปบ้านยายเพราะพ่อเลี้ยงท่านนี้กำลังตามแม่อยู่ครับ ส่วนแม่เหมือนจะไม่เคลียร์กับพ่อท่านนี้เลยครับ หลังจากที่ไปอนู่กับยายประมาณ7เดือน อยู่ๆแม่ผมก็พาผช.คนนึงมาแระนำให้รู้จักแล้วบอกว่าจะแต่งงาน ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากที่สุดในชีวิตเลยครับเพราะผมไม่เข้าใจเลยครับ มีแค่ผมคนเดียวไม่ได้หรอ ทำไมถึงต้องหาพ่อคนนู้นคนนี้ให้ผม นั้นแหละครับจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเกิดมาทำไม หลังจากนั้นพ่อเลี้ยงคนที่3ก็พยายมาเอาใจผม คอยรับส่ง แต่หลังๆก็เหมือนแสดงนิสัยมากขึ้น เช่นดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แล้วก็อาละวาดทุกครั้งถึงแม้ครั้งก่อนๆพ่อคนก่อนๆจะอาละวาดแต่ไม่เคยยุ่งกับผมครับ แต่คนนี้ชอบยุ่งกับผมมากครับ เช่น โรงเรียน ชีวิตส่วนตัวของผม อีกทั้งด่าผมแรกๆก็เหมือนบ่นตามภาษาผู้ใหญ่ทั่วไป แต่ตอนนี้คือด่าผมยันแม่เลยครับ ทำอะไรไม่ถูกใจก็เหมือนว่าผมไปฆ่าใครตายอย่างงั้น ด่าทุกเรื่องในชีวิตผมเลยครับ บอกว่าถ้าผมไม่มีเค้าผมคงอดตาย(จริงๆผมก็เข้าย้างนิดนึงเพราะผมยังไม่ได้หาเงินเอง)แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆเลยครับ ผมไม่เคยโดนใครทำร้ายจิตใจเท่าพ่อเลี้ยงคนที่3นี้เลยครับ ผมเคยบอกแม่แต่แม่บอกผมว่าควรอดทน หลังจากนั้นไม่นานแม่ผมก็ท้องครับ แต่พ่อท่านนี้ก็อารมณ์รุนแรงขึ้นทุกวันจนมีการลงไม้ลงมือกับแม่ทั้งที่แม่ผมท้องอยู่(ผมรู้สึกสงสารน้องที่เกิดมามากครับ)หลังจากที่คลอดแม่ผมก็มีกฎกับพ่อเรื่องการดื่มครับ ช่วงแรกเหมือนได้ผมพ่อเริ่มปรับตัวดีขึ้นแต่ไม่นานครับก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมจนถึงขั้นไม่มีความเกรงใจกันแล้วครับไม่ว่าจะเรื่องเพื่อนของพ่อ ท่านชอบพาเพื่อนมาดื่มที่บ้านซึ่งค่อนข้างเสียงดังครับ ผมเกรงใจเพื่อนข้างบ้านมากได้แต่ขอโทษ ตอนนี้ก็พาเพื่อนนอนบ้านครับ จนผมคิดว่าเป็นพ่อคนแล้วแต่ทำไมถึงคิดอะไรไม่ได้เลยหรอคือมันแบบเกินเยียวยาอะไรขนาดนี้เคยบอกให้แม่ของพ่อ พี่ชายพ่อ แต่พ่อท่านไม่ฟังเลยครับชอบบอกว่าโตแล้วคิดเองได้ เดิมพ่อท่านเป็นคนที่ถ้ารู้จักแค่ภายนอกคือเป็นคนที่ดูดีมากครับการพูดจา แต่เวลาอยู่บ้านคือไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ผมแค่อยากให้เกรงใจกันบ้านครับถึงแม้เราจะเป็นครบครัวเดียวกันผมอยู่ม5แล้วครับอยากที่จะอ่านหนังสือแบบเงียบๆ ถ้าถามว่าทำไมไม่อ่านนอกบ้าน เคยทำแล้วครับแต่โดนด่าเรื่องว่ารวยหรอ? หาเองได้แล้วหรอ? ใช้เงินเก่งจัง? ผมเยื่อครับที่กลับบ้านต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ ถ้าถามว่าทำไมไม่คุยกับแม่ บอกแล้วครับ แม่ผมตอนแรกจะเลิกแล้วครับแต่เป็นไปเป็นก็กลับมาอนู่ที่เดิม ผมไม่เข้าใจแม่ผมชอบโดนด่า ชอบโดนทุบตี? แต่แม่ก็ให้เหตุผลว่าแม่รักลูกกลัวลูกขาดความจากพ่อ ผมู้สึกว่าถ้าแม่รักคนเป็นลูกจริงแม่จะไม่ทำแบบนี้ครับ ผมเหมือนอยู่ในขุมนรกทุกวันเลยครับ โกรธแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เคยลองปล่อยวางแต่แบบมันยากมากเลยครับการปล่อยวางโดยที่ต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ทุกวัน ถ้ายอกว่าทำไมไม่เมิน ทำแล้วครับแต่ท่านก็ชอบบอกว่าเดี๋ยวนี้โตแล้ว ปีกแข็งขึ้นเยอะเลยนะ ผมอยากไปทำงาน อยากออกจากบ้าน ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้นโดยเฉพาะเรื่องครอบครัว จะบอกว่าผมเห็นแก่ตัวก็ได้ครับ ผมแค่อยากอยู่แบบสงบแล้วสบายใจบ้างก็แค่นั้น เหมือนว่าถ้าไม่ตายก็คงยากถึงออกไปอยู่ข้างนอกยังไงท่านก็คงตามผมมาอยู่ดี5555 เพราะท่านบอกผมว่าบุญคุณควรตอบแทนไรแบบนี้ครับ แน่นอนว่าถ้าทำได้ผมก็จะตอบแทน(หวังความรู้สึกนั้นจะไม่โดนทำลายซะก่อน) พ่อท่านชอบทวงบุญคุณทุกวันเลยครับ ยิ่งกับแม่คือเหมือนผมเกิดมาเพื่อเป็นเครื่องมือในการดูแลแม่ในอนาคตยังไงอย่างงั้น เอาจริงถ้าหนีผมหนีได้แต่ก็อดรู้สึกสงสารน้องไม่ได้ทุกวันนี้ผมพยายามกันน้องออกจากเหตุการณ์แย่ๆแต่ก็ไม่100% ผมเคนคิดว่าถ้าน้องไปเกิดในครอบครัวที่ดีกว่านี้คงจะดีนะ กลัวน้องจะเป็นโรคซึมเศร้าจัง กลัวว่าน้องจะคิดมากเรื่องพ่อแม่ ปล.แม่ผมเคยคิดฆ่าตัวตายหลังจากเลิกกับพ่อเลี้ยงคนที่2ครับ ตอนที่ผมรู้ รู้สึกเสียใจมากครับ เหมือนท่านไม่ได้สนใจผมเลยถ้าไม่สนใจก็ควรบ่อยผม แต่ก็ถ้ามีคนอ่านจบ ขอบคุณครับ🙏
ปล.ผมเป็นผญ.ครับที่ใช้ครับเพราะสะดวกในการพิมค่ะ☺️
อยากหาคนแบ่งปันปัญหาครอบครัว☺️
ปล.ผมเป็นผญ.ครับที่ใช้ครับเพราะสะดวกในการพิมค่ะ☺️