คือว่าเรามีพี่ชายคนนึงที่ติดยามากๆเลยอ่ะ แล้วก็ชอบหาเรื่องคนอื่นไปทั่ว คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ พออะไรไม่ได้ดั่งใจก็มาลงกับคนในครอบครัว กินเหล้า เมามาก็มาพาล ใส่ครอบครัว พอไม่ได้เสพยาก็พาลข้าวของในบ้าน คนในบ้านทำอะไรไม่ถูกใจกูตะคอกใส่แล้วก็ขู่ว่าจะฆ่าแล้วก็เผาบ้านทิ้ง ตอนนั้นเราก็ทะเลาะกับพี่ชาย แล้วพี่ชายกะควักปืนออกมา เราก็แย่งมาได้ เรานี่แบบหมดคำจะพูดเลย ถ้าปืนมันลั่นเราคงตายอ่ะ เราสงสารแม่เรามาก คือโดนหนักสุด คือแบบบอกอะไรพี่ชายก็ไม่เคยจะฟัง แถมยังเคยติดคุกมาก่อนด้วย พอออกมาก็เป็นหนักกว่าเดิม แถมยัง บอกว่า"กูไม่กลัวหรอกกูเคยติดคุกมาแล้วในคุกสบายจะตายข้าวก็ฟรีที่นอนก็ฟรีอาหารก็ฟรี" ประมาณว่านางไม่กลัวการติดคุกแล้ว บางครั้งที่พาลใส่คนในบ้านยังบอกให้แจ้งตำรวจมาจับตัวเองด้วย แล้วพอมีเพื่อนบ้านแจ้งตำรวจมา ก็หลบอยู่แต่ในบ้าน ไม่กล้าออกมาจากบ้าน ตำรวจเข้าไปถามเพื่อนบ้านคนที่ไม่ได้แจ้งตำรวจ ตำรวจก็ถามว่าคนที่อาละวาดอยู่ไหน เพื่อนบ้านคนนั้นก็บอกว่าไม่รู้น่าจะไปทำงาน ตำรวจก็เลยกลับไป พอวันถัดมา พี่ชายก็ถามหาคนที่แจ้งตำรวจมาจับตัวเองแล้วบอกจะฆ่าคนที่แจ้ง เค้าคงจะแสดงตัวออกมาหฝอยู่หรอก-.,-
เราน่ะโคตรจะเกลียดพี่ชายเราเลยอ่ะ แล้วมันทำให้เรารู้สึกเกลียดผช.คนอื่นไปด้วย คือเรากับแม่เราต้องเจออะไรบ้างไม่รู้ในแต่ละวัน แม่ก็โดนทั้งสามีใหม่ด่าทั้งโดนลูกตัวเองด่า และแม่เราก็เป็นเบาหวานอีก เรากลัวแม่เราความดันขึ้นมาก เราสงสารแม่มาก แต่เราทำอะไรไม่ได้เลยอ่ะ เรายังไม่ได้ไปทำงานเลย เรากะว่าถ้าไปทำงานเราจะเอาแม่ไปอยู่ด้วย แล้วให้คนพวกนี้อยู่ด้วยกันไป แต่ก็คงจะอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอกเพราะ พี่ชายเราจะฆ่าพ่อเลี้ยงตลอดเลย ก็คือแบบเกลียดขี้หน้าพ่อเลี้ยงมาก ตอนนี้พ่อเลี้ยงก็คือหนีไปที่อื่นแล้ว แล้วพี่ชายเรายังเป็นบ้าอยู่เลย เอาแต่จะฆ่าพ่อเลี้ยง เราก็เกลียดทั้ง2คนเลยนะ อยากให้ตีกันมาก คือบับพ่อเลี้ยงอ่ะตีแม่เราด้วย ทั้งด่าทั้งตะคอกใส่ แม่เราไล่ให้ออกจากบ้านไปยังไม่ออกเลย หน้าด้านจัด ตอนเราเด็กๆประมาณป.2-3 เราก็โดนพ่อเลี้ยงตีด้วยไม้กวาด เราโคตรเกลียดมันเลยอ่ะ แล้วมันยังตีทั้งแม่เราแล้วก็ป้าเราอีก มันกับพี่ชายเราก็เสพยาเหมือนกันเลย เราเลยยิ่งรู้สึกเกลียดรู้สึกขยะแขยง เราอยากหนีไปจากที่นี้แต่ก็ไปไม่ได้ เราทำอะไรไม่ได้เลย เราโคตรเบื่อกับอะไรแบบนี้ คือเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วอ่ะ เราอยากจะโทรแจ้งตำรวจนะ แต่เราโทรตอนพี่ชายอาละวาดอยู่บ้านไม่ได้ เดี๋ยวจะได้ยินที่เราโทรด้วยแล้วก็จะมาหาเรื่องเรา เราหมดหนทางแล้วอ่ะเราอยากไปแต่ยังไปไม่ได้ เราเหนื่อยกับครอบครัวมาก เราอยากอยู่กับแม่แค่สองคน แต่สองตัวเหี้*นี่มันดันมาอยู่ด้วยไง เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะ ช่วยให้คำปรึกษาเราทีค่ะว่าควรทำยังไงกับพวกนี้ดี เราไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับพวกนี้ ถ้าอยู่นานกว่านี้เราคงมีทัศนคติที่แย่ต่อเพศชายแน่นอน
ควรทำยังไงดีกับพี่ชายที่ติดยา
เราน่ะโคตรจะเกลียดพี่ชายเราเลยอ่ะ แล้วมันทำให้เรารู้สึกเกลียดผช.คนอื่นไปด้วย คือเรากับแม่เราต้องเจออะไรบ้างไม่รู้ในแต่ละวัน แม่ก็โดนทั้งสามีใหม่ด่าทั้งโดนลูกตัวเองด่า และแม่เราก็เป็นเบาหวานอีก เรากลัวแม่เราความดันขึ้นมาก เราสงสารแม่มาก แต่เราทำอะไรไม่ได้เลยอ่ะ เรายังไม่ได้ไปทำงานเลย เรากะว่าถ้าไปทำงานเราจะเอาแม่ไปอยู่ด้วย แล้วให้คนพวกนี้อยู่ด้วยกันไป แต่ก็คงจะอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอกเพราะ พี่ชายเราจะฆ่าพ่อเลี้ยงตลอดเลย ก็คือแบบเกลียดขี้หน้าพ่อเลี้ยงมาก ตอนนี้พ่อเลี้ยงก็คือหนีไปที่อื่นแล้ว แล้วพี่ชายเรายังเป็นบ้าอยู่เลย เอาแต่จะฆ่าพ่อเลี้ยง เราก็เกลียดทั้ง2คนเลยนะ อยากให้ตีกันมาก คือบับพ่อเลี้ยงอ่ะตีแม่เราด้วย ทั้งด่าทั้งตะคอกใส่ แม่เราไล่ให้ออกจากบ้านไปยังไม่ออกเลย หน้าด้านจัด ตอนเราเด็กๆประมาณป.2-3 เราก็โดนพ่อเลี้ยงตีด้วยไม้กวาด เราโคตรเกลียดมันเลยอ่ะ แล้วมันยังตีทั้งแม่เราแล้วก็ป้าเราอีก มันกับพี่ชายเราก็เสพยาเหมือนกันเลย เราเลยยิ่งรู้สึกเกลียดรู้สึกขยะแขยง เราอยากหนีไปจากที่นี้แต่ก็ไปไม่ได้ เราทำอะไรไม่ได้เลย เราโคตรเบื่อกับอะไรแบบนี้ คือเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วอ่ะ เราอยากจะโทรแจ้งตำรวจนะ แต่เราโทรตอนพี่ชายอาละวาดอยู่บ้านไม่ได้ เดี๋ยวจะได้ยินที่เราโทรด้วยแล้วก็จะมาหาเรื่องเรา เราหมดหนทางแล้วอ่ะเราอยากไปแต่ยังไปไม่ได้ เราเหนื่อยกับครอบครัวมาก เราอยากอยู่กับแม่แค่สองคน แต่สองตัวเหี้*นี่มันดันมาอยู่ด้วยไง เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะ ช่วยให้คำปรึกษาเราทีค่ะว่าควรทำยังไงกับพวกนี้ดี เราไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับพวกนี้ ถ้าอยู่นานกว่านี้เราคงมีทัศนคติที่แย่ต่อเพศชายแน่นอน