คำพูดดูถูกจากคนที่หวังดี ทำให้เราโตขึ้นได้ใช่ไหม?

สวัสดีค่ะ ขอถามความเห็นหน่อยนะคะ รบกวนด้วยค่ะ
คือว่า...เราเป็นคนที่ค่อนข้างจะไม่เก่งค่ะ ไม่ค่อยฉลาด อันนี้จากที่คนอื่นพูดนะคะ เราพยายามปรับปรุงตัวเองนะคะ เราตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงอะไรเยอะมาก แต่ทำไม่ได้สักที เรารู้ค่ะว่าเรายังพยายามและตั้งใจได้มากกว่านี้อีก เราสู้ค่ะ แต่ว่า เรามานั่งนึกดู...เราเคยมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้ค่ะ เราโดนตำหนิ โดนสอน ทั้งพูดคุยดีๆ และด่าค่ะ เราไม่คิดลบค่ะ เรามีความเชื่อว่าคำพูดเหล่านั้นเป็นการสอนเราค่ะ เราว่าเราจะไปได้ไกลอย่างที่เขาคาดหวังเราค่ะ แต่เรามีนิสัยเสียค่ะ คือบางทีเราก็ขี้เกียจ จนปล่อยปละละเลยอีกแล้ว พอเรารู้ตัวเราก็จะตั้งใจใหม่ แต่ก็โดนตำหนิด้วยค่ะ จนเริ่มมีการดูถูกเราค่ะ เรารู้ค่ะว่าเขาพูดดูถูกเพื่อให้เรากระตือรือร้น เรามีเสียใจนะคะ น้ำตาตกในเหมือนกัน แต่เรารู้ว่าเขาหวังดีค่ะ เขาอยากให้เราโตขึ้นอีก ที่เขาพูดเข้าว่า เพราะเขาอยากให้เราได้ดีค่ะ  เขาสอดแทรกข้อคิดดีๆ คำพูดที่ฮีลเราได้ด้วยค่ะ  เราเข้าใจทุกอย่าง เราจึงไม่คิดมากเรื่องคำพูดเขาค่ะ  แต่ช่วงหลัง มันเริ่มจะบ่อยขึ้นค่ะ แรงขึ้นด้วย เราไม่คิดอะไรคงจะไม่ไไหวอ่ะค่ะ แต่ก็ยังเก็บไว้ ในใจ คำพูดเขาเริ่มมีการดูถูกที่มาจากอารมณ์เขาแล้วค่ะ เราได้ฟังแล้วเราหมดกำลังใจที่จะคิดบวกค่ะ มันเริ่มล้า คิดอะไรไม่ออก ทำงานไปคิดไปแล้วมันก็เหนื่อยขึ้นค่ะ จนปัจจุบันเราพูดได้เต็มปากเลยค่ะ ว่าเราหมดแรง ความมั่นใจเราหายไป เริ่มมีความกลัว สิ่งที่เราตั้งใจทำเปลี่ยนแปลงเริ่มช้าลง มีเสียงที่บอกว่าเราทำไม่ได้ เรามันห่วยแตก เราล้มเหลวเต็มไปหมด ... ทุกอย่างที่เราบอกไป มาจากใจเราจริงๆค่ะ เราไม่เคยคิดว่าจะต้องมาตั้งกะทู้แบบนี้ แต่เราคิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ เรากำลังจะมองคนที่หวังดีคนนั้นแย่ค่ะ เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้น เรารักเขาเหมือนคนในครอบครัว เหมือนพ่อแม่  แต่เขาบอกว่า เราไม่ได้รักเขาค่ะ ถ้าเรารักเขา เราจะต้องทำในสิ่งที่เขาต้องการได้ไปแล้ว คำพูดนี้จุกอยู่หลายวันค่ะ เขาต้องการให้เราเป็นคนที่มีคุณภาพค่ะ แต่ตอนนี้เรากลับมองหาค่าในตัวเองแทบไม่เจอ แต่ยังมีความหวังน้อยๆค่ะ ว่าเราจะผ่านไปได้และโตขึ้น แต่ก็สับสนเหมือนกัน ว่าจะดับแสงชีวิตตัวเองไปเลยได้ไหม... ใช่ค่ะ เรากำลังคิดว่าคำพูดเขาบั่นทอนเรา สั้นลงเรื่อยๆแล้วด้วย...