คือเราอยากไปพบจิตแพทย์แต่เราก็ไม่แน่ใจว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า หรือเราคิดไปเอง คือเรามีความรู้สึกว่าเราเหนื่อย เราอยากพักอยากหลับแบบหลับยาวไปเลย เราเหนื่อย พอเราบอกกับครอบครัวว่าเหนื่อยเขาจะบอกว่า เขาเหนื่อยกว่าเขายังทนได้เลย แต่พอเราได้ยินมันยิางเหนื่อยเวลาเราได้ยินแบบนั้นเราจะกลั้นไว้แล้วไปร้องไห้คนเดียว คือเรารู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจเรา เขาจะชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นบ่อยๆ เขาใช้งานเรามากมาย เราทำตามที่เจาต้องการ เราแบกความกดดันของพวกเขาเอาไว้ แต่พอเราทำไม่ได้ เขาก็จะว่าเรา เราทำทุกอย่างที่ทำให้เขาพอใจ แต่เขาบอกว่าเราไม่ดีพอ คือครอบครัวกดดันเราแบบนี้มา4ปีแล้ว เราทนมา4ปีเต็มยิ่งนานความรู้สึกในใจเรามันก้ยิ่งหนักขึ้น หนักที่สุดก็ปีนี้ปีนี้เรา รู้สึกเครียด ท้อแท้ เศร้า เรามำร้ายตัวเองทั้งดึงผม ทั้งตบหน้าตัวเองเวลาทำอะไรไม่ได้ ส่วนใหญ่เราชอบบีบคอตัวเองพอหายใจไม่ออกเราก็ปล่อย เราไม่กล้าที่จะตาย แต่เราคิดทุกๆวันว่าเราอยู่ไปทำไม เราอยากตาย แต่เราไม่กล้าทำ เรารู้สึกว่าเราตัวคนเดียวมากๆ ไม่มีอะไรเป็นเซฟโซนเลย
สงสัยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า