เราคุยกับคนคนหนึ่งแรกๆที่เจอกันเราบอกเขาทุกอย่างว่าบ้านเราไม่รวยน้ะ มีหนี้ บ้านก็ไม่มี อยู่ห้องเช่า แล้วเราเป็นคนที่หน้านิ่งพูดตรง คนส่วนมากจะมองว่าเราเป็นคนแรง เราก็บอกเขา เราทำงานโรงงานน่ะ เขาเป็นคนไม่กินเหล้า ส่วนเราเป็นคนที่กินแต่ไม่ได้กินตลอดเราจะกินเฉพาะมีงานสังสรรค์ เราบอกเขาตั้งแต่วันแรก เขาเป็นคนที่ฉลาดและเก่งมากๆฐานะบ้านเขาดี สอบติดราชการก็ได้ที่หนึ่ง เราเคยบอกเขาว่า เราดูไม่เหมาะสมกันเลยเนอะ เขาก็บอกเราว่าสมัยนี้มีคนคิดแบบนี้อีกหรอเขาไม่เคยคิดเลย ทำให้เรามั่นใจกับเขามากขึ้นรู้สึกดีมากขนาด พอมาวันนี้เขาบอกกับเราว่ารู้สึกแค่เพื่อนเราเลยนัดเขามาเจอมาเครียดปัญหา เขาบอกเราว่าตอนที่หยุดคุยกันไปคนคุยเก่าเขาทักมาหา ว่าอยากกลับมาคุยกับเขา เขาบอกเราว่าเขามั่นใจกับคนนี้ เขาเลยบอกกับเรา ว่าเขาชอบคนที่ทำงานเป็นครูเป็นพยาบาล ผู้หญิงคนนี้ เป็นครูสอนภาษาจีน ไม่กินเหล้า ดูเป็นคนไม่แรง นิสัยคล้ายๆเขา เขาเคยส่งของให้กัน เขาบอกว่าเราดีมากๆ ถ้าเราไม่กินเหล้า ไม่แรง จะดีกว่านี้ เราเลยถามเขาเราดูแรงขนาดนั้นเลยหรอ ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนตัวเองมีปมด้อยคำพูดที่คนอื่นเคยพูดว่าคนระดับนั้นไม่มาเอาคนแบบเราหรอก เขาเคยทำให้เราคิดว่ามันไม่จริง แต่ตอนนี้คำพูดที่เขาเปรียบเทียบเรากับคนเก่าของเขามันทำให้เรารู้แย่ รู้สึกด้อย รู้สึกว่าการแบ่งชนชั้นเป็นเรื่องจริง ตอนนี้เราออกจากความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้ มันเหมือนกลายเป็นปมในชีวิตเราเลย เราไม่รู้จะทำยังไงดี ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ
ฐานะต่างกันรักกันไม่ได้หรอค่ะ