^{ฉันเป็นลูกคนเล็กซึ่งมีพี่สาว1คนแม่ด่าว่าฉันตลอดแต่พอกับพี่ของฉันเขาไม่ค่อยว่าพี่ของฉันชอบพูดว่าก็กูลูกแม่ในความคิดฉันฉันคิดว่าพี่ก็แค่พูดขำๆแต่กับแม่เขามองเหมือนฉันไม่ใช่ลูกฉันน้อยใจมากและเสียใจแอบร้องไห้อยู่บ่อยครั้งเขาไม่เคยรับรู้อะไรเลยพ่อก็เอาแต่ว่าฉันฉันมีหน้าที่คือล้างจานกวาดบ้านถูบ้านรดน้ำตนไม้สลับกับพี่แต่พี่ซักผ้าเวลาฉันทำหน้าที่เสร็จฉันก็จะเล่นเกมเล่นโทรศัพท์พ่อก็ต้องใช้ฉันตลอดถ้าฉันไม่ทำเขาก็เอาไปบ่นกับแม่ฉันก็โดนบ่นคนเดียวตลอดแต่พอฉันทำไม่เคยมีใครเห็นเป็นใครๆก็น้อยใจแต่ฉันรู้ว่าพวกเขารักฉันแหละแต่เขาก็ควรรับรู้ง่าเด็กก็น้อยใจและเสียใจเป็นฉันไม่เคยพูดอะไรออกไปฉันจะเงียบตลอดและต่อจากนี้ฉันก็จะเงียบเพื่อไม่ให้ทะเลาะกับพ่อแม่}     พ่อของฉันไม่เหมือนคนอื่นเขาจะหัวโบราณอันนร้ฉันเข้าใจแต่บางทีฉันก็อยากทำแบบเด็กคนอื่นถ้าเขาใช้อะไรก็ต้องลุกอย่างไวไม่งั้นเขาก็เอาเรื่องเรียนมาอ่างว่าจะเรียนไหมฉันรู้เขาพูดเล่นแต่มันก็อดคิดไม่ได้จริงๆในวันที่ฉันท้อฉันเหนื่อยจากการเรียนไม่มีใครรู้บ้างเลยฉันต้องเจอเพื่อนที่พูดไม่ดีใส่ฉันแกล้งฉันด่าแรงมากฉันไม่สนใจพวกเขาหรอกแต่บางทีมันก็เกินไปและมีพี่อยู่คนหนึ่งเขาเรียนห้องเดียวกับเราแต้ขาอายุเยอะกว่าแต้วลาโมโหก็ใส่เต็มที่ฉันเกรียดมากอยากจะด่าสวนแต่ถ้าเป็นพวกกลุ่มของเขาเองคงไม่กล้าใส่อารมณ์กลัวเพื่อนไม่คบมั้งฉันอบากจะมาระบายให้คลายเครียดเท่านี้😂