เรากับเพื่อนชอบรับรู้อารมณ์ของกันจนเกินไปเหมือนเป็นแฝดกันเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ คือเรากับเพื่อนสนิทเนี่ยเป็นคนที่อยู่ติดกันตลอดอยู่แล้ว ไปเที่ยวไปด้วยกัน มีอะไรคือเล่าสู่กันฟังตลอดคือมองตาคือรู้ใจ มันก็ไม่แปลกใช่มั้ยค่ะที่เราจะมองออกว่าเพื่อนเราเป็นอะไรอาการเป็นไง แต่สำหรับมันแปลกอย่างหนึ่งคือ เรากับเพื่อนไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันค่ะ ขึ้นม.ปลายมาไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย แต่ยังอะไรเหมือนเดิมนะคะ แต่คือเวลานางมีอะไร หรือนางเศร้านางเสียใจนางดาวน์ นางไม่ได้เล่าให้ใครฟัง ในห้องนางไม่มีคนรู้ แต่ ณ เวลานั้นคือเรารู้สึกเศร้าตามไปด้วยทั้งๆที่เราอยู่อีกห้อง เรียนอยู่ ร่าเริงปกติ แต่อยู่ดีๆเราก็เศร้าแล้วรับรู้เหมือนมีอีกคนกำลังเสียใจ ฟังดูเหมือนคนเป็นแฝดกันเลยค่ะ ดูเหมือนละครแต่มันเป็นจริงๆค่ะ แล้วเราไม่รู้ด้วยว่ามันเกิดอะไร ใครพอบอกได้มั้ยค่ะ สงสัยจริงๆเพราะตอนแรกคิดว่าเราคงคิดไปเอง แต่หลังๆมามันเริ่มไม่ใช่....