🔰📘💕❣️.หยาดฟ้าระเริงดิน..🔰📘💕❣️
( บท นวนิยาย โดย พิมเสน ยาใจ )
ณ. บ้านชานเมืองบ้านทุ่งผ้าขาวม้าคาดพุง นุ่งกางเกงขาก๊วย มีเสียงไก่ขัน นกการ้อง เซ็งแซ่ อากาศสดชื่น พร้อมกับร่มเงาของ
ไม้ผลไม้ดอก บานสะพรั่งเหมือนนิวซีแลนด์ เว้ยย. อีกฟากหนึ่งของเมืองจานบุรี
"ใบตาลพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้านะ เสียงแม่ตะโกนบอก พรุ่งนี้เป็นวันพระ แม่จะไปวัด หุงหาข้าว จัดปิ่นโต ให้แม่ด้วย รู้หน้าที่นะ ที่แม่สั่ง"
ใบตาล รู้สึกขี้เกียจจึงถามแม่ว่า "แม่จ๋าๆ. ถามหน่อย ใครได้บุญอ่ะ แล้วหากแม่ได้ จะต้องไปช่วยหอบให้มั้ย "
แม่ เริ่มชักโมโห
"ประเดี๋ยว ซัดเปรี้ยง!!.ต่อปากต่อคำต่อความยาว สาวความยืด อ่ะๆ.ไหนๆ ถามแล้วตอบหน่อย ราจะได้บุญกันสองคน แม่ได้มากหน่อย
คนหุงข้าวได้น้อยหน่อย"
"โหยย.!.แม่ไม่เอาบุญได้มั้ยอ่ะ ขอตัง ดีกว่า ไปซื้อของกินอิ่มกว่าเยอะ."
"แม่ตอบเอางั้นรึ เออๆ ก็ได้พรุ่งนี้จ่ายตังค่าจ้างให้แล้วกัน แม่จะได้รับบุญคนเดียว." (ฮา.)
ใบตาล รู้สึกว่าแม่เรานี่ ฉลาดหรือโง่คิดอยู่ในใจ แต่..โบราณบอกว่าท่านอาบน้ำร้อนก่อน ย่อมรู้ดีกว่า จึงไม่สนใจ
ใบตาล มีพี่น้องเป็นผู้ชายทั้งหมด ใบตาล ลูกสาวคนเดียว วันรุ่งขึ้น ใบตาลรีบหุงข้าว ให้แม่เพื่อไปวัด เตรียมของเรียบร้อยเดินไป
บอกพี่ชาย พี่ๆ ลุกขึ้นๆ ไปส่งแม่ไปวัดหน่อย พี่ชายง่วงอยู่ และมิอยากไป จึงหันมาบอก ใบตาลว่า เอ็งไปส่งเลยละกันเพราะเอ็งตื่นแล้ว.
เพราะตอนนี้ มีเอ็งคนเดียวเท่านั้น ที่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ( ฮา ) ใบตาล ชักเริ่ม งง.ๆ. กับคำของพี่ชาย แต่..มาคิดอีกที เฮ้ยย..คำสวยอ่ะ
หากเรา ไปส่งแม่ด้วย เราจะได้เป็น "นางฟ้า ตาโต ฉลาด ยิ้มสวย จริงๆ หราา..เอ้า.ๆ. ชักเริ่มเพี้ยนแระ ใบตาลรำพึง
ใบตาล เตรียมรถไปส่งแม่ไปวัด พอลงจากรถ ช่วยแม่ยกของ คนที่มาทำบุญส่งเสียงทักทาย
"เอ้ยย.. ลูกสาวสวยจัง. อยากจะขอให้ลูกชาย สนใจลูกชายป้ามั้ยหลาน เย้ยย..
ชายหนุ่มรูปร่างดี. ขาวหล่อเหลา ยืนอยู่ข้างๆ ป้าแดง หันมามอง ใบตาล !!. เย้ยย.!!.ใบตาลตกใจ ทำตัวไม่ถูก นึกรำพึง
อยู่ในใจ หันไปทางอื่นสิ อิตาบ้า เอ้ยย!!. หน้าตาฉันก็ไม่ได้แต่ง. หัวก็ยุ่งเหยิง.ตื่นแต่เช้า ทำอยู่คนเดียว บุญก็ไม่ได้
หากฉันไม่สวยแล้ว คนอย่างนายจะมองแบบไหนกัน มองแบบดูถูก หรือแบบตลก.
โอยย!!..คิดแล้ว ใบตาลมือสั่น กระโดดขึ้นรถ
ทันใดนั้น !! คุณโดม ผู้ชายคนดังกล่าว รีบเขามาจับประตูรถไว้แล้วเอ่ยถามใบตาลว่า.! จะไปแล้วหรือไปไหว้พระข้างบนก่อนดีมั้ย...
ใบตาลเขิน จึงหันไปตอบว่า.! " ไม่ละ" ขอบคุณ คนอย่างชั้น บุญไม่ถึง"
"บุญทานอะไรไม่สนใจ ทราบแค่ เพียงว่า วันนี้มีจะกินหรือไม่มีกิน ชั้นเห็นของ ทำบุญมากมาย ไม่รู้ว่าเอาไปไหนนัก
รู้แต่เพียงว่าชั้น สงสารผู้หิวโหย"
คุณโดม ทำหน้าไม่พอใจ เพราะไม่คิดว่า ใบตาล จะมีกริยา เช่นม้าดีดกะโหลก" จึงบอก ใบตาลไปว่า
"ไปเถอะ ๆ ผมมองแล้วบุญผมไม่ถึงคุณมากกว่า อย่างคุณนะ ไล่แจก.ผมยังไม่สนใจเลย" เย้ยย.
ใบตาล ตกใจโดนเต็ม.ๆ ปิดประตูรถ ปัง!!.. แล้วลดกระจกหันไปบอกคุณโดมว่า.
"คุณโดม ผู้หล่อเหลาและมากบารมีใบตาล แทบกราบคุณเลยนะ ที่คุณไม่สนใจ "เพราะคุณคือกรรมที่เกิดขึ้นแล้วแต่ยังยั้งได้ลาก่อน."
ว่าแล้วใบตาลเหยียบรถออกทันที.ทิ้งร่องรอย แห่งกรรมไว้ที่วัดและความงง เป็นไก่ตาแตก ของคุณโดม ได้แต่เกาหัวยิก ๆ
เช้าวันใหม่ เสียงไก่ขันปลุก ใบตาลตื่น.แต่ตีสี่.ใบตาลคิด ทบทวนตัวเอง นี้หากเราแต่งตัวสวย เติมแต่งหน้าตา อยากรู้จะมีคนทักว่าอย่างไร
จึงรีบ สะสางงานบ้านงานเรือนแล้ว แต่งหน้าสวยปิ๊ง.เตรียมตัวไปทำงาน แต่วันนี้งานอะไรล่ะ เย้ยย!!...เข้าสวน.!. แล้วจะแต่งไปให้ลิงดูรึ.
แย่แล้วแต่ไม่เป็นไร ให้กระรอกดูก็ได้ "พี่ชายใบตาลเดินผ่าน
"จึงเอ่ยทัก เฮ้ยย!!.ทาแก้มซะแดง จะไปสวนมิใช่รึ "เต็มเต็ง หรือป่าวเราอ่ะ"
"ใบตาล หันไปบอกพี่ชายว่า "ช่างเถอะ ภูเขา ป่าไม้ ลำธาร ต้องมีนางไม้สวยๆไว้ดูสัตว์น้อยใหญ่ จะได้คึกคัก ต้นไม้จะได้เขียวชอุ่ม
สดใสงดงาม สายลมก็จะรำเพยคลอเคล้า."
ได้เวลาต้องกลับไปเรียนมหาลัย ใบตาล เก็บข้าวของอาลัยท้องทุ่งเขียวขจี เฮ้ออ...หอมไอดินกลิ่นจรุง..และกลิ่นพฤกษาแท้.
ใบตาล บ่นพึมพำ การเรียนมันสำคัญไฉนน๊อ. ทำนา ทำสวน หราา..เย้ยย..ไม่เอาเหมือนกัน แต่..หลงใหลในมวลแมกไม้สำเนียงสัตว์
น้อยใหญ่แล้วจะกลับมานะ ที่รัก.จุ๊บ.ๆ.
ลุงแสง กับป้ายุ้ย คนชอบใส่บาตรพระ เจอใบตาล ยามเช้า หอบของจะขึ้นรถกลับไปเรียนลับสมอง ป้ายุ้ย เอ่ยถามใบตาลว่า.
"ใบตาล.ๆ ไปอีกแล้วใครจะหุงข้าวให้แม่ไปวัดละ"
"ใบตาล!. สวัสดียามเช้าค่ะ คุณลุงคุณป้า.
แหะ.ๆ.แล้วใครหุงข้าวให้คุณลุงคุณป้า มาใส่บาตรละคะ
" โอยย! ป้าหุงเอง ไม่มีใครช่วยหรอก เพราะป้า ยังแข็งแรง มือตีนยังดี "
" นั่นละค่ะ เป็นคำตอบของใบตาล นะคะคุณป้า ไปละ บ๊าย.บาย "
อ้อ...ใบตาล ป้าถามสักนิดสิ มีแฟนหรือยัง ไอ้ทิดศร ของป้า หล่อนะ สนใจม้ายย...
"เย้ยย.มาอีกแระ.!!.
ณ.มหาวิทยาลัย ใบตาล ลงนั่งซึมเศร้า คิดถึงดอกลั่นทม ดอกมะลิ ที่นี่มีเดือนดาว. เอื้อมไม่ถึง จริง.ๆใบตาล ตั้งใจเรียน
คิดว่าวันหนึ่ง เรียนสำเร็จ จะกลับไปบ้านหาอาชีพทำที่บ้านเพราะไม่อยากอยู่เมืองกรุง
"ใบตาล ๆ " วดี เรียก วดีเป็นเพื่อนสนิทของใบตาล " เธอมองไปทางโน้นสิ มีคนมองเราอยู่นะเออ แล้วไงใบตาลไม่สนใจบอกกับวดีว่า
"ไปกินข้าวกันอิ่มกว่า" คนที่มองเดินมาหาทันที วดีจึงเอ่ยถาม "สนใจใครคะ "
" ชายหนุ่มโปรยยิ้ม และตอบว่า สนใจอาหมวยยิ้มหวานครับ"
ใบตาลตกใจ!! เย้ยย..อีกแระ มาสนใจเรา"ทำไมอีกละเนี่ยใบตาลเงยหน้าขึ้นมอง แลัวจึงเอ่ยทักทายว่า."นี่นาย ถามไรหน่อย"
มีหญิงชายคู่หนึ่งรักกันมาก วันหนึ่งทั้งคู่ได้พากันไปเที่ยวน้ำตก หญิงสาวจึงเกิดลื่นเสียหลักตกลงไปในน้ำ
หากเป็นนายจะลงไปช่วยมั้ย ตอบมา และจะพิจารณาว่าผ่าน หรือ จบ
ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุข แล้วจึงรึบตอบว่า ลงไปช่วยทันทีเลยครับ ความรักบังเกิด จึงต้องรีบลงไปช่วยมิให้เจ็บช้ำเลยสักนิด
รีบคว้าแขนและอุ้มขึ้นมาเลยคร๊าบบ.
ใบตาลยิ้ม นึกกระหยิ่มในใจ อิตานี่ ไช้ไม่ได้ จึงหันไปทักว่า "นี่นายใครใช้ลงไปช่วย การที่ผู้หญิง ได้ลื่นตกไป ในน้ำเป็นการดี
มันคือการหัดว่ายน้ำและ ก็เป็นการเอาตัวรอด ได้อย่างดีเยี่ยม"
วดี.ไปเถอะให้เค้าอยู่ในน้ำนั่นแหละจมน้ำตายได้ก็ดี..เชอะ. ชายหนุ่ม. งง.ๆ.ยกมือเกาหัว..เราผิดหราา.จึงฺวิ่งตามไปถามต่อ
"เราผิดตรงไหน "ใบตาลตอบทันใด" นายไม่ผิดเลย.ชั้นผิดเอง ที่ช่วยนายขึ้นจากน้ำไม่ได้ จงหลับตา และสงบจิตใจ
ยอมรับในการหมดลมหายใจ."ชายหนุ่ม. งง เป็นไก่ตาแตก "คือไรฟะ. ยกมือเกาหัวยิก ๆ
"ใบตาลพูดทิ้งท้าย จมน้ำตายเสียได้ก็ดี เชอะ " แล้วรีบคว้าแขน เพื่อน ปะ..วดี
ใบตาล ร้อยเล่ห์ ฉายา ในมหาวิทยาลัย เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น.."แม่หราา..ธุระว่า. "แม่จะถามว่า. เอ็งไปเรียนอะไรน่ะ แม่ยังไม่รู้พอดีมีคนถาม
อ๋อ..เรียนกฏหมายค่ะ แม่ เรียนกฏหมายเพื่อ ที่จะไปฟ้องร้อง เรียกร้องสิทธิและสมบัติ ส่วนหนึ่ง ที่แม่ต้องชดใช้ โทษฐานที่ทำให้
หนูเกิดมา ไม่งั้นป่านนี้..หนูไปเป็นนกขมิ้นสมใจแล้วค๊า "แม่บ่นพึมพำ "วอนซะแล้วเมิง."
ใบตาล ๆ " เสียงร้องทักของชายหนุ่ม นักกฎหมาย หน้าตาดี ลูกเจ้าพ่อ.นักธุรกิจใหญ่. "ตะวัน" ชื่อของเขาและเป็นเพื่อนใบตาลอีกคน
" ว่าไง." นายมีปัญหาไร เรากำลังจะเรียนจบกัน เธอจะไปทำไรต่อล่ะ อ๋อ..ไปแต่งงานกับนายไง ชอบเรารึป่าวล่ะ"
ใบตาล สาวอารมณ์ดีหยอดมุก " "ตะวันร้องจ๊าก. ไม่เอา..เรากลัวเธอฆ่าเรา หวังประกันอ่ะ เพราะเธอหัวหมอ.เรากลัวความ
เป็นนักกฎหมาย ของเธอ แต่เธอมีข้อดีนะ เธอสวยน่ารักที่สุด. โอยย.ใจละลายเลย.
"เราจะไปเรียนต่อ อีกหน่อย เราอยากเป็นปลัด นายอำเภอ หรือผู้ว่าราชการ ในความฝันนะประมาณนี้."
"แล้วนายล่ะ" เหมือนเราเลย เราจะเรียนอีกหน่อยจะไปสอบ ปลัดเหมือนกัน อย่าลืมละเราจะไปสอบพร้อมกัน
ถึงเวลาแล้วเจอกันนะที่รัก.เย้ยย.!! นายนะนาย "นายนี่กวนซะแล้ว "
ใบตาล.!!. เธอวุ่นวายกับการเรียน การงาน จนลืมเพื่อน.ๆ. เช้าวันนี้อากาศดีมาก.เสียงซัมซุง. ดังขึ้น "คิดถึงจังเลย" "ตะวัน"
มีธุระอะไรกับเราหราา."."ใบตาล."เราก็คิดถึงเธอจัง " เรากำลังจะลงสอบปลัด ว่าไงตามสัญญา เราจะสมัครให้ด้วย อย่าลืมล่ะเราจะเดิน
ไปด้วยกัน ใบตาล สะอึก..น้ำตาไหลทันที นี่มันอะไร เค้ารอเรา เค้าคิดถึงเราจริงหราาใบตาลเงียบสักพัก "ตะวันเราขอโทษ
เราทำตามสัญญา ตามนายไม่ได้ เราเสียใจ.ฮือๆๆ." ตะวัน.ตกใจเธอเป็นไร ? เธอมีแฟนแล้ว หรือเธอติดอะไร
ไม่.ๆ "ตะวัน" เรายังไม่มีแฟนแต่เรา "ใบตาล.".วางโทรศัพท์ลง..ใบตาล รู้สึกเจ็บปวด เราติดขัดอะไร
อะไรคือความฝันของเรา เราอยากมีอาชีพ ส่วนตัวเราไม่อยากรับราชการแล้ว. ความฝันของเราเปลี่ยนไปแล้ว..เราต้องตัดใจให้ได้
เสียงแม่ร้องทัก "ใบตาล.. จะไปทำงาน ตอนเย็นซื้อของมาให้แม่ด้วยนะ แม่จะไปทำบุญ " จร้า.แม่ไปทำงานแล้วนะค๊า
ใบตาลขับรถ ออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว งานของใบตาล. เจอนายทุน ใบตาลซื้อขายที่ดิน ไม่เกรงกลัว นายทุน
ใบตาลม้วนผม คลุมหมวก ใส่เสื้อนอก ปิด มิดชิด
"ว่าไง.น้องสาวเฮียว่า แปลงนี้ ให้เฮียเถอะ. เราคุยกันดี.ๆ."
"สวัสดีค่ะเฮีย." ( เสี่ยวิชัยนายทุนรายใหญ่ ขอพบใบตาล ) ใบตาลก็จะมาคุยดี ๆ เหมือนกัน ใบตาลทำสัญญาก่อน
คิดว่าผู้เสียสละต้องเป็นเฮียนะคะ เสี่ยวิชัย ลุกขึ้น ตบโต๊ะ ปัง!! เธอบังอาจมาก เธอเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ศักยภาพมีเพียงพอรึ
จะมาต่อกลอนกับเฮีย"
ใบตาล สวนขึ้นทันใด " ไม่ทราบค่ะ. ใบตาลทำตามกฎหมาย ไม่สนใจ หน้าไหนทั้งนั้น แม้จะใหญ่ล้นฟ้า ไม่สน เข้าใจไว้!!
เสียวิชัยโกรธมาก กริ๊งงงง.!!. เสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น. เสี่ยวิชัยรับ และสงบสติลง. หันมามองใบตาล แล้วบอกว่า.
"โอเคร. วันนี้ชั้นยอมเธอ แต่แปลงต่อไปอย่าหวัง."
เราทำไปทำไมมันเสี่ยงกับชีวิตรู้มั้ยใบตาล รำพึงกับตัวเองใจเต้นตึ๊กตั๊กๆปลดหมวกปล่อยผมยาวลงมา
เสี่ยวิชัยหันมาเห็นพอดี..จึงเรียก "ใบตาล!!.เธอสวยมาก.รู้ตัวหรือป่าว เฮียไม่ทำไรเธอ ยอมเธอ ก็เพราะความสวยของเธอนี่แหละ
เฮียเสียดายย..วันข้างหน้าออกฤทธิ์. ให้น้อยลงหน่อยนะเธอจะได้สวยงามมากกว่านี้
สายฝนโปรยทุกวันใบตาลเปียกปอน ขับรถออกไปดู ลูกน้องไถที่ดิน เพื่อปลูก ยางพารา ใบตาลไม่ต้องการมีรายได้จากการ
ทำสวน คิดแค่จะทำให้ที่ดินสวยงามตอนขาย จะได้ราคา ใบตาลขับรถไป คิดไปเพลินๆ.
เอี๊ยดด.!!..โครม!!..ต้นไม้ขวางทาง. "ใบตาล เบรค.!!.รีบกดล็อครถยนต์ทันที..
ฮ่า.ๆ."ใบตาล.!! เสียงกำนันฉาย เรียก "ลงมา.ๆๆ.. อย่าให้ต้องเข้าไปอุ้ม เร็ว.ๆๆ. เปิดประตูสิ.!!..อย่าดื้อนะโว้ยย!!.
ใบตาลติดเครื่องรถ ใส่เกียร์ ถอยหลัง" เอี๊ยดดด.!!.เปิดกระจกนิดหนึ่ง แล้วส่งเสียง. ถอยไป ไม่งั้นเหยียบ!! ขอเตือน!! ..
เฮ้ย.! เสียงขู่กำนัน". อะไรวะ มาคุยกันเรื่องงาน อะไรของเมิง. กลัวทำไมฟะ!! จะถามเรื่องดิน
เป็นอะไรฟะ มิได้มารบกับเมิง นะโว้ยย.! "ใบตาลเงียบ. สักครู่.. ใบตาลเปิดประตูรถลงมา."
"สวัสดีค่ะ กำนัน "กำนันอย่ายึกยักนา. ใบตาลมีปืนนะบอกไว้ก่อน..ฮ่าๆๆ.. เอ็งนี่ ทั้งสวยทั้งน่ารัก ยังดุดันอีก
ข้าจะบอกเอ็งว่า ดินที่ข้าถมให้นายทุนนั่น มันไม่พอ ข้าขอซื้อ ที่ของเองได้อะป่าว ข้าต้องการดิน เพราะที่ดินของเอ็ง ก็เห็นอยู่
ว่าเป็นดินถมสวย "ได้สิ กำนัน บอกมาเลย ราคาดี สู้ได้ขายทันที "
"เฮ้ยย..แบ่งกันกินนะโว้ยย.!! มิใช่รวยคนเดียว.กำนันฉาย ตวาดเสียง เริ่มรู้เหลี่ยมใบตาล.!!
แล้วโทรคุยกันนะคะ กำนัน วันนี้ใบตาลไปละ กำนันมาหลายคน ไม่ไว้ใจ..
"เฮ้ยย!. กวนแล้วเมิง ไปเถอะๆ"
ใบตาลขึ้นรถขับออกอย่างรวดเร็ว. เฮ้อ..ใบตาลถอนหายใจ ทำไม่เราต้อง มาทำงาน ที่เสี่ยงอันตราย เช่นนี้..
สวัสดีทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่าน มาหัดเขียนเรื่องสั้นอ่านกันเล่น ๆ นะคะ
ผิดพลาดประการใดโปรดอภัยยินดีน้อมรับค่ะ
( พิมเสน ยาใจ )
( มีต่ออีกค่ะ )
❣️💕📘🔰 ..หยาดฟ้าระเริงดิน..🔰📘💕❣️
ณ. บ้านชานเมืองบ้านทุ่งผ้าขาวม้าคาดพุง นุ่งกางเกงขาก๊วย มีเสียงไก่ขัน นกการ้อง เซ็งแซ่ อากาศสดชื่น พร้อมกับร่มเงาของ
ไม้ผลไม้ดอก บานสะพรั่งเหมือนนิวซีแลนด์ เว้ยย. อีกฟากหนึ่งของเมืองจานบุรี
"ใบตาลพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้านะ เสียงแม่ตะโกนบอก พรุ่งนี้เป็นวันพระ แม่จะไปวัด หุงหาข้าว จัดปิ่นโต ให้แม่ด้วย รู้หน้าที่นะ ที่แม่สั่ง"
ใบตาล รู้สึกขี้เกียจจึงถามแม่ว่า "แม่จ๋าๆ. ถามหน่อย ใครได้บุญอ่ะ แล้วหากแม่ได้ จะต้องไปช่วยหอบให้มั้ย "
แม่ เริ่มชักโมโห
"ประเดี๋ยว ซัดเปรี้ยง!!.ต่อปากต่อคำต่อความยาว สาวความยืด อ่ะๆ.ไหนๆ ถามแล้วตอบหน่อย ราจะได้บุญกันสองคน แม่ได้มากหน่อย
คนหุงข้าวได้น้อยหน่อย"
"โหยย.!.แม่ไม่เอาบุญได้มั้ยอ่ะ ขอตัง ดีกว่า ไปซื้อของกินอิ่มกว่าเยอะ."
"แม่ตอบเอางั้นรึ เออๆ ก็ได้พรุ่งนี้จ่ายตังค่าจ้างให้แล้วกัน แม่จะได้รับบุญคนเดียว." (ฮา.)
ใบตาล รู้สึกว่าแม่เรานี่ ฉลาดหรือโง่คิดอยู่ในใจ แต่..โบราณบอกว่าท่านอาบน้ำร้อนก่อน ย่อมรู้ดีกว่า จึงไม่สนใจ
ใบตาล มีพี่น้องเป็นผู้ชายทั้งหมด ใบตาล ลูกสาวคนเดียว วันรุ่งขึ้น ใบตาลรีบหุงข้าว ให้แม่เพื่อไปวัด เตรียมของเรียบร้อยเดินไป
บอกพี่ชาย พี่ๆ ลุกขึ้นๆ ไปส่งแม่ไปวัดหน่อย พี่ชายง่วงอยู่ และมิอยากไป จึงหันมาบอก ใบตาลว่า เอ็งไปส่งเลยละกันเพราะเอ็งตื่นแล้ว.
เพราะตอนนี้ มีเอ็งคนเดียวเท่านั้น ที่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ( ฮา ) ใบตาล ชักเริ่ม งง.ๆ. กับคำของพี่ชาย แต่..มาคิดอีกที เฮ้ยย..คำสวยอ่ะ
หากเรา ไปส่งแม่ด้วย เราจะได้เป็น "นางฟ้า ตาโต ฉลาด ยิ้มสวย จริงๆ หราา..เอ้า.ๆ. ชักเริ่มเพี้ยนแระ ใบตาลรำพึง
ใบตาล เตรียมรถไปส่งแม่ไปวัด พอลงจากรถ ช่วยแม่ยกของ คนที่มาทำบุญส่งเสียงทักทาย
"เอ้ยย.. ลูกสาวสวยจัง. อยากจะขอให้ลูกชาย สนใจลูกชายป้ามั้ยหลาน เย้ยย..
ชายหนุ่มรูปร่างดี. ขาวหล่อเหลา ยืนอยู่ข้างๆ ป้าแดง หันมามอง ใบตาล !!. เย้ยย.!!.ใบตาลตกใจ ทำตัวไม่ถูก นึกรำพึง
อยู่ในใจ หันไปทางอื่นสิ อิตาบ้า เอ้ยย!!. หน้าตาฉันก็ไม่ได้แต่ง. หัวก็ยุ่งเหยิง.ตื่นแต่เช้า ทำอยู่คนเดียว บุญก็ไม่ได้
หากฉันไม่สวยแล้ว คนอย่างนายจะมองแบบไหนกัน มองแบบดูถูก หรือแบบตลก.
โอยย!!..คิดแล้ว ใบตาลมือสั่น กระโดดขึ้นรถ
ทันใดนั้น !! คุณโดม ผู้ชายคนดังกล่าว รีบเขามาจับประตูรถไว้แล้วเอ่ยถามใบตาลว่า.! จะไปแล้วหรือไปไหว้พระข้างบนก่อนดีมั้ย...
ใบตาลเขิน จึงหันไปตอบว่า.! " ไม่ละ" ขอบคุณ คนอย่างชั้น บุญไม่ถึง"
"บุญทานอะไรไม่สนใจ ทราบแค่ เพียงว่า วันนี้มีจะกินหรือไม่มีกิน ชั้นเห็นของ ทำบุญมากมาย ไม่รู้ว่าเอาไปไหนนัก
รู้แต่เพียงว่าชั้น สงสารผู้หิวโหย"
คุณโดม ทำหน้าไม่พอใจ เพราะไม่คิดว่า ใบตาล จะมีกริยา เช่นม้าดีดกะโหลก" จึงบอก ใบตาลไปว่า
"ไปเถอะ ๆ ผมมองแล้วบุญผมไม่ถึงคุณมากกว่า อย่างคุณนะ ไล่แจก.ผมยังไม่สนใจเลย" เย้ยย.
ใบตาล ตกใจโดนเต็ม.ๆ ปิดประตูรถ ปัง!!.. แล้วลดกระจกหันไปบอกคุณโดมว่า.
"คุณโดม ผู้หล่อเหลาและมากบารมีใบตาล แทบกราบคุณเลยนะ ที่คุณไม่สนใจ "เพราะคุณคือกรรมที่เกิดขึ้นแล้วแต่ยังยั้งได้ลาก่อน."
ว่าแล้วใบตาลเหยียบรถออกทันที.ทิ้งร่องรอย แห่งกรรมไว้ที่วัดและความงง เป็นไก่ตาแตก ของคุณโดม ได้แต่เกาหัวยิก ๆ
เช้าวันใหม่ เสียงไก่ขันปลุก ใบตาลตื่น.แต่ตีสี่.ใบตาลคิด ทบทวนตัวเอง นี้หากเราแต่งตัวสวย เติมแต่งหน้าตา อยากรู้จะมีคนทักว่าอย่างไร
จึงรีบ สะสางงานบ้านงานเรือนแล้ว แต่งหน้าสวยปิ๊ง.เตรียมตัวไปทำงาน แต่วันนี้งานอะไรล่ะ เย้ยย!!...เข้าสวน.!. แล้วจะแต่งไปให้ลิงดูรึ.
แย่แล้วแต่ไม่เป็นไร ให้กระรอกดูก็ได้ "พี่ชายใบตาลเดินผ่าน
"จึงเอ่ยทัก เฮ้ยย!!.ทาแก้มซะแดง จะไปสวนมิใช่รึ "เต็มเต็ง หรือป่าวเราอ่ะ"
"ใบตาล หันไปบอกพี่ชายว่า "ช่างเถอะ ภูเขา ป่าไม้ ลำธาร ต้องมีนางไม้สวยๆไว้ดูสัตว์น้อยใหญ่ จะได้คึกคัก ต้นไม้จะได้เขียวชอุ่ม
สดใสงดงาม สายลมก็จะรำเพยคลอเคล้า."
ได้เวลาต้องกลับไปเรียนมหาลัย ใบตาล เก็บข้าวของอาลัยท้องทุ่งเขียวขจี เฮ้ออ...หอมไอดินกลิ่นจรุง..และกลิ่นพฤกษาแท้.
ใบตาล บ่นพึมพำ การเรียนมันสำคัญไฉนน๊อ. ทำนา ทำสวน หราา..เย้ยย..ไม่เอาเหมือนกัน แต่..หลงใหลในมวลแมกไม้สำเนียงสัตว์
น้อยใหญ่แล้วจะกลับมานะ ที่รัก.จุ๊บ.ๆ.
ลุงแสง กับป้ายุ้ย คนชอบใส่บาตรพระ เจอใบตาล ยามเช้า หอบของจะขึ้นรถกลับไปเรียนลับสมอง ป้ายุ้ย เอ่ยถามใบตาลว่า.
"ใบตาล.ๆ ไปอีกแล้วใครจะหุงข้าวให้แม่ไปวัดละ"
"ใบตาล!. สวัสดียามเช้าค่ะ คุณลุงคุณป้า.
แหะ.ๆ.แล้วใครหุงข้าวให้คุณลุงคุณป้า มาใส่บาตรละคะ
" โอยย! ป้าหุงเอง ไม่มีใครช่วยหรอก เพราะป้า ยังแข็งแรง มือตีนยังดี "
" นั่นละค่ะ เป็นคำตอบของใบตาล นะคะคุณป้า ไปละ บ๊าย.บาย "
อ้อ...ใบตาล ป้าถามสักนิดสิ มีแฟนหรือยัง ไอ้ทิดศร ของป้า หล่อนะ สนใจม้ายย...
"เย้ยย.มาอีกแระ.!!.
ณ.มหาวิทยาลัย ใบตาล ลงนั่งซึมเศร้า คิดถึงดอกลั่นทม ดอกมะลิ ที่นี่มีเดือนดาว. เอื้อมไม่ถึง จริง.ๆใบตาล ตั้งใจเรียน
คิดว่าวันหนึ่ง เรียนสำเร็จ จะกลับไปบ้านหาอาชีพทำที่บ้านเพราะไม่อยากอยู่เมืองกรุง
"ใบตาล ๆ " วดี เรียก วดีเป็นเพื่อนสนิทของใบตาล " เธอมองไปทางโน้นสิ มีคนมองเราอยู่นะเออ แล้วไงใบตาลไม่สนใจบอกกับวดีว่า
"ไปกินข้าวกันอิ่มกว่า" คนที่มองเดินมาหาทันที วดีจึงเอ่ยถาม "สนใจใครคะ "
" ชายหนุ่มโปรยยิ้ม และตอบว่า สนใจอาหมวยยิ้มหวานครับ"
ใบตาลตกใจ!! เย้ยย..อีกแระ มาสนใจเรา"ทำไมอีกละเนี่ยใบตาลเงยหน้าขึ้นมอง แลัวจึงเอ่ยทักทายว่า."นี่นาย ถามไรหน่อย"
มีหญิงชายคู่หนึ่งรักกันมาก วันหนึ่งทั้งคู่ได้พากันไปเที่ยวน้ำตก หญิงสาวจึงเกิดลื่นเสียหลักตกลงไปในน้ำ
หากเป็นนายจะลงไปช่วยมั้ย ตอบมา และจะพิจารณาว่าผ่าน หรือ จบ
ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุข แล้วจึงรึบตอบว่า ลงไปช่วยทันทีเลยครับ ความรักบังเกิด จึงต้องรีบลงไปช่วยมิให้เจ็บช้ำเลยสักนิด
รีบคว้าแขนและอุ้มขึ้นมาเลยคร๊าบบ.
ใบตาลยิ้ม นึกกระหยิ่มในใจ อิตานี่ ไช้ไม่ได้ จึงหันไปทักว่า "นี่นายใครใช้ลงไปช่วย การที่ผู้หญิง ได้ลื่นตกไป ในน้ำเป็นการดี
มันคือการหัดว่ายน้ำและ ก็เป็นการเอาตัวรอด ได้อย่างดีเยี่ยม"
วดี.ไปเถอะให้เค้าอยู่ในน้ำนั่นแหละจมน้ำตายได้ก็ดี..เชอะ. ชายหนุ่ม. งง.ๆ.ยกมือเกาหัว..เราผิดหราา.จึงฺวิ่งตามไปถามต่อ
"เราผิดตรงไหน "ใบตาลตอบทันใด" นายไม่ผิดเลย.ชั้นผิดเอง ที่ช่วยนายขึ้นจากน้ำไม่ได้ จงหลับตา และสงบจิตใจ
ยอมรับในการหมดลมหายใจ."ชายหนุ่ม. งง เป็นไก่ตาแตก "คือไรฟะ. ยกมือเกาหัวยิก ๆ
"ใบตาลพูดทิ้งท้าย จมน้ำตายเสียได้ก็ดี เชอะ " แล้วรีบคว้าแขน เพื่อน ปะ..วดี
ใบตาล ร้อยเล่ห์ ฉายา ในมหาวิทยาลัย เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น.."แม่หราา..ธุระว่า. "แม่จะถามว่า. เอ็งไปเรียนอะไรน่ะ แม่ยังไม่รู้พอดีมีคนถาม
อ๋อ..เรียนกฏหมายค่ะ แม่ เรียนกฏหมายเพื่อ ที่จะไปฟ้องร้อง เรียกร้องสิทธิและสมบัติ ส่วนหนึ่ง ที่แม่ต้องชดใช้ โทษฐานที่ทำให้
หนูเกิดมา ไม่งั้นป่านนี้..หนูไปเป็นนกขมิ้นสมใจแล้วค๊า "แม่บ่นพึมพำ "วอนซะแล้วเมิง."
ใบตาล ๆ " เสียงร้องทักของชายหนุ่ม นักกฎหมาย หน้าตาดี ลูกเจ้าพ่อ.นักธุรกิจใหญ่. "ตะวัน" ชื่อของเขาและเป็นเพื่อนใบตาลอีกคน
" ว่าไง." นายมีปัญหาไร เรากำลังจะเรียนจบกัน เธอจะไปทำไรต่อล่ะ อ๋อ..ไปแต่งงานกับนายไง ชอบเรารึป่าวล่ะ"
ใบตาล สาวอารมณ์ดีหยอดมุก " "ตะวันร้องจ๊าก. ไม่เอา..เรากลัวเธอฆ่าเรา หวังประกันอ่ะ เพราะเธอหัวหมอ.เรากลัวความ
เป็นนักกฎหมาย ของเธอ แต่เธอมีข้อดีนะ เธอสวยน่ารักที่สุด. โอยย.ใจละลายเลย.
"เราจะไปเรียนต่อ อีกหน่อย เราอยากเป็นปลัด นายอำเภอ หรือผู้ว่าราชการ ในความฝันนะประมาณนี้."
"แล้วนายล่ะ" เหมือนเราเลย เราจะเรียนอีกหน่อยจะไปสอบ ปลัดเหมือนกัน อย่าลืมละเราจะไปสอบพร้อมกัน
ถึงเวลาแล้วเจอกันนะที่รัก.เย้ยย.!! นายนะนาย "นายนี่กวนซะแล้ว "
ใบตาล.!!. เธอวุ่นวายกับการเรียน การงาน จนลืมเพื่อน.ๆ. เช้าวันนี้อากาศดีมาก.เสียงซัมซุง. ดังขึ้น "คิดถึงจังเลย" "ตะวัน"
มีธุระอะไรกับเราหราา."."ใบตาล."เราก็คิดถึงเธอจัง " เรากำลังจะลงสอบปลัด ว่าไงตามสัญญา เราจะสมัครให้ด้วย อย่าลืมล่ะเราจะเดิน
ไปด้วยกัน ใบตาล สะอึก..น้ำตาไหลทันที นี่มันอะไร เค้ารอเรา เค้าคิดถึงเราจริงหราาใบตาลเงียบสักพัก "ตะวันเราขอโทษ
เราทำตามสัญญา ตามนายไม่ได้ เราเสียใจ.ฮือๆๆ." ตะวัน.ตกใจเธอเป็นไร ? เธอมีแฟนแล้ว หรือเธอติดอะไร
ไม่.ๆ "ตะวัน" เรายังไม่มีแฟนแต่เรา "ใบตาล.".วางโทรศัพท์ลง..ใบตาล รู้สึกเจ็บปวด เราติดขัดอะไร
อะไรคือความฝันของเรา เราอยากมีอาชีพ ส่วนตัวเราไม่อยากรับราชการแล้ว. ความฝันของเราเปลี่ยนไปแล้ว..เราต้องตัดใจให้ได้
เสียงแม่ร้องทัก "ใบตาล.. จะไปทำงาน ตอนเย็นซื้อของมาให้แม่ด้วยนะ แม่จะไปทำบุญ " จร้า.แม่ไปทำงานแล้วนะค๊า
ใบตาลขับรถ ออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว งานของใบตาล. เจอนายทุน ใบตาลซื้อขายที่ดิน ไม่เกรงกลัว นายทุน
ใบตาลม้วนผม คลุมหมวก ใส่เสื้อนอก ปิด มิดชิด
"ว่าไง.น้องสาวเฮียว่า แปลงนี้ ให้เฮียเถอะ. เราคุยกันดี.ๆ."
"สวัสดีค่ะเฮีย." ( เสี่ยวิชัยนายทุนรายใหญ่ ขอพบใบตาล ) ใบตาลก็จะมาคุยดี ๆ เหมือนกัน ใบตาลทำสัญญาก่อน
คิดว่าผู้เสียสละต้องเป็นเฮียนะคะ เสี่ยวิชัย ลุกขึ้น ตบโต๊ะ ปัง!! เธอบังอาจมาก เธอเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ศักยภาพมีเพียงพอรึ
จะมาต่อกลอนกับเฮีย"
ใบตาล สวนขึ้นทันใด " ไม่ทราบค่ะ. ใบตาลทำตามกฎหมาย ไม่สนใจ หน้าไหนทั้งนั้น แม้จะใหญ่ล้นฟ้า ไม่สน เข้าใจไว้!!
เสียวิชัยโกรธมาก กริ๊งงงง.!!. เสียงโทรศัพท์ ดังขึ้น. เสี่ยวิชัยรับ และสงบสติลง. หันมามองใบตาล แล้วบอกว่า.
"โอเคร. วันนี้ชั้นยอมเธอ แต่แปลงต่อไปอย่าหวัง."
เราทำไปทำไมมันเสี่ยงกับชีวิตรู้มั้ยใบตาล รำพึงกับตัวเองใจเต้นตึ๊กตั๊กๆปลดหมวกปล่อยผมยาวลงมา
เสี่ยวิชัยหันมาเห็นพอดี..จึงเรียก "ใบตาล!!.เธอสวยมาก.รู้ตัวหรือป่าว เฮียไม่ทำไรเธอ ยอมเธอ ก็เพราะความสวยของเธอนี่แหละ
เฮียเสียดายย..วันข้างหน้าออกฤทธิ์. ให้น้อยลงหน่อยนะเธอจะได้สวยงามมากกว่านี้
สายฝนโปรยทุกวันใบตาลเปียกปอน ขับรถออกไปดู ลูกน้องไถที่ดิน เพื่อปลูก ยางพารา ใบตาลไม่ต้องการมีรายได้จากการ
ทำสวน คิดแค่จะทำให้ที่ดินสวยงามตอนขาย จะได้ราคา ใบตาลขับรถไป คิดไปเพลินๆ.
เอี๊ยดด.!!..โครม!!..ต้นไม้ขวางทาง. "ใบตาล เบรค.!!.รีบกดล็อครถยนต์ทันที..
ฮ่า.ๆ."ใบตาล.!! เสียงกำนันฉาย เรียก "ลงมา.ๆๆ.. อย่าให้ต้องเข้าไปอุ้ม เร็ว.ๆๆ. เปิดประตูสิ.!!..อย่าดื้อนะโว้ยย!!.
ใบตาลติดเครื่องรถ ใส่เกียร์ ถอยหลัง" เอี๊ยดดด.!!.เปิดกระจกนิดหนึ่ง แล้วส่งเสียง. ถอยไป ไม่งั้นเหยียบ!! ขอเตือน!! ..
เฮ้ย.! เสียงขู่กำนัน". อะไรวะ มาคุยกันเรื่องงาน อะไรของเมิง. กลัวทำไมฟะ!! จะถามเรื่องดิน
เป็นอะไรฟะ มิได้มารบกับเมิง นะโว้ยย.! "ใบตาลเงียบ. สักครู่.. ใบตาลเปิดประตูรถลงมา."
"สวัสดีค่ะ กำนัน "กำนันอย่ายึกยักนา. ใบตาลมีปืนนะบอกไว้ก่อน..ฮ่าๆๆ.. เอ็งนี่ ทั้งสวยทั้งน่ารัก ยังดุดันอีก
ข้าจะบอกเอ็งว่า ดินที่ข้าถมให้นายทุนนั่น มันไม่พอ ข้าขอซื้อ ที่ของเองได้อะป่าว ข้าต้องการดิน เพราะที่ดินของเอ็ง ก็เห็นอยู่
ว่าเป็นดินถมสวย "ได้สิ กำนัน บอกมาเลย ราคาดี สู้ได้ขายทันที "
"เฮ้ยย..แบ่งกันกินนะโว้ยย.!! มิใช่รวยคนเดียว.กำนันฉาย ตวาดเสียง เริ่มรู้เหลี่ยมใบตาล.!!
แล้วโทรคุยกันนะคะ กำนัน วันนี้ใบตาลไปละ กำนันมาหลายคน ไม่ไว้ใจ..
"เฮ้ยย!. กวนแล้วเมิง ไปเถอะๆ"
ใบตาลขึ้นรถขับออกอย่างรวดเร็ว. เฮ้อ..ใบตาลถอนหายใจ ทำไม่เราต้อง มาทำงาน ที่เสี่ยงอันตราย เช่นนี้..
สวัสดีทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่าน มาหัดเขียนเรื่องสั้นอ่านกันเล่น ๆ นะคะ
ผิดพลาดประการใดโปรดอภัยยินดีน้อมรับค่ะ
( พิมเสน ยาใจ )
( มีต่ออีกค่ะ )