ตามหัวข้อเลยค่ะ ช่วงนี้เราร้องไห้บ่อย บางครั้งก็ร้องโดยไม่มีเหตุผล แค่มีเรื่องกระทบนิดหน่อย น้ำตามันก็คลอแล้ว ใจมันบีบแล้วสมองก็ว่างไปหมด แถมมีอาการหงุดหงิดง่ายด้วยค่ะ บางทีเราก็หงุดหงิดใส่พ่อแม่ ตะคอกบ้าง เถียงบ้าง ไม่ว่ามองอะไรก็หงุดหงิดไปหมด พอเรารู้ตัวว่าเผลอหงุดหงิดใส่พ่อกับแม่เราก็เสียใจค่ะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ขอโทษออกไป
เราสมาธิสั้นมากกว่าเดิมด้วยค่ะ เมื่อก่อนแค่นั่งทำงานเราก็ทำได้ แต่ตอนนี้เรานั่งทำเฉยๆไม่ได้ต้องหาอะไรอย่างอื่นมาทำมาเล่นไม่โฟกัสงานตลอด เรารู้สึกว่าอาการที่เราเป็นมันมีผลกระทบต่อเราและคนรอบข้างมากพอสมควรเลยค่ะ เราคิดเรื่องไปพบจิตแพทย์หลายรอบมาก แต่ก็ชอบคิดว่าเราคุมมันได้ แต่ช่วงนี้ เราเจออะไรเครียดๆเยอะมากเพราะอยู่ม.6แล้ว เรื่องเรียนก็เครียดเรื่องเพื่อนก็เครียดอาการหงุดหงิดเรามันมากขนาดที่เราหงุดหงิดใส่เพื่อน พอเราทำแบบนั้นเรารู้สึกไม่ดีมาก ถึงเพื่อนจะไม่ว่าอะไรแต่เราก็เข้าใจว่าพวกเพื่อนคงเสียเซลฟ์มาก ยิ่งเรามีอาการแบบนี้มากเราก็เริ่มกลัวอะไรหลายอย่าง เช่น กลัวเพื่อนจะตีตัวออกห่าง กลัวพ่อแม่เสียใจที่เราตะคอกใส่ เราก็เลยยิ่งร้องไห้ตอนนอนบ่อยๆค่ะ แถมนอนไม่หลับด้วย บางทีเราก็ร้องไห้ไปสักพักแล้วลืมตามองเพดานห้องมืดๆไปตี1 ตี2ก็มีค่ะ บางครั้งเราร้องจนหน้าอกเจ็บไปหมด เราพยายามคิดว่าเราต้องเข็มแข็ง เราต้องผ่านมันไปได้ จนตอนนี้ที่มันเริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ
อย่างน้อยเราก็อยากไปพบจิตแพทย์สักครั้ง เราอยากให้ใครสักคนช่วยเรา แต่เราไม่รู้จะบอกพ่อกับแม่ยังไงให้ได้ไป จะบอกว่าเราขี้ขลาดก็ได้ค่ะ แต่เราไม่อยากผลาญเงินพ่อกับแม่แล้วก็ไม่อยากให้พวกท่านคิดมากด้วย
อีกอย่างคือเราอยากรู้ด้วยว่าราคาค่าใช้จ่ายตอนไปพบจิตแพทย์มันประมาณเท่าไหร่หรอคะ แล้วคนที่เคยไปขั้นตอนมันเป็นยังไงบ้างคะ
อยากไปพบจิตแพทย์ ควรบอกผู้ปกครองว่ายังไงดีคะ? แล้วค่าใช้จ่ายในการพบมันประมาณเท่าไหร่คะ?
เราสมาธิสั้นมากกว่าเดิมด้วยค่ะ เมื่อก่อนแค่นั่งทำงานเราก็ทำได้ แต่ตอนนี้เรานั่งทำเฉยๆไม่ได้ต้องหาอะไรอย่างอื่นมาทำมาเล่นไม่โฟกัสงานตลอด เรารู้สึกว่าอาการที่เราเป็นมันมีผลกระทบต่อเราและคนรอบข้างมากพอสมควรเลยค่ะ เราคิดเรื่องไปพบจิตแพทย์หลายรอบมาก แต่ก็ชอบคิดว่าเราคุมมันได้ แต่ช่วงนี้ เราเจออะไรเครียดๆเยอะมากเพราะอยู่ม.6แล้ว เรื่องเรียนก็เครียดเรื่องเพื่อนก็เครียดอาการหงุดหงิดเรามันมากขนาดที่เราหงุดหงิดใส่เพื่อน พอเราทำแบบนั้นเรารู้สึกไม่ดีมาก ถึงเพื่อนจะไม่ว่าอะไรแต่เราก็เข้าใจว่าพวกเพื่อนคงเสียเซลฟ์มาก ยิ่งเรามีอาการแบบนี้มากเราก็เริ่มกลัวอะไรหลายอย่าง เช่น กลัวเพื่อนจะตีตัวออกห่าง กลัวพ่อแม่เสียใจที่เราตะคอกใส่ เราก็เลยยิ่งร้องไห้ตอนนอนบ่อยๆค่ะ แถมนอนไม่หลับด้วย บางทีเราก็ร้องไห้ไปสักพักแล้วลืมตามองเพดานห้องมืดๆไปตี1 ตี2ก็มีค่ะ บางครั้งเราร้องจนหน้าอกเจ็บไปหมด เราพยายามคิดว่าเราต้องเข็มแข็ง เราต้องผ่านมันไปได้ จนตอนนี้ที่มันเริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ
อย่างน้อยเราก็อยากไปพบจิตแพทย์สักครั้ง เราอยากให้ใครสักคนช่วยเรา แต่เราไม่รู้จะบอกพ่อกับแม่ยังไงให้ได้ไป จะบอกว่าเราขี้ขลาดก็ได้ค่ะ แต่เราไม่อยากผลาญเงินพ่อกับแม่แล้วก็ไม่อยากให้พวกท่านคิดมากด้วย
อีกอย่างคือเราอยากรู้ด้วยว่าราคาค่าใช้จ่ายตอนไปพบจิตแพทย์มันประมาณเท่าไหร่หรอคะ แล้วคนที่เคยไปขั้นตอนมันเป็นยังไงบ้างคะ