สวัสดีครับอย่างที่กล่าวนั้นละครับ ผมเป็นคนที่คอสั้นละก็ผมเป็นโรคคอเอียงมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ พึ่งจะเริ่มสังเกตัวเองก็ตอน ม.ต้น เพราะเวลารูปหัวผมจะเอียงไปทางด้านขวาตลอดจนเพื่อนๆล้อว่า มึ. จะยกไหล่เดินทำไม แต่คือผมไม่ได้ยกเลยนะครับคือหัวผมมันจะเอียงไปด้านขวา เวลาคนอื่นมองก็เหมือนเดินยกไหล่อะบวกกะผมเป็นคนเดินส้นท้าวไม่ค่อยถึงพื้นนั้นละครับ ผมทำอะไรเลยไม่ค่อยมีความมั่นใจขาดความมั่นใจตั้งแต่เด็กๆ ละผมเป็นจนที่จมูกใหญ่ด้วยนะครับ เพื่อนก็ล้อไปอีกว่า รูจมูกใหญ่จังวะ เพื่อนบางคนก็ว่า ไปหัดเดินให้มันตรงก่อนนะ แล้วทุกๆครั้งที่ผมโดนล้อ มันโครตเจ็บปวดทรมานเลยครับอารมณ์แบบ ทำไมต้องล้อผมด้วยอะไรแบบนี้บางทีก็เก็บไปนอนร้องไห้ตอนกลางคืนทำไมเกิดมาถึงไม่มีอะไรเหมือนกับเค้า ละฐานะทางบ้านผมก็ไม่ค่อยจะดีอะไรมากมายเวลาผมไปปรึกษาว่าอยากไปหาหมอผ่าตัดคอให้มันดูเหมือนคนปกติทั่วไป ครอบครัวผมก็ตอบว่า ไม่มีตังไม่มีตังผมไม่คิดไรอยู่แล้วเพราะเข้าใจอยู่ครับ แต่ครอบครัวผมไม่เคยถามผมไม่เคยให้กำลังใจผมเลย ก็นั่นละครับคนที่ไม่ได้เป็นแบบผมเค้าไม่เข้าใจหรอก ผมก็ได้แต่ให้กำลังใจตัวเองว่า ขนาดคนที่เค้าลำบากกว่า'เราไม่มีแขนขาเหมือนเราเค้ายังสู้เลย แต่ผมมีครอบทุกอย่างแค่ร่างกายผิดปกติ ผมจะยอมแพ้ได้ยังไง ผมขอระบายหน่อยนะครับ5555555 ละเป็นกำลังใจให้สำหรับคนที่มีปัญหาหรืออะไรที่คล้ายๆผม สู้ๆครับร้องไห้ได้ถอยได้ ท้อได้ แต่ห้ามยอมแพ้ครับ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนครับ ขอบคุณครับ ^^
ร่างกายไม่เหมือนคนอื่นมันผิดขนาดนั้นหรอครับ ?