อดีตที่ฝังใจสามารถลืมได้มั้ย หรือเราต้องเจ็บปวดกับมันตลอดไป

เนื่องจากเราโดนรีไทร์จากม.เก่า ในคณะวิศวกรรมเเต่สาเหตุที่เราโดนไทร์ไม่ได้มาจากการทำตัวไม่ดีนะเราเข้าเรียนทุกคาบ แต่ไม่รู้เรื่องพูดง่ายๆก็คือฉลาดสู้เพื่อนๆไม่ได้เค้าเลยไทร์ออก ตอนเเรกเราเครียดมากเพราะว่าสมัครสอบgat pat 9วิชาสามัญไม่ทันเลยสักอย่าง จนต้องเอาคะเเนนเก่ามาใช้ เเล้วก็ติด พอเริ่มเปิดเทอมอาการเกร็งของเรามันเริ่มกลับมา เราเอาแต่นึกถึงเเต่ตอนที่เรียนที่เก่าเม้มปากเม้มฟันคล้ายคนเก็บกด เวลาที่เรียนในม.ใหม่เราอยากลืมเรื่ิองที่นั่น มันฝั่งใจเรามากเพราะเราตั้งความหวังไว้สูงแล้วเหมือนมีนพังทลาย อาการมันรบกวนตอนเรียนที่ใหม่เรามากตรงๆเราอยากลืม 

ใครเคย มีอดีตที่เคยพยามยามเต็มที่เเล้วเเต่ก็ไม่สำเร็จคุณใช้ชีวิตอยู่กับมันได้ อย่างไรคะ แล้วทำใจยังไง ตอนนี้มันคือเเผลที่พร้อมลามไปที่อื่นในชีวิตเรามากเลย