อย่างแรกนะครับผมฐานะปานกลางค่อนข้างดี
ส่วนแฟนฐานะไม่ดีนัก แต่ไม่ลำบากนัก ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวกับครอบครัวเขา เราได้ไปคาเฟ่แห่งหนึ่ง ของที่สั่งไว้มาเสิร์ฟช้าประมาณ 30 นาที คุณพ่อแฟนผม ไม่ตอบอะไร และเมื่อพนักงานเดินออกไป เขาบอกว่าดูหน้าแล้วไม่ใช่เจ้าของสักคน มันทำให้ผมรู้สึกไม่ดี ผมเคยรอนานกว่านี้แต่ก็พูดกับเขาดีๆ เมื่อขับรถสักพักเจอคนขับรถมอไซค์คู่กัน เขากลับพูดว่า หมาในเมืองยังฉลาดกว่าคนบ้านนอก อ่าว!!! ผมสิครับคนบ้านนอก แล้วเมื่อใกล้ถึงจุดหมาย เจอคนวิ่งใส่รองเท้าเก่าๆ เขารู้ครับว่าผมชอบรองเท้ามากๆซื้อเก็บเกือบหมด เขากลับพูดว่า ดูแค่รองเท้าแล้วมันไม่ใช้ เขาถามความคิดเห็นผมที่มองคนที่ใส่รองเท้าวิ่งเก่าๆ อยู่ ผมรู้สึกไม่ดีเลยครับ แบบนี้ควรถอยออกมาดีไหมครับ
ครอบครัวแฟนเป็นแบบนี้ ผมควรทำยังไงดีครับ?
ส่วนแฟนฐานะไม่ดีนัก แต่ไม่ลำบากนัก ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวกับครอบครัวเขา เราได้ไปคาเฟ่แห่งหนึ่ง ของที่สั่งไว้มาเสิร์ฟช้าประมาณ 30 นาที คุณพ่อแฟนผม ไม่ตอบอะไร และเมื่อพนักงานเดินออกไป เขาบอกว่าดูหน้าแล้วไม่ใช่เจ้าของสักคน มันทำให้ผมรู้สึกไม่ดี ผมเคยรอนานกว่านี้แต่ก็พูดกับเขาดีๆ เมื่อขับรถสักพักเจอคนขับรถมอไซค์คู่กัน เขากลับพูดว่า หมาในเมืองยังฉลาดกว่าคนบ้านนอก อ่าว!!! ผมสิครับคนบ้านนอก แล้วเมื่อใกล้ถึงจุดหมาย เจอคนวิ่งใส่รองเท้าเก่าๆ เขารู้ครับว่าผมชอบรองเท้ามากๆซื้อเก็บเกือบหมด เขากลับพูดว่า ดูแค่รองเท้าแล้วมันไม่ใช้ เขาถามความคิดเห็นผมที่มองคนที่ใส่รองเท้าวิ่งเก่าๆ อยู่ ผมรู้สึกไม่ดีเลยครับ แบบนี้ควรถอยออกมาดีไหมครับ