เพื่อนๆครับ ใครพอมีเวลาว่าพอ ผมรบกวนขอกำลังใจและแง่คิดดีๆในการใช้ชีวิตจากเพื่อนๆบ้างได้ไหมครับ?

สวัสดีครับ ผมอยากได้กำลังใจหรือแง่คิดดีๆในการดำรงชีวิตจากเพื่อนๆในพันทิปครับ
จริงๆส่วนตัวแล้วผมพิการมาเกือบจะสิบปีแล้ว ด้วยโรค LHON ซึ่งทำให้ผมมีอาการสายตาเลือนรางมองเห็นเพียงแสงและเงา และในปัจจุบันยังไม่มีทางรักษาสำหรับโรคนี้ครับ
จริงๆถามว่าลำบากไหม?
ก็ต้องตอบว่าลำบากครับ แต่บางครั้งก็ชินกับสายตาไปแล้วว่าเราจะต้องเห็นแบบนี้และอาจจะเห็นแบบนี้ไปตลอด
พักหลังๆนี้ ผมสัมผัสได้เลยว่าสายตาของผมมันมืดลงครับ มืดจนทำให้ผมกลัวว่าอาจจะทำให้ผมไม่สามารถเห็นแสงและเงาได้เลยก็ได้ แน่นอนว่าถ้าเป็นแบบนี้จริงๆก็อาจจะทำให้ผมใช้ชีวิตลบากมากขึ้นกว่าเดิม
ส่วนตัวก็เครียดนะครับ แต่ก็พยายามที่จะยอมรับความจริงที่มันจะเกิดขึ้นกับชีวิตของเรา หากวันหนึ่งเราจะมองไม่เห็นอะไรเลยก็ตาม
และเรื่องนี้ผมก็ยังไม่กล้าบอกคุณแม่ของผมว่าสายตาของผมมันแย่ขึ้นครับ เพราะไม่อยากให้ท่านเครียดไปกับเราด้วย
แต่ท่านเองก็อาจจะสังเกตได้บ้างว่าเราเดินเตะของที่อยู่ในบ้านมากขึ้นกว่าเดิม

ผมเองก็เลยจะขอแง่คิดดีๆจากพี่น้องในพันทิปครับ บางทีเพื่อนๆอาจจะมีแนวทางดีๆที่ช่วยให้ผมเยียวยาจิตใจให้ผมดีขึ้นบ้างก็ได้ครับ
ผมจะพยายามกดฟังทุกข้อความนะครับ ที่เพื่อนๆได้แนะนำผม
และขอขอบพระคุณทุกคแนะนำที่ได้ให้กับผมครับ
ปล.บางเวลาที่เราจะต้องเข้มแข็งทั้งๆที่ใจมันอ่อนแอ ผมว่ามันทำได้ลบากจริงๆครับ