อยากแต่งกลอน ไม่รู้จะกลอนอะไร

สุดสวาดน้องเอย   ของพี่นี้
ผ่านพ้นหลายปี     น้องยังหวล
แววตาเปี่ยมความหลัง เคยกอดกันแน่น
ใจพี่ยังแน่นแฟ้น     แต่กลัว มันผ่านเลย

รักเจ้าพี่ไร้เฝ้า เท่าคิดถึง
เจอกัน เลยติดตรึงใฝ่ถึงเจ้า
อนงค์นวลคราญ  จะซึ้งถึงเรื่องเรา
รักเก่าถูกแทน    ด้วยลูกยา

รันทดสุดสลดเหมือนเสียรัก
น้องเจ้าเคยเฝ้ารักแต่หนไหน
เวลายามนี้ มันเปลี่ยนไป
รักเจ้าพี่เสียไปรักลูกแทน