เราเป็นคนอ่อนไหวง่ายค่ะ คิดมากด้วยแหละ แล้วเรามักได้ยินในคลิปจิตวิทยาต่างๆว่าความทุกข์มันเกิดจากเรา เราไปทำให้ตัวเองทุกข์ จะแก้ไขความทุกข์ก็อยู่ที่ใจเรา อย่าไปหวังพึ่งผู้อื่นมากำจัดไปให้เรา เราจะอยู่กับตัวเองแบบเข้มแข็งไม่ได้ประมาณนี้ค่ะ แล้วเราก็ทำตาม อยู่กับตัวเองค่ะ ไม่พึ่งพาใคร ไม่บอกใคร นั่งอยู่กับตัวเองในห้องเงียบๆ ค่อยๆทำสมาธิหลับตา ปล่อยวาง แต่มันกลับคิดมากไม่หยุดเลยค่ะ ทุกอย่างที่เจอมาในวันนี้วันก่อน วันมะรืนนู้นรวมตู้มมมม!!มาในหัวหมดเลยค่ะ แล้วคือเราเคยมีแฟนอยู่คนนึงแล้วเลิกกันไปและ ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันละ แล้วคือเวลาทุกข์อ้ะเราควรไปบอกเค้ามั้ย ไประบายให้เค้าดีมั้ย ใจจริงๆของเราอ่ะมันก็แบบอยากระบายอยากมีใครปลอบใจไรบ้างอย่างงี้อ่ะค่ะ เค้าเป็นคนแรกที่เราอยากทักไปตอนเราทุกข์ค่ะ แต่เราทักเค้าไปทีไร เวลาเราทุกข์เราก็จะอยากทักเค้าไป แล้วกลัวมันจะถอยออกมาไม่ได้ เราจะกำจัดทุกข์เองไม่ได้ต้องคอยให้คนอื่นช่วยตลอด เราควรทำไงดีคะ เราอายุ15ปีค่ะ อยากไร้เดียงสาเหมือนตอนเด็กอีกจังเลยฮือออออTT
เราเครียดค่ะ ควรเก็บไว้แก้เอง หรือบอกคนอื่น(แฟนเก่า)ดีคะ?