สวัสดีเราอายุ14-15ปีแล้ว แต่เรารู้สึกว่าเราแบกรับปัญหามากมายที่เข้ามาพร้อมกันแต่ไม่สามารถที่จะพูดหรือบอกกับใครได้เลย ทั้งเรื่องครอบครัว การเรียน งาน เพื่อน ตอนเด็กๆเราเป็นคนที่ร่าเริง สดใสมาก ยิ้มได้กับทุกสถานการณ์ ตั้งแต่เด็กๆเราอยู่กับปู่กับย่า เรารู้สึกว่าเรามีความสุขมากที่ได้อยู่ที่นี้  พอขึ้นม.1เราก็ได้ย้ายไปอยู่กับแม่เพราะอยากเรียนรู้อะไรใหม่ๆบ้างแต่กลับแย่ลงเพราะพ่อกับแม่เราแยกทางกันทุกอย่างมันดิ่งลงมาก แรกๆเราทำใจไม่ได้เลย เอาแต่เก็บตัว ร้องไห้ คิดมาก ทำร้ายตัวเอง จนเราปิดเทอมของม.1ย่าเห็นเราอาการไม่ค่อยดีจึงพาไปตรวจอาการของเราหมอก็บอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าก็ให้ยาเรามาทานแต่เราไม่สามารถที่จะบอกแม่ได้เพราะแม่รับไม่ได้กับเรื่องนี้เราเลยเลือกที่จะทิ้งยาทั้งหมดแล้วเก็บตัว พอเราเราขึ้นม.2แม่ก็ยึดโทรศัพท์เราไม่ให้เราเล่นเพราะเรามีแฟน แม่เปิดดูข้อความ รูป คริป ข้อมูลเราทุกอย่าง แม่คุมรหัสเฟสเรารู้ทุกอย่างที่เราทำ เป็นเวลา5เดือนเต็มที่เราไม่ได้จับโทรศัพท์เลย เราจึงได้ทำการเปลี่ยนเฟสแม่ก็ยังทำเหมือนเดิมแม่บอกว่าแม่หวังดีแต่ความหวังดีของแม่กับทำให้เราอึดอัดมากจนไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย ตอนนี้เรากลายเย็นคนเย็นชากับทุกสิ่ง เก็บตัว เงียบ ไม่เข้าสังคม ทำร้ายตัวเองเพื่อให้ไม่เครียด ตอนนี้เรารู้สึกแย่มากๆจนทำอะไรไม่ถูกแล้วเครียดมากๆเลยค่ะ