สงสัยเกี่ยวกับสายปฏิบัติธรรม

สมถะและวิปัสสนา...ต้องควบคู่กันไป

ครูบาอาจารย์บางท่านก็มีความชำนาญในแบบหนึ่ง...ก็เลยสอนแต่แบบนั้น
บางท่านก็อาจจะมีความชำนาญหลายแบบ...ก็อาจแนะนำสั่งสอนได้หลายแบบ

หากครูบาอาจารย์หวังในลาภสักการะ
ก็อาจมีการแสดงออกให้เห็นได้ชัดเจน
อาจถึงขั้นกล่าวให้ร้ายสำนักอื่นได้

จริตของคนเรามีอยู่ ๖ จริต
ซึ่งแต่ละคนอาจเหมาะกับวิธีปฏิบัติแบบใดแบบหนึ่งมากกว่า

หากเรามีจริตแบบหนึ่ง...แต่ไปเรียนที่สำนักหนึ่งซึ่งสอนในแบบที่ไม่ตรงกับจริตของเรา
ก็อาจจะคิดว่าสำนักนี้สอนไม่ดี
ที่จริงแล้ว...เขาอาจจะสอนถูกตรงแล้ว
เพียงแต่ไม่ตรงกับจริตของเรา
เราปฏิบัติไปก็ต่อต้านไป...ทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว
แล้วจะเอาผลของการปฏิบัติจากที่ไหน

ความขัดแย้งส่วนใหญ่มักมาจากลูกศิษย์ลูกหาเป็นสำคัญ
เพราะยังมีความยึดมั่นถือมั่นในตัวบุคคล มีอัตตาของตน

ปัจจุบันนี้...มีวิธีปฏิบัติหลากหลายรูปแบบเหลือเกินในสำนักต่างๆ
ที่ล้วนอ้างตัวว่าสอนถูกตรงตามหบักพระพุทธศาสนา

การปฏิบัติทุกแบบ ทุกเทคนิควิธีการ
หากครูบาอาจารย์สอนได้ถูกตรง
ก็ล้วนแต่เป็นประโยขน์ด้วยกันทั้งสิ้น
เพราะล้วนนำพาผู้ปฏิบัติให้ไปสู่จุดหมายเดียวกัน
แต่โดยวิธีการต่างกันไปเท่านั้น...หาใช่สาระไม่

ผู้ปฏิบัติอาจทดลองในวิธีการแบบใดแบบหนึ่งสักระยะหนึ่ง
แล้วลองเปลี่ยนไปปฏิบัติในแบบอื่นๆดูบ้าง
เมื่อพบว่าแบบใดถูกกับจริตของเรา
ก็พึงปฏิบัติในวิธีการเทคนิคนั้นๆไป...เพื่อให้มีความก้าวหน้าไปตามลำดับ
ไม่ควรเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาบ่อยๆ...เพราะจะไม่มีความก้าวหน้าเท่าที่ควร

ทั้งนี้ควรประเมินความก้าวหน้าในการปฏิบัติของตนเองอยู่เนืองๆ
เช่น มีคุณธรรมเพิ่มขึ้นหรือไม่ อย่างไร เป็นต้น
( ยกตัวอย่าง โกรธน้อยลง  มีเมตตามากขึ้น ฯลฯ )

เพียงแค่นี้...ก็จะทำให้เรามีความก้าวหน้าไปตามลำดับ
และไม่เครียด  ไม่วุ่นวายไปกับความขัดแย้งในสำนักต่างๆตามไปด้วย
น่าจะเป็นประโยขน์แก่ผู้มุ่งมั่นในการปฏิบัติมากกว่า...