เขาเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียกว่าเด็กได้รึป่าว55สมัยมัญยมละกันต้องมีบางคนแอบชอบเพื่อนบ้างแหละครับ55คืออยู่ดีเป็นเพื่อนกันตั้งรร.เตรียมอุบาล จนถึงมัญยมแต่เวลาน่ารักวะ เอิ่ม..และแล้วก็ตัดสินใจข้ามเส้นไปผลที่ได้...แห้วครับแต่มันควรจะจบแต่ผมเป็นคนที่ไม่ไ้ดั่งใจก็ไม่ยอมก็ตื้ออยู่แบบนั้นแหละครับ55
จนวันนึงใกล้เปิดเทอมเขาบล็อคแชทผม55ผมทั้งจุกทั้งสตั๊นได้แต่คิดในใจยังไม่ดีพอใช่มั้ยละพอเปิดเทอมมาเจอหน้ากันผมเอาแต่หลบหน้าทั้งที่แต่ก่อนสนิทเล่นด้วยกันแทบตลอด55วันนั้นผมขึ้นม.2พอีจะมีเด็กใหม่มาสมัครเรียนกันก็เยอะ และเด็กใหม่ก็เรียบร้อยครับเป็นไปตามที่คิดและผมก็ได้หายไปอีกครั้งและก็กลับมาอีกครั้งตลกดีนะครับจนเค้าทั้งคู่เลิกกันและผมก็เริ่มอีกครั้งแต่วันงานวิชาการที่ต้องส่งตัวแทนรร.ไปแข่งเพื่อนผมแหละรุ่นน้องอีกคนก็ไป้วยกันผมไม่รู้หรอกว่าเค้าคุยๆกันอยู่ละพอกลับมาที่รร.ผ่านไปไม่กี่อาทิตย์ก็ได้เริ่มคบกันผมทั้งจุกทั้งสตั๊นกูยังดีให้ไม่พอใช่มั้ยมีค่าแค่ตอนเหงาหรอผมก็ได้หายไปอีกละกลับมาผมแอบคุยไม่ให้รุ่นน้องรู้แต่มันก็รู้ทำให้เกิดการทะเลาะหลายอย่างผมที่มีปัญหาชีวิตอยู่แล้วดันมาเจอรุมเข้าไปหนักจนเมื่อไหร่จะจบซะทีวะเบื่อวะ แหละวันนึงผมทำให้เค้าเลิกกันอีกจนได้แต่ยังไงผมก็ไม่ใช่สำหรับเค้าอยู่ดี ผมทำทุกอย่างเค้าขออะไรก็ให้ให้ไปรับก็ไปคือทำทุกอย่าง เพื่อนผมบอกว่าพอได้แล้วไม่ต้องพยายามต่อมันเป็นแค่หมาที่คอยทำตามคำสั่งพอเถอะกูสงสารแหละแล้วผมก็ฟังแต่ผมก็อดไม่ได้แหละรร.ได้ส่งนร.ไปแข่งวิชาการอีกครั้งเพื่อนผมคนนี้ก็ไปอีกเหมือนดาวรร.เลยก็ได้55วันนั้นเป็นวันที่จะแข่งวิชาการครูเลยจัดเลี้ยงเล็กผมก็ไปกินกับเพื่อนคนนั้น
เมื่อจะหลุดออกจากตรงนี้ได้วะ ถึงจุดจบของเรื่องนี้แล้วนะครับผมเล่าไม่เข้าใจก็เถอะ วันงานปัจฉิมวันนั้นเป็นวันที่รู้สึกโอเคมากเค้าให้เราไปรับมารร.ผมก็แกล้งเอาของขวัญวันปัจฉิมคือถุงยาง55ตอนนั้นมันก็ยิ้มนะวันนั้นพวกเพื่อนผมก็ไปฉลองสิครับ55และแล้วก็ทักมาว่า เลิกทักมาได้แล้วนะกูอายวะเพื่อนล้อกูไม่ชอบ
ผมนี่เหล้านี่ซัดเอาๆ จนวันที่ต้องไปแ้งานนั้นคือการเจอกันครั้งสุดท้ายเพราะผมย้ายรร.ไปตจว.แล้ว
ตลอด4ปีมานี้ผมลืมไม่ได้เลยปีนี้กำลังเข้าปีที่5พอดี
ผมอยากลืมคนๆนึง
จนวันนึงใกล้เปิดเทอมเขาบล็อคแชทผม55ผมทั้งจุกทั้งสตั๊นได้แต่คิดในใจยังไม่ดีพอใช่มั้ยละพอเปิดเทอมมาเจอหน้ากันผมเอาแต่หลบหน้าทั้งที่แต่ก่อนสนิทเล่นด้วยกันแทบตลอด55วันนั้นผมขึ้นม.2พอีจะมีเด็กใหม่มาสมัครเรียนกันก็เยอะ และเด็กใหม่ก็เรียบร้อยครับเป็นไปตามที่คิดและผมก็ได้หายไปอีกครั้งและก็กลับมาอีกครั้งตลกดีนะครับจนเค้าทั้งคู่เลิกกันและผมก็เริ่มอีกครั้งแต่วันงานวิชาการที่ต้องส่งตัวแทนรร.ไปแข่งเพื่อนผมแหละรุ่นน้องอีกคนก็ไป้วยกันผมไม่รู้หรอกว่าเค้าคุยๆกันอยู่ละพอกลับมาที่รร.ผ่านไปไม่กี่อาทิตย์ก็ได้เริ่มคบกันผมทั้งจุกทั้งสตั๊นกูยังดีให้ไม่พอใช่มั้ยมีค่าแค่ตอนเหงาหรอผมก็ได้หายไปอีกละกลับมาผมแอบคุยไม่ให้รุ่นน้องรู้แต่มันก็รู้ทำให้เกิดการทะเลาะหลายอย่างผมที่มีปัญหาชีวิตอยู่แล้วดันมาเจอรุมเข้าไปหนักจนเมื่อไหร่จะจบซะทีวะเบื่อวะ แหละวันนึงผมทำให้เค้าเลิกกันอีกจนได้แต่ยังไงผมก็ไม่ใช่สำหรับเค้าอยู่ดี ผมทำทุกอย่างเค้าขออะไรก็ให้ให้ไปรับก็ไปคือทำทุกอย่าง เพื่อนผมบอกว่าพอได้แล้วไม่ต้องพยายามต่อมันเป็นแค่หมาที่คอยทำตามคำสั่งพอเถอะกูสงสารแหละแล้วผมก็ฟังแต่ผมก็อดไม่ได้แหละรร.ได้ส่งนร.ไปแข่งวิชาการอีกครั้งเพื่อนผมคนนี้ก็ไปอีกเหมือนดาวรร.เลยก็ได้55วันนั้นเป็นวันที่จะแข่งวิชาการครูเลยจัดเลี้ยงเล็กผมก็ไปกินกับเพื่อนคนนั้น
ผมนี่เหล้านี่ซัดเอาๆ จนวันที่ต้องไปแ้งานนั้นคือการเจอกันครั้งสุดท้ายเพราะผมย้ายรร.ไปตจว.แล้ว
ตลอด4ปีมานี้ผมลืมไม่ได้เลยปีนี้กำลังเข้าปีที่5พอดี