ลูกสาวในครอบครัวคนจีนกับสมบัติในตระกูล

ขนบจีน “ ยามลูกสาวออกเรือน ”
.
พ่อแม่จะแบ่งทรัพย์สินของครอบครัวให้ลูกไปเป็นก้อนโต

ด้วยถือเสมือนหนึ่งการแบ่งทรัพย์มรดกของพ่อแม่ ให้ลูกสาวขณะที่ตัวยังมีชีวิต

ทรัพย์สินที่แบ่งนอกจากเงินทองและของใช้จำเป็นในประจำวันแล้ว ยังอาจจะรวมถึง ข้าทาส รถรา ที่นา บ้านเรือน.....

ในครอบครัวที่เคร่งและกลัวคำนินทา
พ่อแม่จะเชิญผู้อาวุโสของตระกูลมาร่วมรับรู้เป็นพยาน

“ ทรัพย์ที่แบ่งนี้กฎหมายถือเป็น “ สินส่วนตัว ” ของหญิง ”
พ่อแม่ หรือญาติฝ่ายชายหรือแม้แต่คนเป็นสามี
ไม่มีสิทธิจะมายุ่งเกี่ยวจัดการใดๆ
เว้นแต่ฝ่ายหญิงเองจะยินยอม

ทรัพย์สินที่ได้จากพ่อแม่ตัวเองนี้เรียก “ แก๊จึง ” ( 嫁妆 )

และหากเป็นครอบครัวที่มีอำนาจบารมีพ่อแม่ฝ่ายหญิงอาจจะทำบัญชีทรัพย์สินที่ได้จากพ่อแม่นี้ไว้ให้ลูกเพื่อเป็นหลักฐานป้องกันใครจะมาตู่อ้างเป็นเจ้าของภายหลัง
บัญชีทรัพย์สินนี้เรียก 嫁妆清单
บัญชีนี้มีญาติผู้ใหญ่ตรวจนับและลงชื่อเป็นพยาน
ทั้งสามารถนำขึ้นกล่าวอ้างในโรงศาลได้

นอกจากทรัพย์ที่ได้จากพ่อแม่ตัวเองแล้ว หญิงแต่งงานยังจะได้ทรัพย์สินจากครอบครัวสามี และถือเป็นสินส่วนตัวเช่นกัน
ทรัพย์นี้เรียก ไฉโล่ย ( 彩礼 )
หากเทียบกับกฎหมายปัจจุบัน ไฉโล่ย ก็คือ ของหมั้น

ตามขนบจีนโบราณหญิงที่ออกเรือนไปพร้อมกับแก๊จึง หรือทรัพย์ของพ่อแม่แล้ว

“ จะถูกตัดไม่ให้มีส่วนได้เสียในกองมรดกของพ่อแม่อีกต่อไป

แต่การดังกล่าวกฎหมายแพ่งปัจจุบัน ไม่รับรู้ด้วย ”

จึงเป็นช่องว่างให้เกิดการฟ้องร้องตามมา......

ภาพขบวนแห่รับเจ้าสาวลูกคหบดีในอดีต ต้องมีชายฉกรรจ์ร่วมขบวนมากมายหลายคน

เพื่อป้องกันคนร้ายมาแย่งชิงทรัพย์สิน หรือ แก๊จึง



คัดจาก

https://web.facebook.com/photo.php?fbid=2122258758023928&set=pb.100007194729198.-2207520000..&type=3&theater