สวัสดีค่ะ จากหัวข้อเลยนะคะแต่จะเล่าก่อนว่าเราเจออะไรมาถึงเป็นแบบนี้ เมื่อประมาณปี61ตอนนั้นอยู่ม.4 ค่ะ ตอนเปิด
เทอมม.4ใหม่ๆก็ยังมีคุยกับเพื่อนตอนม.3อยู่บ้าง เราก็คุยกับเพื่อนคนนึงเป็นผู้ชาย คุยกันมาเรื่อยๆเค้าถามเราว่าเรารู้จักสกินชิพมั้ยเราก็บอกว่าไม่รู้และถามเค้าว่ามันคืออะไร เค้าก็บอกมาตามความหมายของมัน และเค้าก็พูดต่ออีกว่าเนี่ยไม่เคยทำหรอ อยากลองทำด้วย อยากทำสกินชิพด้วย อยากไซร้คอเรา อยากจูบคอเรา อยากคลอเคลียกับคอเรา เขาบอกมาแบบนี้และก็ทำเสียงมา(ปล.ตอนนั้นโทรคุยกัน)เรารู้สึกว่าไม่ชอบเราเลยบอกถ้ายังไม่หยุดเราจะโกรธ เค้าก็ยังไม่หยุดเค้าทำเสียงมาเรื่อยเราโมโหเลยกดบล็อกไป มีวันนึงไปทำงานที่รร.เค้ารู้ว่าเราไป เค้าโทรเบอร์มาหาแต่เราก็ไม่รับ เค้าเลยมาหาตอนเย็นหลังเลิกเรียน(ปล2.เพื่อนคนนี้ไปเรียนที่อื่น) เรารู้สึกกลัวมากเวลาเค้าเข้าใกล้ เค้าพูดมาว่าจะกลัวทำไมทำแค่นั้นเองตอนนั้นเราไม่รู้จะพูดยังไงมันกลัวหูมันอื้อจะร้องไห้อย่างเดียวแต่วันนั้นเราก็เดินหนีออกมาจากเค้าได้เพราะมีเพื่อนเดินมา แต่อีกวันที่เค้ามาเค้าพยายามเข้ามาถึงตัวจะจับมือเราเรากลัวจนร้องไห้จนเพื่อนต้องพาออกไปตรงอื่นหลังจากวันนั้นเรากับเค้าไม่ได้คุยกันอีก วันปีใหม่ปี63เค้าทักมาขอโทษ เราก็โอเคเราคิดว่าเราโอเคขึ้นเเล้วเค้าบอกจะมาหามาขอโทษเราก็คิดว่าเราคงไม่เป็นไรแล้วคงจะเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิม พอถึงวันจริงๆพอเรารู้ว่าเค้ามาที่รร.เราก็ใจไม่ได้พยายามหลบไม่ให้เค้าหาเราเจอจนตอนใกล้เลิกเรียนเราเดินลงมาจากตึกเจอเค้าพอดี เราเริ่มใจสั่นอยากเดินหนีไปไกลไม่อยากให้อยู่ใกล้ๆ เราเดินไปกับเพื่อนอีกคน ตอนที่เดินเรารู้สึกหูอื้อ ใจเต้นแรง หายใจหอบ จะร้องไห้ เรารีบเดินไปจนถึงห้องที่เรียน วันนั้นครูไม่สอนเพราะมีปัจฉิม เรารีบเข้าไปในห้องแล้วนั่งใจเราเต้นแรงมากจนเรารู้สึกว่ามีวูปนึงที่เราจะช็อค เราหายใจหอบแรงมาก เราร้องไห้แบบหยุดร้องไม่ได้ เค้าเห็นเค้าก็ไม่กล้าเข้าใกล้ จนตอนเราจะกลับบ้านเค้าเดินตามออกมา เค้าทักมาบอกว่าแค่มาเอาขนมกับเค้าได้มั้ยเราอ่านไม่ตอบเรารู้สึกว่าเราไม่อยากใกล้เค้าหลังจากวันนั้นเราไม่ติดต่อกับเค้าอีกเลย แต่ช่วงที่ผ่านมามีข่าวจาก ประเทศเกาหลีเรื่องห้องแชทเถื่อนหรือNthroom เราอ่านเนื้อหาข่าวว่ามีการทำยังไงกังผู้หญิงบ้างพอเราได้อ่านเรามีอาการใจเต้นเเรง หายใจหอบ จะร้องไห้เหมือนวันที่เจอเพื่อนคนนั้น เรากลัวว่าเราจะเป็นแพนิคเราควรทำยังไงดีจะไปหาหมอตอนนี้ก็ยังไม่กล้าเพราะโรคที่ระบาดอยู่ (ปล3.เราเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้วด้วย)
กลัวจนใจเต้นแรง หายใจหอบ จะร้องไห้
เทอมม.4ใหม่ๆก็ยังมีคุยกับเพื่อนตอนม.3อยู่บ้าง เราก็คุยกับเพื่อนคนนึงเป็นผู้ชาย คุยกันมาเรื่อยๆเค้าถามเราว่าเรารู้จักสกินชิพมั้ยเราก็บอกว่าไม่รู้และถามเค้าว่ามันคืออะไร เค้าก็บอกมาตามความหมายของมัน และเค้าก็พูดต่ออีกว่าเนี่ยไม่เคยทำหรอ อยากลองทำด้วย อยากทำสกินชิพด้วย อยากไซร้คอเรา อยากจูบคอเรา อยากคลอเคลียกับคอเรา เขาบอกมาแบบนี้และก็ทำเสียงมา(ปล.ตอนนั้นโทรคุยกัน)เรารู้สึกว่าไม่ชอบเราเลยบอกถ้ายังไม่หยุดเราจะโกรธ เค้าก็ยังไม่หยุดเค้าทำเสียงมาเรื่อยเราโมโหเลยกดบล็อกไป มีวันนึงไปทำงานที่รร.เค้ารู้ว่าเราไป เค้าโทรเบอร์มาหาแต่เราก็ไม่รับ เค้าเลยมาหาตอนเย็นหลังเลิกเรียน(ปล2.เพื่อนคนนี้ไปเรียนที่อื่น) เรารู้สึกกลัวมากเวลาเค้าเข้าใกล้ เค้าพูดมาว่าจะกลัวทำไมทำแค่นั้นเองตอนนั้นเราไม่รู้จะพูดยังไงมันกลัวหูมันอื้อจะร้องไห้อย่างเดียวแต่วันนั้นเราก็เดินหนีออกมาจากเค้าได้เพราะมีเพื่อนเดินมา แต่อีกวันที่เค้ามาเค้าพยายามเข้ามาถึงตัวจะจับมือเราเรากลัวจนร้องไห้จนเพื่อนต้องพาออกไปตรงอื่นหลังจากวันนั้นเรากับเค้าไม่ได้คุยกันอีก วันปีใหม่ปี63เค้าทักมาขอโทษ เราก็โอเคเราคิดว่าเราโอเคขึ้นเเล้วเค้าบอกจะมาหามาขอโทษเราก็คิดว่าเราคงไม่เป็นไรแล้วคงจะเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิม พอถึงวันจริงๆพอเรารู้ว่าเค้ามาที่รร.เราก็ใจไม่ได้พยายามหลบไม่ให้เค้าหาเราเจอจนตอนใกล้เลิกเรียนเราเดินลงมาจากตึกเจอเค้าพอดี เราเริ่มใจสั่นอยากเดินหนีไปไกลไม่อยากให้อยู่ใกล้ๆ เราเดินไปกับเพื่อนอีกคน ตอนที่เดินเรารู้สึกหูอื้อ ใจเต้นแรง หายใจหอบ จะร้องไห้ เรารีบเดินไปจนถึงห้องที่เรียน วันนั้นครูไม่สอนเพราะมีปัจฉิม เรารีบเข้าไปในห้องแล้วนั่งใจเราเต้นแรงมากจนเรารู้สึกว่ามีวูปนึงที่เราจะช็อค เราหายใจหอบแรงมาก เราร้องไห้แบบหยุดร้องไม่ได้ เค้าเห็นเค้าก็ไม่กล้าเข้าใกล้ จนตอนเราจะกลับบ้านเค้าเดินตามออกมา เค้าทักมาบอกว่าแค่มาเอาขนมกับเค้าได้มั้ยเราอ่านไม่ตอบเรารู้สึกว่าเราไม่อยากใกล้เค้าหลังจากวันนั้นเราไม่ติดต่อกับเค้าอีกเลย แต่ช่วงที่ผ่านมามีข่าวจาก ประเทศเกาหลีเรื่องห้องแชทเถื่อนหรือNthroom เราอ่านเนื้อหาข่าวว่ามีการทำยังไงกังผู้หญิงบ้างพอเราได้อ่านเรามีอาการใจเต้นเเรง หายใจหอบ จะร้องไห้เหมือนวันที่เจอเพื่อนคนนั้น เรากลัวว่าเราจะเป็นแพนิคเราควรทำยังไงดีจะไปหาหมอตอนนี้ก็ยังไม่กล้าเพราะโรคที่ระบาดอยู่ (ปล3.เราเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้วด้วย)