บาลีมีตรงไหนที่บอกว่าขนิกสมาธิทำให้เกิดวิปัสสนาญาณ

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามจริง เมื่อรู้เห็นตามจริงย่อมเบื่อหน่ายและหลุดพ้น ทำไมโยคี(ฤาษี)โบราณที่ได้ฌานถึงไม่หลุดพ้นครับ

จิตเกิด ดับ ตลอดเวลา จะภาวนาได้ก็ต้อง เห็นจิตที่เป็นสมาธิได้ก่อน เห็นชั่วช้างกระดิกหู งูกระพือปีก ก็คือเห็น เห็นจิตที่เป็นสมาธิมันเกิด ดับ แล้วเกิดใหม่ อย่าเข้าใจผิดว่า ภาวนาไม่ต้องใช้สมาธิ

1.สติที่เป็นโลกุตรสติ จะไม่มีตัวตน ให้ผลคนละอย่าง(จิตใจ) กับมิจฉาสติ ในอากาสจะหาความเป็นเราได้ยาก ดังนั้นเมื่อสติไปรู้ที่กาย(สมาธิ) จะเห็นว่าจิตที่ไปรู้กายนั้น เบา ว่าง โล่ง เป็นลักษณะของ อรูปฌานจิต

ดับสังขาร ก็จะเป็นสภาวะนิโรธ ฌาน1-8 เป็นเจตสิก เป็นสังขารตัวที่ประกอบกับจิต สติปัฐฐาน ในปรมัตถธรรม จึงต้องเห็นการดำเนินไปของฌาน 1-8 อันเป็นการดำเนินไปของเจตสิก จึงจะรู้ชัดในเจตสิก เมื่อรู้ชัดในเจตส

อยู่ถึง100ปี เบื่อโลกขึ้นเรื่อยๆ แสดงว่าวิปัสสนาเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ ไม่ฟังธรรมะก็ได้ ก็เป็นโสดาบันเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพระพุทธเจ้า

บทนำ ฌาน (Jhāna) คือการเพ่งอารมณ์จนจิตแน่วแน่เป็นอัปปนาสมาธิ จัดเป็นกระบวนการสำคัญในการทำสมถภาวนา (การทำความสงบของจิต) ตามหลักพระพุทธศาสนา ฌานแบ่งออกเป็นสองหมวดใหญ่คือ รูปฌาน (Rūpa Jhāna) 4 และ อรูปฌ

Q1:มีแต่พูดกัน สมาธิ ฌาน แต่ไม่รู้ว่า สมาธิ ฌานคืออะไร A:สมาธิคือความรู้สึกที่แนบแน่นไปกับรูปนาม (ปรมัตถ์) รูปนามคือจิต รูปนามคือกายใจดังนั้นจึงคือ จิตปรมัตถ์ (ตัวรู้)vs จิตปรมัตถ์(ตัวถูกรู้) ดังนั้