O ตราบชั่วนิรันดร .. O

O พร้อมรูปหน้าก้มต่ำเหมือนก้ำกึ่ง เม้มเรียวปากแกมบึ้งอยู่ซึ่งหน้า อีกแก้มเนื้อเนียนลออเหมือนล้อตา ให้วกหา-วกวน .. อยู่อลเวง O โลกแวดล้อมเบื้องหน้าเมื่อตาสบ ราวถูกลบด้วยนิมิตแห่งพิศเพ่ง อ่อนไหวทั่วเขตค

0 ที่เห็นทอดยาวไกลคงใฝ่ฝัน ด้วยในชาติมีชั้นคอยกั้นขวาง ไม่รู้หนาวรู้ร้อนจึงว่อนวาง ลงแทรกกลางบทกรรมชี้นำไป 0 ปราศใบไม้สายลมและแสงแดด มีเพียงแวดล้อมขวัญกับฝันใฝ่ และเพียงหวานหอมกลั้วกับหัวใจ กับรันทดอา

0 ฟ้าไร้ฝนหล่นร่วง .. ถึงช่วงแดด ปล่อยรังสีเพื่อจะแผดเพื่อจะเผา ชั่วเพียงไฟลามธูป, บางรูปเงา พร้อมเดียงสาวัยเยาว์ .. ก็เข้าครอง 0 กอปรท่วงทีบทกรรมอย่างธรรมชาติ คลายวงวาสน์รองรับให้จับจ้อง ท่วงทีนั้นสำ

.. https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=01-2014&date=31&group=11&gblog=512

0 เยี่ยงไรหนอคิดย้อน .. แล้วร้อนรุ่ม กับเร้ารุมในจิตด้วยคิดถึง เหมือนแววตาวามนั้น .. ร่วมกันตรึง รอยหวานซึ้งลงทรวงแล้วหน่วงไว้ 0 จงรู้เถิด .. คะนึงหาบรรดามี มากกว่าที่รูปพรรณเคยฝันใฝ่ ทุกผูกพันทุกช่วง

0 เมื่อคืนคำ .. ใจชายมาป่ายปัด ย่อมแจ่มชัด .. เกินเปรียบ .. ถูกเหยียบย่ำ หลงรูปเยาว์สุดแก้เปลี่ยนแปร .. กรรม ใจเอยจำเถิดว่า .. จักลาร้าง 0 เป็นหญิงที่มีรัก .. มีศักดิ์ศรี จึงแต่นี้ใจหนอ .. จักขอห่าง ข

O ตั้งแต่สบตากันเมื่อวันก่อน ก็เห็นแววสั่นสะท้อนแสนอ่อนไหว จากบัดนั้นงดงามแห่งความนัย เหมือนแกว่งไกวแรงคะนึงทุกกึ่งยาม O สืบผ่านความมุ่งหมายคลี่คลายออก หลั่งระลอกกระฉอกซ้ำปวงคำถาม ไฟแห่งความ

O ริ้วภูษา, นวลลออเหมือนต่อเรื่อง ผ่านย่างเยื้องรูปโฉมล้อมโลมขวัญ ดั่งสายน้ำเลี้ยวไหลล้อมไพรวัลย์ โอบไอชื้นลูบพรรณร่วมกันมา O สายน้ำโอบสิงขรซอกซอนเลี้ยว อีกร่างเปรียววางรอยดั่งคอยท่า ขจีแห่งหิมวัลย์ล้