คือทุกคนเคยเป็นมั้ยคะ แบบว่าเป็นอะไรที่เวลาตัวเองโดนเบลมจากคนคนนึงเรื่องนึงแล้วดาวน์มากกว่าปกติ แล้วก็ดาวน์ไปเรื่องอ่านที่ไม่ค่อยจะเกี่ยวกันสักเท่าไหร่น่ะค่ะ แล้วดาวน์มากๆจนบางทีก็หมดไฟในสิ่งที่เป็นความฝันของเราไปเลย แต่พอมาคิดอีกทีตอนที่มีสติกลับกลายเป็นว่าเรางงเราลืมค่ะว่าทำไมเราถึงไปดาวน์เรื่องนั้น
นึกออกมั้ยคะ งั้นเราจะยกตัวอย่าง
เราโดนแม่ด่าเรื่องไม่รู้จักเตรียมเรื่องส่วนตัวตัวเองมา เพราะเราลืมแปรงสีฟันค่ะ แล้วเราก็ดาวน์มากเพราะปกติแม่จะเป็นคนพูดคำจึ้กๆนิดนึงค่ะ แต่บางที แต่รู้ว่าแม่ไม่ได้ตั้งใจนะแต่ว่ามันเสียใจมากๆเลยค่ะตอนนั้น เราเบลมตัวเองเหมือนกันว่าแค่นี้ทำไมโตแล้วทำไมยังทำผิดพลาดกับเรื่องแบบนี้อีก
พอหลังจากคิดแบบนั้นเราก็อยู่ๆไปดาวน์เรื่องการเรียนคณะตัวเองค่ะว่าหมดไฟ หมดไฟจริงๆ รู้สึกน้อยใจกับตัวเองทุกอย่างค่ะแล้วก็ดราม่าลงทวิตบลาๆ พอเพื่อนมาตอบ เราก็ฉุกคิดว่า เห้ยมันลามมาเรื่องงี้ได้ยังไงค่ะ เราผิดปกติมั้ยคะที่เป็นแบบนี้ แบบที่ว่าดาวน์แบบชอบดราม่ามากๆ มันเกินไปมั้ยคะ หรือว่าทุกคนก็เป็นเหมือนกันคะ
อาการแบบนี้เราผิดปกติอะไรรึเปล่าคะ?
นึกออกมั้ยคะ งั้นเราจะยกตัวอย่าง
เราโดนแม่ด่าเรื่องไม่รู้จักเตรียมเรื่องส่วนตัวตัวเองมา เพราะเราลืมแปรงสีฟันค่ะ แล้วเราก็ดาวน์มากเพราะปกติแม่จะเป็นคนพูดคำจึ้กๆนิดนึงค่ะ แต่บางที แต่รู้ว่าแม่ไม่ได้ตั้งใจนะแต่ว่ามันเสียใจมากๆเลยค่ะตอนนั้น เราเบลมตัวเองเหมือนกันว่าแค่นี้ทำไมโตแล้วทำไมยังทำผิดพลาดกับเรื่องแบบนี้อีก
พอหลังจากคิดแบบนั้นเราก็อยู่ๆไปดาวน์เรื่องการเรียนคณะตัวเองค่ะว่าหมดไฟ หมดไฟจริงๆ รู้สึกน้อยใจกับตัวเองทุกอย่างค่ะแล้วก็ดราม่าลงทวิตบลาๆ พอเพื่อนมาตอบ เราก็ฉุกคิดว่า เห้ยมันลามมาเรื่องงี้ได้ยังไงค่ะ เราผิดปกติมั้ยคะที่เป็นแบบนี้ แบบที่ว่าดาวน์แบบชอบดราม่ามากๆ มันเกินไปมั้ยคะ หรือว่าทุกคนก็เป็นเหมือนกันคะ