ตามหัวข้อเลยครับเราได้พบแพทย์แล้วแต่ตามนัดที่เขาให้ไปอีกยังไม่ได้ไปเพราะติดงานศพคุณแม่
ครั้งก่อนที่เราเคยถามเรื่องการจัดการความรู้สึกไป
ตอนนี้เราพยายามใช้ชีวิตให้มีความสุขเลยครับ
แต่เรารู้สึกว่าความรู้สึกตัวเองหลายๆอย่างไม่เหมือนเดิมเลย
มีโพสต์ที่เราลงในเฟสไปเราพยายามยิ้มลาคุณแม่แต่ตอนนี้เรารู้สึกดาวน์เป็นช่วงๆ จังหวะมันจะดิ่งก็ดิ่งแบบสุดๆเลย
โพสต์ที่เราลงในเฟสเขียนว่า :
❤️❤️❤️ครั้งสุดท้ายที่คุยกับคุณแม่คือตอนเข้าไปเยี่ยม
ก่อนหมดเวลาเยี่ยมก็บอกแม่ว่า
"ทินกลับก่อนนะ เดี๋ยวพน.เข้ามาเยี่ยมใหม่ บ๊ายบาย
ทินรักแม่นะ❤️"
แล้วอีกวันคุณพยาบาลโทรมาบอกคุณแม่หัวใจหยุดเต้นปั๊มหัวใจไป25นาที หัวใจก็กลับมาเต้นแต่ไม่ได้สติ
เราก็รีบขับรถไปที่รพ. คุยกับคุณหมอเรื่องอาการคุณแม่ซึ่งแย่มากๆเลยในตอนนั้น
หลังจากนั้น3วันคุณแม่ก็เสียซึ่ง3วันนี้เราก็เข้าไปเยี่ยมแม่ทุกวันเหมือนเดิมหวังว่าแม่จะได้สติฟื้นขึ้นมา แต่คุณแม่คงเหนื่อยมากแล้วจริงๆ
คุณแม่สู้มาเยอะมากๆแล้ว เก่งที่สุดเลยครับ
ตอนนี้คิดดูแล้วก็ตกใจตัวเองเหมือนกันนะ ที่คุมตัวเองได้ใจเย็นและค่อยๆจัดการเรื่องต่างๆทีล่ะอย่าง
เพราะเราทำงานอดิเรกเป็นโค้ชหรอถึงได้ทำอะไรแบบนี้ได้
เราไม่มีน้ำตาเลยสักนิดแต่ถึงอย่างงั้น
มือเรามันก็สั่นสั่นมากๆ เจ็บอกสุดๆ มันรู้สึกเคว้งคว้างไปหมดเลย
แต่อย่างน้อยคำสุดท้ายที่เราบอกให้แม่ได้ยินก็คือ
❤️ทินรักแม่นะ❤️ คงเป็นคำพูดลาที่ดีที่สุดแล้วแหละ😊
❤️❤️❤️
*****ตอนนี้ที่เรารู้สึกเป็นปัญหามากๆเลยคือเราจะมีความรู้สึกดาวน์ครับ จะเป็นมากน้อยขนาดไหนตอนไหนเราก็ไม่รู้ตัวเองเลย*****
พูดเองอาจดูแปลกๆ แต่สต.แล้วเราค่อนข้างขยันทำงานครับสามารถทำงานลากยาวได้เป็นเดือนจนที่ทำงานต้องจัดวันหยุดให้ ถ้าไม่ป่วยจนทำอะไรไม่ได้จริงๆเราจะไม่หยุดเลยครับ แล้วพอเลิกงานประจำก็จะไปร้องเพลงเปิดหมวกหาเงินเสริม วันไหนว่างหน่อยก็จะทำไก่ทอดขนมนั้นนี่ไปขายที่ทำงานหรือส่งคนรู้จักนิดหน่อย
แต่ตอนนี้พอเรารู้สึกดาวน์ขึ้นมา เราไม่ทำอะไรเลยครับเราจะเอาแต่นอน หรือตื่นมานั่งเฉยๆนอนมองอะไรในบ้านแต่ไม่หลับก็มี
ตอนนี้มีคุณเจ้าของบ้านเช่าชวนไปทำงานด้วย เราดีใจมากครับที่เขาช่วยให้งานเรา เพราะตั้งแต่คุณแม่ป่วยเราไม่ได้ทำงานประจำจำ
แต่เราก็เสียใจที่ตัวเองเป็นแบบนี้มากๆ อยู่เราจะดาวน์แบบดิ่งสุดๆเลยครับ ทำอะไรไม่ได้เลยเราไม่รู้จะจัดการอารมณ์แบบนี้ตุวเองยังไง มันดาวน์มากจนเราแค่จะลุกไปกินข้าวหรือทำงานยังไม่ไหวเลยครับ
📌เราจะอธิบายสิ่งที่เป็นอยู่หรือโรคนี้ให้เขาเข้าใจเราหรือรับรู้ยังไงได้มั้ยครับ เรารู้สึกแย่มากที่ตัวเองเป็นแบบนี้📌
คุณแม่พึ่งเสียครับ(10/04/67) ส่วนเราที่เป็นซึมเศร้าอยู่ก็ไปพบแพทย์มาแล้วครับ(02/04/67)
ครั้งก่อนที่เราเคยถามเรื่องการจัดการความรู้สึกไป
ตอนนี้เราพยายามใช้ชีวิตให้มีความสุขเลยครับ
แต่เรารู้สึกว่าความรู้สึกตัวเองหลายๆอย่างไม่เหมือนเดิมเลย
มีโพสต์ที่เราลงในเฟสไปเราพยายามยิ้มลาคุณแม่แต่ตอนนี้เรารู้สึกดาวน์เป็นช่วงๆ จังหวะมันจะดิ่งก็ดิ่งแบบสุดๆเลย
โพสต์ที่เราลงในเฟสเขียนว่า :
❤️❤️❤️ครั้งสุดท้ายที่คุยกับคุณแม่คือตอนเข้าไปเยี่ยม
ก่อนหมดเวลาเยี่ยมก็บอกแม่ว่า
"ทินกลับก่อนนะ เดี๋ยวพน.เข้ามาเยี่ยมใหม่ บ๊ายบาย
ทินรักแม่นะ❤️"
แล้วอีกวันคุณพยาบาลโทรมาบอกคุณแม่หัวใจหยุดเต้นปั๊มหัวใจไป25นาที หัวใจก็กลับมาเต้นแต่ไม่ได้สติ
เราก็รีบขับรถไปที่รพ. คุยกับคุณหมอเรื่องอาการคุณแม่ซึ่งแย่มากๆเลยในตอนนั้น
หลังจากนั้น3วันคุณแม่ก็เสียซึ่ง3วันนี้เราก็เข้าไปเยี่ยมแม่ทุกวันเหมือนเดิมหวังว่าแม่จะได้สติฟื้นขึ้นมา แต่คุณแม่คงเหนื่อยมากแล้วจริงๆ
คุณแม่สู้มาเยอะมากๆแล้ว เก่งที่สุดเลยครับ
ตอนนี้คิดดูแล้วก็ตกใจตัวเองเหมือนกันนะ ที่คุมตัวเองได้ใจเย็นและค่อยๆจัดการเรื่องต่างๆทีล่ะอย่าง
เพราะเราทำงานอดิเรกเป็นโค้ชหรอถึงได้ทำอะไรแบบนี้ได้
เราไม่มีน้ำตาเลยสักนิดแต่ถึงอย่างงั้น
มือเรามันก็สั่นสั่นมากๆ เจ็บอกสุดๆ มันรู้สึกเคว้งคว้างไปหมดเลย
แต่อย่างน้อยคำสุดท้ายที่เราบอกให้แม่ได้ยินก็คือ
❤️ทินรักแม่นะ❤️ คงเป็นคำพูดลาที่ดีที่สุดแล้วแหละ😊
❤️❤️❤️
*****ตอนนี้ที่เรารู้สึกเป็นปัญหามากๆเลยคือเราจะมีความรู้สึกดาวน์ครับ จะเป็นมากน้อยขนาดไหนตอนไหนเราก็ไม่รู้ตัวเองเลย*****
พูดเองอาจดูแปลกๆ แต่สต.แล้วเราค่อนข้างขยันทำงานครับสามารถทำงานลากยาวได้เป็นเดือนจนที่ทำงานต้องจัดวันหยุดให้ ถ้าไม่ป่วยจนทำอะไรไม่ได้จริงๆเราจะไม่หยุดเลยครับ แล้วพอเลิกงานประจำก็จะไปร้องเพลงเปิดหมวกหาเงินเสริม วันไหนว่างหน่อยก็จะทำไก่ทอดขนมนั้นนี่ไปขายที่ทำงานหรือส่งคนรู้จักนิดหน่อย
แต่ตอนนี้พอเรารู้สึกดาวน์ขึ้นมา เราไม่ทำอะไรเลยครับเราจะเอาแต่นอน หรือตื่นมานั่งเฉยๆนอนมองอะไรในบ้านแต่ไม่หลับก็มี
ตอนนี้มีคุณเจ้าของบ้านเช่าชวนไปทำงานด้วย เราดีใจมากครับที่เขาช่วยให้งานเรา เพราะตั้งแต่คุณแม่ป่วยเราไม่ได้ทำงานประจำจำ
แต่เราก็เสียใจที่ตัวเองเป็นแบบนี้มากๆ อยู่เราจะดาวน์แบบดิ่งสุดๆเลยครับ ทำอะไรไม่ได้เลยเราไม่รู้จะจัดการอารมณ์แบบนี้ตุวเองยังไง มันดาวน์มากจนเราแค่จะลุกไปกินข้าวหรือทำงานยังไม่ไหวเลยครับ
📌เราจะอธิบายสิ่งที่เป็นอยู่หรือโรคนี้ให้เขาเข้าใจเราหรือรับรู้ยังไงได้มั้ยครับ เรารู้สึกแย่มากที่ตัวเองเป็นแบบนี้📌