อยากระบายความรู้สึก อัดอั้น
ที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว ทั้งๆที่อยู่ใกล้ๆกัน อยู่ในบ้านเดียวกัน แต่ฝ่ายผู้ชายไม่ลุกมาดูลูก ไม่แม้แต่จะหันมาดูลูกเลย เราฝ่ายผู้หญิงงานบ้านก็ทำเลี้ยงลูกก็ทำ ฝ่ายผู้ชายชอบให้เหตุผลว่า ก็อยู่บ้านไง ดีกว่าไปเที่ยว แต่ไม่เข้าใจว่าอยู่บ้านแล้วยังไง ฝ่ายผู้ชายสนใจแต่หน้าจอคอม เล่นแต่เกมส์ ไม่สนว่าเราฝ่ายผู้หญิงจะเป็นยังไง เอาลูกเข้าห้องนอนเอง ไม่มาช่วย
บางทีก็คิดนะ ว่าฝ่ายผู้ชายทำตัวอยู่บ้านก็เหมือนไม่อยู่ กลับมาบ้านก็สนใจแต่หน้าจอคอม
ตอนทำลูกก็ช่วยกันทำ ไม่ใช่ผู้หญิงทำอยู่ฝ่ายเดียว ทำไมเวลาเลี้ยงต้องเป็นฝ่ายผู้หญิงเลี้ยงอยู่คนเดียว ไม่เข้าใจ
มีบ้านไหนบ้างที่สามีหรือฝ่ายผู้ชายช่วยเลี้ยงลูก หรือใครบ้างที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว อยากมีคนคุย เข้าใจหัวอกแบบเดียวกันบ้าง
ทำไม ต้องเป็นฝ่ายหญิงที่เลี้ยงลูกคนเดียว ทำไมสามีไม่ช่วยเลย
ที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว ทั้งๆที่อยู่ใกล้ๆกัน อยู่ในบ้านเดียวกัน แต่ฝ่ายผู้ชายไม่ลุกมาดูลูก ไม่แม้แต่จะหันมาดูลูกเลย เราฝ่ายผู้หญิงงานบ้านก็ทำเลี้ยงลูกก็ทำ ฝ่ายผู้ชายชอบให้เหตุผลว่า ก็อยู่บ้านไง ดีกว่าไปเที่ยว แต่ไม่เข้าใจว่าอยู่บ้านแล้วยังไง ฝ่ายผู้ชายสนใจแต่หน้าจอคอม เล่นแต่เกมส์ ไม่สนว่าเราฝ่ายผู้หญิงจะเป็นยังไง เอาลูกเข้าห้องนอนเอง ไม่มาช่วย
บางทีก็คิดนะ ว่าฝ่ายผู้ชายทำตัวอยู่บ้านก็เหมือนไม่อยู่ กลับมาบ้านก็สนใจแต่หน้าจอคอม
ตอนทำลูกก็ช่วยกันทำ ไม่ใช่ผู้หญิงทำอยู่ฝ่ายเดียว ทำไมเวลาเลี้ยงต้องเป็นฝ่ายผู้หญิงเลี้ยงอยู่คนเดียว ไม่เข้าใจ
มีบ้านไหนบ้างที่สามีหรือฝ่ายผู้ชายช่วยเลี้ยงลูก หรือใครบ้างที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว อยากมีคนคุย เข้าใจหัวอกแบบเดียวกันบ้าง