สุพรรณหงส์ทรงพู่ห้อย งามชดช้อย...

๑๒ ธันวาคม ๒๕๖๒

ข้าพเจ้ามีเวลาราว ๔๐ นาที ในการบันทึกเรื่องราวใด ๆ ที่ผ่านมา...และกำลังจะผ่านไปในเช้าวันสำคัญวันนี้
อากาศที่นี่เมื่อตะวันยังไม่ขึ้นมาทักทาย อุณหภูมิ วัดได้ ๑๒ องศาเซลเซียส หลังทำวัตรเช้า เดินจงกรม วิทยุธรรมะประกาศความงดงามแห่งความรัก ความผูกพันระหว่างบุตร มารดา และภารกิจบางอย่างของคนบางคน ค่อย ๆ เปิดม่านขึ้น

เป็นเวลา ๗ ปีเต็มแล้วที่แสงสว่างเจิดจ้าแสงนั้นหักเหชีวิตข้าพเจ้าแบบหลังมือเป็นหน้าผาก ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้พบจิตวิญญาณของตนเองประหนึ่งผีน้อยแคสเปอร์ ใส่หน้ากากกรองฝุ่นสีเทาดำ ในขณะที่เครื่องแต่งกายภายนอก แดงเถือก ประดุจการ์ตูนนาจาที่กำลังชนโรงภาพยนตร์ในเมืองไทยขณะนี้
ภายหลังที่พระจันทร์เต็มดวงในคืนวันพระ อ้อมขุนเขามาทักทาย ก่อนที่ข้าพเจ้าจะค่อยผล็อยหลับไป แบบเห็นรูปบ้าง เห็นแสงบ้าง มากมายสะเปะสะปะ

มีหมวกไหมพรมใบนั้นที่สวมครั้งแรกที่ภูเขาหิมะ มีเสื้อแจ๊กเก็ตสีแดงจากเมืองที่ไม่เคยหายไปจากตัวข้าพเจ้าเมืองนั้น และกางเกงผ้าสำลีแดงแสบลูกตาจากจังหวัดเหนือสุดของประเทศไทยเมื่อ ๒ ปีก่อน

เครื่องแต่งกายทั้ง ๓ สิ่งจาก ๓ ทวีปนี้มาประชุมกันโดยไม่ได้นัดหมาย เพื่อให้ข้าพเจ้า
ได้ทยอย ถอด ออก

ทีละชิ้น

ในระหว่างทาง...
ได้เห็นอะไรใหญ่โตมหึมาบางอย่างในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน (ทั้ง ๆ ที่ผ่านไปผ่านมา ในทางนี้ได้ ๕ ปีเต็มแล้ว)

ผานกเค้า คลี่ออกเป็น ผาสามยอด!
ผานกเค้า คลี่ออกเป็น ผาสามยอด!!
ผานกเค้า คลี่ออกเป็น ผาสามยอด!!!

ณ เวลาใกล้ ๆ ๑๐ โมงเช้า ในขณะที่ข้าพเจ้าขับรถบนถนน ๒๐๑ มุ่งหน้าไปชุมแพ

แทบอยากขยี้ตา

แสงสว่างแห่งอิสรภาพ แสงอาทิตย์จากมุม องศา ระดับนี้เท่านั้นหนอ
จึงจะมองเห็น ท่าน ได้

เหมือนตกอยู่ในภวังค์...

"สุดทางรัก" คือป้ายเตือน ๒ ครั้งก่อนไปดำเนินการต่อภาษีรถยนต์ ๓๒๑๐

ข้าพเจ้าพบตัวเองสะโหลสะเหล คลานมาที่คอมพิวเตอร์ hp (สำหรับลูกค้า)
ไม่มีโปรแกรมอื่นใดเปิดให้ใช้ได้เลย 
นอกจาก

พันทิป

ออนซอนเด เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง เปลี่ยนแหวนรอง อาบน้ำ เช็คลมยาง แล้ว

ภูมิใจกับหัวข้อข่าวปกหนังสือพิมพ์ไทยรัฐจนน้ำตาคลอ

@nissan ชุมแพ