อาการที่กังวลและกลัวเวลาแม่เรียกนี่มีวิธีแก้มั้ยคะ..TT

คือเราเป็นคนนึงที่โดนแม่บ่นดุด่าบ่อยมากๆ แต่ก็เข้าใจว่าบางครั้งที่เขาด่าเพราะเขาเหนื่อย แต่ทำไมเขาถึงต้องมาลงที่เราตลอดเลย? กลับจากโรงเรียนมาเหนื่อยๆก็อยากพักบ้างถูกไหมคะ แต่พอกลับมาแล้วโดนด่าก็คงไม่มีใครโอเคหรอก บางครั้งเราอยู่เฉยๆเราก็โดนด่า เราทำอะไรก็โดนด่าจนเรากลัวการที่โดนแม่เรียกหรือการคุยกับแม่ไปแล้วเหมือนมันฝังอยู่ในหัวไปแล้วว่าทุกครั้งที่เราโดนเรียกคือเราต้องโดนด่าแน่นอนจนมันเกิดความกังวลและความกลัวไปพร้อมๆกัน ทุกครั้งที่เราโดนแบบนี้เราจะแอบไปร้องไห้คนเดียวตลอด อยากระบายกับใครก็ไม่มีใครรับฟังเลยได้แต่เก็บไว้คนเดียวแบบนี้ เราอยากเป็นคนที่เข้มแข็งกว่านี้แต่ด้วยความที่แม่เราเป็นแบบนี้เราไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง มีใครพอจะแนะนำวิธีได้บ้างไหมคะ ช่วยเราที..