“ลืมกลืน” ขนมอะไรน่ารักทั้งชื่อ ทั้งหน้าตา
จริงๆ เราก็ไม่เคยทำขนมไทยมาก่อน จนมาดูซีรีส์ Until We Meet Again เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
ก็คันไม้คันมือ อยากจะลองทำบ้าง เผื่อจะได้ผู้น่ารักๆ มาสักคน
แต่ก่อนจะลงมือทำ ไอ้ความอยากรู้ว่าทำไมถึงเรียกลืมกลืน ก็เลยไปหาข้อมูลมาเพิ่มค่ะ
ที่ฟังมามีอยู่ 2 กระแสนะคะ บ้างก็บอกว่าขนมมันนุ่มมาก ทันทีที่เอาเข้าปาก
มันก็ไหลปรื้ดลงคอไปเลย แต่สิ่งที่สัมผัสได้ก็คือความหอมหวานของขนม
เข้ากับความมันของหน้ากะทิ เอาจริงๆ มันน่าจะชื่อลืมเคี้ยวมากกว่านะคะ
ส่วนอีกกระแสก็บอกว่าเป็นขนมอร่อย หอม หวาน มัน จนคนกินเคี้ยวน๊านนาน เคี้ยวกันจนลืมกลืม
แต่สำหรับแม่มณีคำแรกที่กินคือไหลลื่นลงคอ จนต้องมีคำที่ 2 คำนี้แหล่ะที่ได้เคี้ยวแบบจริงจัง
สูตรลืมกลืนวันนี้ แม่มณีใช้สูตรของคุณพลนะคะ
ทำ 2 สูตร ได้ถ้วยเล็กๆ มาประมาณ 100 ถ้วย
ส่วนประกอบ
แป้งถั่วเขียว 40 กรัม
น้ำลอยดอกมะลิ 300 กรัม (ที่บ้านมีอยู่ 4 ดอก ก็เก็บมาลอย)
น้ำใบเตย 100 กรัม
น้ำตาลทราย120 กรัม
ถั่วเขียวเลาะเปลือกคั่ว
ส่วนผสมหน้ากะทิ
กะทิ 250 กรัม
แป้งข้าวเจ้า 25 กรัม
แป้งถั่วเขียว 4 กรัม
เกลือ 4 กรัม
น้ำตาลทราย 12 กรัม
วิธีทำ
1. ผสมแป้งถั่วเขียวและน้ำลอยดอกมะลิใส่ในกระทะทองเหลือง (แม่มณีเอาน้ำลอยดอกมะลิ กับน้ำใบเตยผสมกัน)คนให้เข้ากัน
2.ยกขึ้นตั้งไฟอ่อน คนจนแป้งสุกข้นและมีลักษณะใส เติมน้ำตาลทราย คนต่อจนน้ำตาลทรายละลาย ยกลงจากเตา
3. นำส่วนผสมใส่ถุงบีบขณะที่ส่วนผสมยังร้อนอยู่ (ถ้าไม่มีถุงบีบใช้ช้อนตักได้เลยค่ะ)
4.ทำหน้ากะทิ โดยนำส่วนผสมทั้งหมดใส่หม้อคนให้เข้ากัน ยกขึ้นตั้งไฟ กวนให้สุก พักให้เย็นลง
5. บีบหน้ากะทิลงบนตัวขนม แต่งหน้าด้วยถั่วเขียวเลาะเปลือก
เรียบร้อยแล้วค่ะ ทำเสร็จก็ปิ๊งไอเดียอีกว่า เดี๋ยวจะทำเมนูนี้ไปแจกช่วงปีใหม่ดีกว่า
เพราะดูจากสีสันแล้ว น่ารักสดใส คนรับน่าจะต้องถูกใจแน่นอนค่ะ
ขนมลืมกลืน...นุ่มจนไม่ได้เคี้ยว หรือเคี้ยวเพลินจนไม่ได้กลืนสักที