เราสิงอยู่ในพันทิปมานานมากไม่เคยคิดที่จะลงเรื่องราวของตัวเองเลยวันนี้ขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้เพื่อขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆนะคะหากพิมตกไปบ้างหรือแท็กผิดห้องต้องขอโทษด้วยนะคะ
ขอเริ่มเล่าเลยก็แล้วกันนะคะ
พอดีว่ามีบริษัทแห่งนึงสนใจรับเราเข้าทำงานสัมภาษณ์เสร็จก็ตกลง นัดวันเริ่มงานตามปกติทั่วไป เราก็มาเริ่มงานตามปกติ เพื่อนร่วมงานน่ารักทุกคน แต่ัหัวหน้าเราสำหรับเราตอนเข้ามาทีแรกเราก็คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
แต่สิ่งที่เราประสบพบเจอมาเรียงตามลำดับเลยคร่า
1.ล่าสุดที่เจอมาคือระบบการทำงาน การสื่อสารไม่ชัดเจน อารมณ์ประมาณว่ามีสมมติลูกน้อง5คน งานต้องประสานกันหมดแต่ไม่เรียกประชุมแบ่งส่วนงานให้ชัดเจนว่าให้ใครทำอะไรตรงไหน กลับกลายเป็นว่าพิมแชทไลน์บอกคนอื่น แต่ยกเว้นเรานะคะไม่เคยรู้เรื่องเลยว่ามีงานอะไรให้ที่เราจะต้องเตรียมทำให้เรียบร้อยบ้าง เอาง่ายๆคือทำงานแบบไม่คุยกันกับลูกน้องนั่นล่ะค่ะ
2.ก่อนหน้านี้เราเคยส่งงานที่ครบถ้วนไปให้หน. โดนบ่นว่าส่งเยอะทำไมเอาแค่นี้ๆๆก็พอ เราก็ส่งให้ตามที่แจ้งตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาก็ไม่เคยมีปัญหา พอมาวันนี้งานไม่ได้มีปัญหาอะไรเลยนะคะแต่เราโดนว่าเหมือนด่าแรงแต่เป็นคำพูดที่ดูดี(จริงๆมันก็แรงอ่ะแหละค๊าาา) ทำนองว่าเอาสมองส่วนไหนมาคิดการทำงานแบบนี้ หาว่าเราไม่เข้าใจเนื้องาน การทำงาน ระบบงาน บลาๆๆ จริงๆเรื่องเล็กๆแค่นิดเดียวหากจะเอาเพิ่มเราสามารถส่งให้ได้ค่ะไม่ติดขัดอะไรเลยเพราะงานก็ทำไว้รอเผื่อหน.ต้องการอยู่แล้ว สรุปเราก็ก้มหน้ารับกรรมพูดได้แค่คำว่า "ค่ะ" ทั้งๆที่เป็นคำสั่งของหน.ตั้งแต่แรก
3.มีคนที่เคยทำงานในส่วนของเราแต่ออกไปแล้วคอยแทรกแทรงเป็นคลื่นใต้น้ำอยู่ตลอดเวลา
4.แต่ละวันมาถึงที่ทำงานต้องคอยสังเกตุสีหน้าและอารมณ์หน.ว่าวันนี้จะโดนอะไร (สงสัยตัวเองอยู่ว่ามาทำงานหรือมารบก็ไม่รู้555) เหมือนเป็นที่รองรับอารมณ์ในแต่ละวันยังไงก็ไม่รู้
5.เคยโดนโยนงานเป็นแพะรับบาปตั้งแต่เริ่มเข้ามาใหม่ซึ่งตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่าคืองานอะไร มาจากไหนทำยังไง สรุปเราลองเรียบเรียงไล่หาสาเหตุกลายเป็นว่างานที่โยนมาให้เราเป็นแพะ คืองานตั้งแต่คนเก่าทำค้างไว้ (ทุกวันนี้ก็ยังคงโยนมาแบบนั้นอยู่55) ดูเหมือนว่าทำอะไรก็ผิด หายใจยังผิดเลยเรารู้สึกแบบนั้น
ตอนนี้รู้สึกว่าลำพังทำงานก็เหนื่อยแล้ว เลิกดึกๆ พักผ่อนไม่เพียงพอ เวลาให้ครอบครัวก็แทบไม่มีทุ่มเททำงานหนักแถมยังต้องมาเสียสุขภาพจิตอีก
สำหรับเราเข้าใจว่าทำงานก็ต้องเจอกับอะไรหลายสิ่งอย่าง แต่ถ้าหากไม่ใช่หน.งานของเรา เราจะโอเคมากกว่านี้ เราผ่านการทำงานมาค่อนข้างมากพอสมควร ผ่านการพบเจอคนหลากหลายรูปแบบ ความกดดันในรูปแบบของงานและคน แต่ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่เป็นผูบังคับบัญชาต้นสังกัดของเรา
เพื่อนๆคิดว่าเราควรรับมือ หรือปรับตัวยังไงดี
ควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นและข้อเสนอแนะ และขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าเพื่ออ่านกระทู้ของเราค่ะ
ถ้าหากเจอหัวหน้างานแบบนี้ เราควรรับมือ หรือปฏิบัติตัวอย่างไรดีคะ จะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี
ขอเริ่มเล่าเลยก็แล้วกันนะคะ
พอดีว่ามีบริษัทแห่งนึงสนใจรับเราเข้าทำงานสัมภาษณ์เสร็จก็ตกลง นัดวันเริ่มงานตามปกติทั่วไป เราก็มาเริ่มงานตามปกติ เพื่อนร่วมงานน่ารักทุกคน แต่ัหัวหน้าเราสำหรับเราตอนเข้ามาทีแรกเราก็คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
แต่สิ่งที่เราประสบพบเจอมาเรียงตามลำดับเลยคร่า
1.ล่าสุดที่เจอมาคือระบบการทำงาน การสื่อสารไม่ชัดเจน อารมณ์ประมาณว่ามีสมมติลูกน้อง5คน งานต้องประสานกันหมดแต่ไม่เรียกประชุมแบ่งส่วนงานให้ชัดเจนว่าให้ใครทำอะไรตรงไหน กลับกลายเป็นว่าพิมแชทไลน์บอกคนอื่น แต่ยกเว้นเรานะคะไม่เคยรู้เรื่องเลยว่ามีงานอะไรให้ที่เราจะต้องเตรียมทำให้เรียบร้อยบ้าง เอาง่ายๆคือทำงานแบบไม่คุยกันกับลูกน้องนั่นล่ะค่ะ
2.ก่อนหน้านี้เราเคยส่งงานที่ครบถ้วนไปให้หน. โดนบ่นว่าส่งเยอะทำไมเอาแค่นี้ๆๆก็พอ เราก็ส่งให้ตามที่แจ้งตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาก็ไม่เคยมีปัญหา พอมาวันนี้งานไม่ได้มีปัญหาอะไรเลยนะคะแต่เราโดนว่าเหมือนด่าแรงแต่เป็นคำพูดที่ดูดี(จริงๆมันก็แรงอ่ะแหละค๊าาา) ทำนองว่าเอาสมองส่วนไหนมาคิดการทำงานแบบนี้ หาว่าเราไม่เข้าใจเนื้องาน การทำงาน ระบบงาน บลาๆๆ จริงๆเรื่องเล็กๆแค่นิดเดียวหากจะเอาเพิ่มเราสามารถส่งให้ได้ค่ะไม่ติดขัดอะไรเลยเพราะงานก็ทำไว้รอเผื่อหน.ต้องการอยู่แล้ว สรุปเราก็ก้มหน้ารับกรรมพูดได้แค่คำว่า "ค่ะ" ทั้งๆที่เป็นคำสั่งของหน.ตั้งแต่แรก
3.มีคนที่เคยทำงานในส่วนของเราแต่ออกไปแล้วคอยแทรกแทรงเป็นคลื่นใต้น้ำอยู่ตลอดเวลา
4.แต่ละวันมาถึงที่ทำงานต้องคอยสังเกตุสีหน้าและอารมณ์หน.ว่าวันนี้จะโดนอะไร (สงสัยตัวเองอยู่ว่ามาทำงานหรือมารบก็ไม่รู้555) เหมือนเป็นที่รองรับอารมณ์ในแต่ละวันยังไงก็ไม่รู้
5.เคยโดนโยนงานเป็นแพะรับบาปตั้งแต่เริ่มเข้ามาใหม่ซึ่งตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่าคืองานอะไร มาจากไหนทำยังไง สรุปเราลองเรียบเรียงไล่หาสาเหตุกลายเป็นว่างานที่โยนมาให้เราเป็นแพะ คืองานตั้งแต่คนเก่าทำค้างไว้ (ทุกวันนี้ก็ยังคงโยนมาแบบนั้นอยู่55) ดูเหมือนว่าทำอะไรก็ผิด หายใจยังผิดเลยเรารู้สึกแบบนั้น
ตอนนี้รู้สึกว่าลำพังทำงานก็เหนื่อยแล้ว เลิกดึกๆ พักผ่อนไม่เพียงพอ เวลาให้ครอบครัวก็แทบไม่มีทุ่มเททำงานหนักแถมยังต้องมาเสียสุขภาพจิตอีก
สำหรับเราเข้าใจว่าทำงานก็ต้องเจอกับอะไรหลายสิ่งอย่าง แต่ถ้าหากไม่ใช่หน.งานของเรา เราจะโอเคมากกว่านี้ เราผ่านการทำงานมาค่อนข้างมากพอสมควร ผ่านการพบเจอคนหลากหลายรูปแบบ ความกดดันในรูปแบบของงานและคน แต่ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่เป็นผูบังคับบัญชาต้นสังกัดของเรา
เพื่อนๆคิดว่าเราควรรับมือ หรือปรับตัวยังไงดี
ควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นและข้อเสนอแนะ และขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่าเพื่ออ่านกระทู้ของเราค่ะ