นิทานพิราบกับเหยี่ยว

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

 ความหวัง            ....ความหวังหวังวาดไว้............วิไล "ธรรมสถิต"แนบเนื้อใน............สนิทแล้ ปรากฏดั่งสุริยะไข..................ขับมืด แสงสู่ถิ่นทั

ธรรมศาสตร์สอนให้รัก ...ผองชน เอ๊ะ ฤ เดชกิเลสมนต์ ...คละคลุ้ง ยืนข้างประชา!ดล ..."เอ็งผิด" อำนาจบาตรใหญ่ฟุ้ง จึ่งข้าไยยอม

....กระจกไว้ใช้ส่อง..............เห็นตัว...ตนเฮย ไฉนจึ่งกริ่งเกรงกลัว.............ส่องหน้า สื่อขจัดมืดขมุกขมัว.............กิเลส คือกระจกส่องโลกหล้า.........สว่างแจ้งใจไสว ...กระจกส่องสะท้อนภาพ......

...องก์สิบสาม...(อวสาน) ๑๒๑ คิดซื้อระวังด้วย ลูกไม่สวยอย่าเลือกไซ้ ตอนชั่งน้ำหนักไว ระวังไว้อาจโดนโกง ฯ ซื้อระวังด้วยนะ ขอบอก ลูกไม่สวยคัดออก บอกให้ ชั่งน้ำหนักไววอก วายวุ่น เรียมพลาดเผลอเรอไซร

...ยามเช้าเฝ้าสุรีย์รุ่ง............สาดแสงพุ่งพ่างฟ้า สิ่งสรรพรับ"รักหล้า"............ตระหนักซึ้งธรรมคง ...จึ่งดำรงสมดุล...............เจือจุนรักโอบเอื้อ เกิดดับสานสืบเชื้อ.............ช่ว