เมื่อมีทุกข์ ย่อมมีความดับทุกข์ เมือมีอนัตตา ก็ย่อมมีอัตตา

พระพุทธเจ้าย่อมไม่แสดงธรรมแง่เดียวอย่างแน่นอนเช่น มีแต่สิ่งที่เป็นทุกข์ เป็นอนัตตาอย่างเดียวเท่านั้น
แต่พระองค์แสดงธรรมโดยสายกลาง ว่าต้องมี่สิ่งที่ดับทุกข์ สิ่งที่ไม่เป็นอนัตตาอย่างแน่นอน....เช่น

.......ดูกรกัจจานะ ส่วนสุดข้อที่ ๑ นี้ว่า สิ่งทั้งปวงมีอยู่ ส่วนสุดข้อที่ ๒ นี้ว่า สิ่งทั้งปวงไม่มี
ตถาคตแสดงธรรมโดยสายกลาง ไม่เข้าไปใกล้ส่วนสุดทั้ง ๒ นั้นว่า 

........เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขาร เพราะสังขารเป็นปัจจัย
จึงมีวิญญาณ ... ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้

เมื่อมีอวิชชา ทุกข์จึงมี  เมื่อมีวิชชา ทุกข์จึงดับ
เมื่อทุกข์ดับไม่มีส่วนเหลือ  นั่นแหละ

นิพพาน (อัตตา)

อ่านง่าย  แต่รู้ยาก....

ขอให้โชคดีทุกคน