ปัจจุบัน ผมอายุ 35 ปี มีลูกชาย 2 คน คนโต อายุ 6 ปี ส่วนคนเล็ก อายุ 3 ปี
ผมอาศัยอยู่ และ ทำธุรกิจ อยู่อำเภอที่ค่อนข้างห่างไกลตัวเมืองพอสมควร คือ ห่างจากเมืองหลัก 100 กิโล ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ ทั้งเรื่องการศึกษา และ คุณภาพชีวิต ไม่ได้ดีเท่ากับคนในเมือง
ก่อนหน้านี้ผมไม่ค่อยได้คิดอะไร อยู่กันเป็นครอบครัวอย่างมีความสุข ส่งลูกเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้าน ตกเย็นมาก็ใช้ชีวิตครอบครัว ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทั้งครอบครัว ชีวิตเหมือนจะมีความสุขมาก จนถึงวันที่ผมต้องคิด ว่าชีวิตจะไปทางไหนดี เพราะลูกคนโต กำลังเรียนจบ อ.3 และโรงเรียนในระแวกนี้ คุณภาพก็อย่างที่รู้ ๆ กันครับ โรงเรียนบ้านนอก คุณภาพสู้โรงเรียนในเมืองไม่ได้อยู่แล้ว
ผมมี 3 ทางเลือก คือ
1.เอาลูกไปเรียนในเมือง และ ให้อยู่หอพักกับครู ในโรงเรียนนั้น ๆ ข้อนี้ ผมก็คิดว่า มันจะดีมั้ย เด็กจะขาดความอบอุ่นมั้ย เค้าจะคิดว่าเราไม่รักเอาเค้ามาทิ้งรึเปล่า ก็คิดเยอะไปพอสมควร จึงเป็นที่มาของ ข้อ 2
2.เอาลูกไปเรียนในเมืองทั้ง 2 คน แล้วให้ ภรรยา ไปอยู่ดูแลลูก ซื้อบ้านซักหลังนึง แล้วเราก็ไปเที่ยวหา ศ ส อา. แต่แบบนี้ ก็จะทำให้ผมเหนื่อยมากถึงมากที่สุด เพราะงานที่ภรรยาดูแลอยู่ทั้งหมด ผมจะต้องดูแลคนเดียว และ อาจจะดูแลได้ไม่ถึงครึ่งของภรรยา เพราะเป็นในส่วนของที่ผู้ชายไม่ค่อยจะรู้เรื่อง และ ผมกับภรรยาก็ต้องห่างกัน จากที่อยู่ด้วยกันทุกวัน ติดกันอย่างกะตังเม แทบจะไม่ได้แยกจากกันแม้เพียงนาทีเดียว มานานหลายปีมาก อีกทั้ง ถ้าภรรยาอยู่คนเดียวในเมือง ดูแลลูก 2 คนก็คงจะเหนื่อยมาก ผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้ รวมถึง คชจ.ที่คงจะมากขึ้นหลายเท่าตัว ( เรื่อง คชจ ตอนนี้ยังไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะมีเงินเก็บอยู่พอจะส่งลูกเรียนได้ในระดับนึง )
3.อย่าไปคิดเยอะ ให้ลูกเรียนโรงเรียนระแวกนี้แหละ อนาคตจะเป็นยังไงค่อยว่ากันอีกที
ท่านสมาชิกท่านใดเคยเจอปัญหาแบบผมบ้างครับ ท่านเลือกวิธีไหนในการจัดการ และ ผลลัพธ์ที่ได้ออกมาเป็นอย่างไรครับ
อนาคตของลูก หรือ อนาคตของเรา คิดมาครึ่งปียังคิดไม่ตก ใครเป็นแบบนี้มาแชร์กันหน่อยครับ
ผมอาศัยอยู่ และ ทำธุรกิจ อยู่อำเภอที่ค่อนข้างห่างไกลตัวเมืองพอสมควร คือ ห่างจากเมืองหลัก 100 กิโล ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ ทั้งเรื่องการศึกษา และ คุณภาพชีวิต ไม่ได้ดีเท่ากับคนในเมือง
ก่อนหน้านี้ผมไม่ค่อยได้คิดอะไร อยู่กันเป็นครอบครัวอย่างมีความสุข ส่งลูกเรียนโรงเรียนวัดใกล้บ้าน ตกเย็นมาก็ใช้ชีวิตครอบครัว ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทั้งครอบครัว ชีวิตเหมือนจะมีความสุขมาก จนถึงวันที่ผมต้องคิด ว่าชีวิตจะไปทางไหนดี เพราะลูกคนโต กำลังเรียนจบ อ.3 และโรงเรียนในระแวกนี้ คุณภาพก็อย่างที่รู้ ๆ กันครับ โรงเรียนบ้านนอก คุณภาพสู้โรงเรียนในเมืองไม่ได้อยู่แล้ว
ผมมี 3 ทางเลือก คือ
1.เอาลูกไปเรียนในเมือง และ ให้อยู่หอพักกับครู ในโรงเรียนนั้น ๆ ข้อนี้ ผมก็คิดว่า มันจะดีมั้ย เด็กจะขาดความอบอุ่นมั้ย เค้าจะคิดว่าเราไม่รักเอาเค้ามาทิ้งรึเปล่า ก็คิดเยอะไปพอสมควร จึงเป็นที่มาของ ข้อ 2
2.เอาลูกไปเรียนในเมืองทั้ง 2 คน แล้วให้ ภรรยา ไปอยู่ดูแลลูก ซื้อบ้านซักหลังนึง แล้วเราก็ไปเที่ยวหา ศ ส อา. แต่แบบนี้ ก็จะทำให้ผมเหนื่อยมากถึงมากที่สุด เพราะงานที่ภรรยาดูแลอยู่ทั้งหมด ผมจะต้องดูแลคนเดียว และ อาจจะดูแลได้ไม่ถึงครึ่งของภรรยา เพราะเป็นในส่วนของที่ผู้ชายไม่ค่อยจะรู้เรื่อง และ ผมกับภรรยาก็ต้องห่างกัน จากที่อยู่ด้วยกันทุกวัน ติดกันอย่างกะตังเม แทบจะไม่ได้แยกจากกันแม้เพียงนาทีเดียว มานานหลายปีมาก อีกทั้ง ถ้าภรรยาอยู่คนเดียวในเมือง ดูแลลูก 2 คนก็คงจะเหนื่อยมาก ผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้ รวมถึง คชจ.ที่คงจะมากขึ้นหลายเท่าตัว ( เรื่อง คชจ ตอนนี้ยังไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะมีเงินเก็บอยู่พอจะส่งลูกเรียนได้ในระดับนึง )
3.อย่าไปคิดเยอะ ให้ลูกเรียนโรงเรียนระแวกนี้แหละ อนาคตจะเป็นยังไงค่อยว่ากันอีกที
ท่านสมาชิกท่านใดเคยเจอปัญหาแบบผมบ้างครับ ท่านเลือกวิธีไหนในการจัดการ และ ผลลัพธ์ที่ได้ออกมาเป็นอย่างไรครับ