เป็นเรื่องจริงรึป่าวคำนี้มักมีคนรอบๆตัวบอกเสมอเลยค่ะเพราะทุกคนตรงนี้คือคู่แข่งของเราในอนาคตทำให้ความจริงใจมันน้อยรึเปล่า? การหาเพื่อนที่นิสัยเข้ากันได้ก็ยากมากๆจากที่เคยคิดว่าแค่อดทนอยู่ด้วยดันไปมันก็ต้องมีากวัน่ปรับความเข้าใจและคุยกันได้แต่เพื่อนกลุ่มที่เรามีตอนนี้มีนกลับไม่ใช่อย่างงั้นเลยค่ะ แค่เรื่องการทำงานก็เข้ากันไม่ได้แล้ว เรามีเพื่อนสองคนคนนึงเวลาเราถามความคิดเห็น หรือเราพยายามหาแนวทาวทางการทำงานแล้วถามเขาเขามักตอบทุกรอบเลยว่า แล้วแต่ แล้วแต่ ทำให้อดคิดไม่ได่เลยค่ะว่าเราถามความคิดเห็นนะถ้าตอบแบบนี้ทุกรอบมันต่างอะไรจากทำงานคนเดียวถ้าทำตัวแบบนี้เราไม่เห็นต้องมีคู่เลยไม่เห็นตองมีคนนี้ในทีมเลยเพราะเขาเอาแต่โยนภาระให้คนอื่นโดยที่ไม่รู้ตัวเลย.. ส่วนอีกคนก็ทำงานไม่มีประสิทธิภาพไม่มีวางแผนการทำงานเพราะแบบนี้สุดท้ายก็จะเจอปัญหาเฉพ่ะหน้าที่แก้ลำบากเลยล่ะค่ะ มีครั้งหนึ่งเขาก็ปัดความรับผิดชอบแบบน่าเกลียดมากๆ
ในคือโดยปกติแล้วคนที่พูดคนสุดท้ายในการพรีเซ้นก็ควรจะพูดปิดหรือจบการทำงานใช่ไหมคะนอกจากว่าจะมีคนอื่นอยากพูด แล้วเพื่อนคนนี้พูดเปิดเขาไม่อยากทำเราเลยทำเองแต่เขาพูดคนสุดท้ายแทนที่จะพูดปิดเขากลับหันมาจ้องหน้าเราแล้วไม่พูดอะไรเลยจนเราต้องหยิบมาพูดเอง มันเป็นอะไรที่รู้สึกแย่มากๆเลยค่ะสำหรับคนที่ทำงานเป๊ะๆแบบเราต้องมาเจอเพื่อนที่ไม่เอาไหนเลยแบบนี้แล้วมันมีเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า พักหลังมาก็รู้สึกว่าที่ตรงๆนี้มันไม่ใช่แล้วล่ะ มีแบบนี้ไม่มีเลยดีกว่ามั้ยเพราะทุกงานกลุ่มต้องอดทนอดกลั้นแบบนี้เราไม่ไหวอ่ะค่ะเหนื่อยใจสุดๆเล้ย เราเลยเริ่มปลีกตัวออกห่างมาแต่ก็รู้สึกเดียวดายนิดหน่อยเพราะเพื่อนที่เราได้เจอคนใหม่อาจจะทำงานเข้าก้นได้แต่นิสัยอาจจะยังไม่ได้ ก็รู้สึกว่าหาคนเข้ากันยากค่ะ โดนเฉพาะในสังคมยุคนี้ที่คนไม่ค่อนพูกคุยกันเอาแต่เล่นมือถือTT มีใครเจอปัญหาคล้ายๆกันมั้ยคะะ
มปลายเพื่อนที่ดีจะหายาก
ในคือโดยปกติแล้วคนที่พูดคนสุดท้ายในการพรีเซ้นก็ควรจะพูดปิดหรือจบการทำงานใช่ไหมคะนอกจากว่าจะมีคนอื่นอยากพูด แล้วเพื่อนคนนี้พูดเปิดเขาไม่อยากทำเราเลยทำเองแต่เขาพูดคนสุดท้ายแทนที่จะพูดปิดเขากลับหันมาจ้องหน้าเราแล้วไม่พูดอะไรเลยจนเราต้องหยิบมาพูดเอง มันเป็นอะไรที่รู้สึกแย่มากๆเลยค่ะสำหรับคนที่ทำงานเป๊ะๆแบบเราต้องมาเจอเพื่อนที่ไม่เอาไหนเลยแบบนี้แล้วมันมีเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า พักหลังมาก็รู้สึกว่าที่ตรงๆนี้มันไม่ใช่แล้วล่ะ มีแบบนี้ไม่มีเลยดีกว่ามั้ยเพราะทุกงานกลุ่มต้องอดทนอดกลั้นแบบนี้เราไม่ไหวอ่ะค่ะเหนื่อยใจสุดๆเล้ย เราเลยเริ่มปลีกตัวออกห่างมาแต่ก็รู้สึกเดียวดายนิดหน่อยเพราะเพื่อนที่เราได้เจอคนใหม่อาจจะทำงานเข้าก้นได้แต่นิสัยอาจจะยังไม่ได้ ก็รู้สึกว่าหาคนเข้ากันยากค่ะ โดนเฉพาะในสังคมยุคนี้ที่คนไม่ค่อนพูกคุยกันเอาแต่เล่นมือถือTT มีใครเจอปัญหาคล้ายๆกันมั้ยคะะ