สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
งานมันมี 2 แบบนะ หางาน กับ สร้างงาน
คุณขายรถผ่านเน็ตได้ คุณก็สอนเขาได้(ผัวสอนเมียก็ยากแหล่ะ) อาจหาของมาขายออนไลน์ แล้วให้เขาดูแล เหมือนเป็นอีกงานของคุณ แล้วแบ่งรายได้ตามยอดเอา ช่วยกันสร้างงาน
..ผมเข้าใจคุณนะ เพราะเคยผ่านจุดนี้มาก่อน ลูกเล็ก เมียงงชีวิต จนสุดท้ายเมียก็เจองานที่เธอชอบ คือเสริมสวยกึ่งถาวร ตอนนี้เธอกลายเป็นคนที่มีลูกค้ามากมายจนทำแทบไม่ทัน มีรายรับสูงมาก
..แต่คุณก็ต้องใจเย็นกับเธอด้วย เลี้ยงลูกเล็กๆมันโคตเหนื่อย เหนื่อยจนไม่อยากคิดไม่อยากทำอะไร เดี๋ยวลูกเริ่มโต เริ่มมีรายจ่าย ความคิดเธอก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆเอง ที่เหลือคุณก็ต้องคอยประคองความคิดของเธอให้เติบโตไปในทางที่ดี
..เลิกกันไม่ยากหรอก แต่อยู่ให้ดีนี่ยากกว่า แต่เลิกแล้วอยากหมุนเวลากลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้งนี่ยากที่สุด ยากถึงขั้นเป็นไปไม่ได้เลย
..เงินหาเพิ่มได้ ถ้าไม่โง่เกิน ถ้าไม่ขี้เกียจเกิน แต่ลูกคนนี้หาใหม่ไม่ได้ การที่ได้ใช้ชีวิตกับเขาแค่ 15 ปี ก่อนที่เขาจะพ้นอกเราไป จะเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่คุณจะได้ยิ้ม ในวันสุดท้ายของชีวิต ก่อนหมดลมหายใจ
คุณขายรถผ่านเน็ตได้ คุณก็สอนเขาได้(ผัวสอนเมียก็ยากแหล่ะ) อาจหาของมาขายออนไลน์ แล้วให้เขาดูแล เหมือนเป็นอีกงานของคุณ แล้วแบ่งรายได้ตามยอดเอา ช่วยกันสร้างงาน
..ผมเข้าใจคุณนะ เพราะเคยผ่านจุดนี้มาก่อน ลูกเล็ก เมียงงชีวิต จนสุดท้ายเมียก็เจองานที่เธอชอบ คือเสริมสวยกึ่งถาวร ตอนนี้เธอกลายเป็นคนที่มีลูกค้ามากมายจนทำแทบไม่ทัน มีรายรับสูงมาก
..แต่คุณก็ต้องใจเย็นกับเธอด้วย เลี้ยงลูกเล็กๆมันโคตเหนื่อย เหนื่อยจนไม่อยากคิดไม่อยากทำอะไร เดี๋ยวลูกเริ่มโต เริ่มมีรายจ่าย ความคิดเธอก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆเอง ที่เหลือคุณก็ต้องคอยประคองความคิดของเธอให้เติบโตไปในทางที่ดี
..เลิกกันไม่ยากหรอก แต่อยู่ให้ดีนี่ยากกว่า แต่เลิกแล้วอยากหมุนเวลากลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้งนี่ยากที่สุด ยากถึงขั้นเป็นไปไม่ได้เลย
..เงินหาเพิ่มได้ ถ้าไม่โง่เกิน ถ้าไม่ขี้เกียจเกิน แต่ลูกคนนี้หาใหม่ไม่ได้ การที่ได้ใช้ชีวิตกับเขาแค่ 15 ปี ก่อนที่เขาจะพ้นอกเราไป จะเป็นครั้งเดียวในชีวิตที่คุณจะได้ยิ้ม ในวันสุดท้ายของชีวิต ก่อนหมดลมหายใจ
ความคิดเห็นที่ 4
มีผู้ชายมากมายที่ให้เมียลาออกจากงานมาอยู่บ้านเฉยๆ
ตามบ้านนอกผู้ชายทำงาน ผู้หญิงเลี้ยงลูก เขาก็อยู่ได้ ส่งลูกเรียนต่อมีชีวิตที่ดี
ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร
ถ้าคุณเบื่อเมียก็บอกมาตรงๆ ไม่ต้องอ้างนั่นอ้างนี่
เท่าที่ผมอ่านมันคือความคิดคุณคนเดียว อยากได้นั่นได้นี่ ต้องอย่างนั้นอย่างนี้
ต่อให้เมียคุณไปทำงานคุณก็ยังมีโปรเจคอื่นให้เมียคุณทำอีก และจะมีปัญหาตามมาอยู่ดี
ปัญหาคือทำไมต้องว่างแผนโดนเอาเมียมาเกี่ยว ถ้าคุณจะสร้างอนาคตต้องทำคนเดียว
ตัดรายได้ของเมียทิ้งไป ไม่ต้องคิด ถ้าเขาอยากทำงานก็ถือว่ากำไรแต่จริงๆแล้วลูกอายุเท่านี้
ให้เมียไปทำงานก็ต้องจ้างคนมาดูแล รายจ่ายเพิ่มมากกว่ารายได้ด้วยซ้ำ
ถ้าคุณยังวางแผนโดนเอารายได้ของเมียมาคิดด้วย มันก็รอวันเลิก เพราะคุณตั้งเป้าไว้แล้ว
ตามบ้านนอกผู้ชายทำงาน ผู้หญิงเลี้ยงลูก เขาก็อยู่ได้ ส่งลูกเรียนต่อมีชีวิตที่ดี
ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร
ถ้าคุณเบื่อเมียก็บอกมาตรงๆ ไม่ต้องอ้างนั่นอ้างนี่
เท่าที่ผมอ่านมันคือความคิดคุณคนเดียว อยากได้นั่นได้นี่ ต้องอย่างนั้นอย่างนี้
ต่อให้เมียคุณไปทำงานคุณก็ยังมีโปรเจคอื่นให้เมียคุณทำอีก และจะมีปัญหาตามมาอยู่ดี
ปัญหาคือทำไมต้องว่างแผนโดนเอาเมียมาเกี่ยว ถ้าคุณจะสร้างอนาคตต้องทำคนเดียว
ตัดรายได้ของเมียทิ้งไป ไม่ต้องคิด ถ้าเขาอยากทำงานก็ถือว่ากำไรแต่จริงๆแล้วลูกอายุเท่านี้
ให้เมียไปทำงานก็ต้องจ้างคนมาดูแล รายจ่ายเพิ่มมากกว่ารายได้ด้วยซ้ำ
ถ้าคุณยังวางแผนโดนเอารายได้ของเมียมาคิดด้วย มันก็รอวันเลิก เพราะคุณตั้งเป้าไว้แล้ว
ความคิดเห็นที่ 5
ช่วงนี้ภรรยาต้องเหนื่อยและเครยดเลี้ยงลูกกลับมาบอกให้เธอเตรึยมไปทำงาน ไม่รู้คุณคิดไง แต่เราว่าไม่เข้าท่า สู้รอเวลาสักพักเดี๋ยวเธอว่าจากลูกอาจจะหาไรทำ หรือหาทางเปิดร้านหรือขายออนไลน์ เธออาจไม่ได้ไม่อยากทำงานแค่ไม่อยากเป็นลูกจ้างใคร แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาพูดเรื่องนี้ ช่วยเธอดูแลลูกก่อนดีกว่า
แสดงความคิดเห็น
ผมควรเลิกกับภรรยาที่ตอนนี้เพิ่งมีลูกด้วยกันกำลังได้7เดือนหรือไม่ครับ
เราคบกันมาห้าปีและเราสองคนไม่ได้ทะเลาะอะไรกันหรือใครไปมีคนอื่น
แฟนผมเป็นคนดีมากๆคนนึ่งและมีมารยาทกับญาติผู้ใหญ่ทุกคน
แต่ที่มาตั้งกระทู้คำถามเพราะกำลังมีความคิดที่จะเปบี่ยนแปลงเส้นทางในชีวิต
ปัจจุบันผมอาศัยที่บ้านครอบครัวภรรยาฐานะปานกลางถึงล่าง
ซึ่งอยู่อำเภอรอบนอกในจังหวัดเชียงใหม่
ไกลจากตัวเมืองประมาณ 30 กิโล
ผมมีอาชีพขายรถยนต์มือสองซึ่งรายได้ไม่คงที่บ้างเดือนไม่ได้ขายบ้างเดือนได้ขาย
รายได้จะประมาณ 20,000 ถึง 40,000 บาท ขายผ่านเว็ปไซค์ต่างๆ
เพราะที่เราอยู่ไกลจากตัวเมืองลูกค้าเลยดูเหมื่อนไกล บางคนมาบางคนไม่มา
คนที่อยู่รอบกายในระแวกนี้มีเพียงชาวบ้านและเกษตกรสวรลำไย เพราะวัยทำงานจะเข้าไปทำงานในเมือง
ผมจึงเฝ้กิดความคิดเหมื่อนคนทั่วไปว่า เราจะไปอยู่ในเมืองกัน
ผมมองบ้านหลัง 1.5 ล้านไว้ซึ่งอยู่ใกล้กับเต็นท์รถของเพื่อนผม
ผมสามารถจอดและนัดเจอลูกค้าที่นั้นได้สะดวกเพราะอยู่ใกล้ตัวเมืองมาก
ซึ่งจะผ่อนราว 7-8000 บาทต่อเดิอน
และอยู่ใกล้โรงเรียนดีๆผมก็สามารถไปรับส่งลูกได้ตอนโต
ผมมองว่าเราจะเอาตัวเองไปอยู่กับกลุ่มคนที่มีความคิดเหมื่อนกันมันจะดีกว่าตอนนี้
ผมตัดสิ้นใจคุยกับภรรยาหลายต่อหลายครั้งว่า เราไปอยู่ในเมืองด้วยกันและฉันจะให้เธอไปทำงาน
ผมไม่บังคับนะแต่ผมจะเลือกงานให้ อย่างต่ำต้องได้15,000 ขึ้นไป
(ภรรยาผมอายุเพียง 28 ปีจบปริญญาตรีสาขาการจัดการราชมงคลล้านนา)
ที่ให้ทำงานเพราะอยากให้มีเงินเก็บหรือเป็นสำรองจ่ายในครอบครัวเพราะเราจะซื้อบ้านอยู่และรายได้ผมที่ไม่แน่นอน
แต่คำพูดสุดท้ายก่อนผมตั้งกระทู้วันนี้ คือเมื่อคืนวานนี้คือ
"จะให้ไปทำงานได้ไง ออกมาสามปีแล้วไม่อยากเป็นลูกน้องคนอื่นไม่อยากโดนใครบ่น"
ผมจึงถามกลับไปว่า"แล้วมันจะเป็นไปได้ไหมที่จะทำเมื่อที่บอกมา"
สรุปว่าเป็นไปไม่ได้
คือแฟนผมไม่มีประสิทธิภาพแล้วใช่ไหมคับหรือเขาสบายจนเคยตัว
ผมต้องอยู่แบบบนี้ตลอดจริงๆหรอครับ
ผมควรเปลี่ยนแปลงจริงๆไหมครับ ผมเริ่มจะท้อแล้วเพราะไม่ก้าวหน้า
ฝากช่วยชี้แนะด้วยน่ะครับ ถ้าผมมีอะไรอธิบายเพิ่มเติมมาอัพเดตน่ะครับ