สวัสดีครับ ขอใช้นามแฝงว่ากีกี้นะครับ
ผมมีคำถาม1คำถามเกี่ยวกับแฟนของผม
แฟนของผมเล่าให้ฟังว่าเขาเป็นมะเร็ง และในตอนเด็กหมอได้บอกว่าเขาจะตาย แต่เขาไม่ตาย เขาสูญเสียการเดินไป จนตอนนี้เขาอายุ 21ปีแล้ว ผมอยากรู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงอยู่รอดมาได้นานขนาดนี้ แล้วในอนาคตมีโอกาสที่ผมจะเสียเขาไปไหมครับ
ผมพยายามเซิสหากระทู้เกี่ยวกับมะเร็งในเน็ตมามากแต่ก็ยังไม่เข้าใจจึงอยากได้คำแนะนำจากผู้รู้โดยตรง
เขาพิการช่วงล่าง ครอบครัวมีปัญหา ปัจจุบันไม่ได้รับความใส่ใจเท่าที่ควร เท่าที่ผมรู้ตอนนี้เขาอาศัยอยู่กับญาติเขาไม่เคยอยู่ในรั้วโรงเรียนแต่ได้รับการศึกษาจากครอบครัว และไม่ได้รับการตรวจจากแพทย์มานานหลายปีแล้วเหมือนครอบครัวได้ถอดใจไปแล้ว แต่เขาเล่าให้ฟังว่าตอนเด็กที่อยู่กับแม่ แม่กับยายของเขาเป็นคนรักษาศีล ผมเลยคิดว่าที่เขารอดมาได้จนถึงทุกวันนี้อาจจะเกี่ยวกับอาหารที่บ้านเขากินหรือเปล่าเท่าที่ทราบเหมือนจะไม่กินเนื้อสัตว์เลย
เขาเป็นผู้หญิงที่น่ารักครับ หลายคนรอบตัวพยายามบอกผมให้ถอยห่างออกมาเพราะจุดจบมันอาจจะไม่สวยงาม เตือนผมว่ามันจะเป็นแผลที่ใหญ่เกินผมจะรับไหว
แต่ในหลายสิ่งหลายอย่าง ประสบการณ์ที่เขาได้พบนั้นแปลกใหม่สำหรับผมในมุมมองของคนที่มีร่างกายครบสมบูรณ์มาก ผมเลยคิดว่าประสบการณ์ของคนที่ร่างกายครบสมบูรณ์อาจจะแปลกใหม่สำหรับเขาเหมือนกัน ผมเลยอยากให้เขาได้สัมผัสมันให้มากที่สุดถ้าจะมีวันที่ต้องจากกันจริงๆ อยากพาเขาไปเที่ยวทุกที่ๆเขาอยากไป อยากทำทุกอย่างที่เขาอยากทำด้วยกัน ผมได้เตรียมใจสำหรับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นไว้แล้วแต่ไม่รู้ว่าสุดท้ายถ้าต้องจากกันจริงๆผมจะทำใจรับมันได้ไหม ผมรู้แค่ผมอยากทำทุกวันนี้ให้ดีที่สุด สำหรับการที่ผมได้มาเจอเขาผมมีความสุขมากครับ สุดท้ายที่ตั้งกระทู้นี้ก็แค่อยากรู้ให้มากกว่าที่รู้อยู่ตอนนี้ครับ ไม่ว่าจะเป็นยังไงต่อไปผมก็จะรักและดูแลเขาอย่างดีที่สุด ขอบคุณครับ
แฟนเป็นมะเร็งตอนเด็ก หมอบอกว่าจะตายแต่ไม่ตาย แต่สูญเสียการเดินไป
ผมมีคำถาม1คำถามเกี่ยวกับแฟนของผม
แฟนของผมเล่าให้ฟังว่าเขาเป็นมะเร็ง และในตอนเด็กหมอได้บอกว่าเขาจะตาย แต่เขาไม่ตาย เขาสูญเสียการเดินไป จนตอนนี้เขาอายุ 21ปีแล้ว ผมอยากรู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงอยู่รอดมาได้นานขนาดนี้ แล้วในอนาคตมีโอกาสที่ผมจะเสียเขาไปไหมครับ
ผมพยายามเซิสหากระทู้เกี่ยวกับมะเร็งในเน็ตมามากแต่ก็ยังไม่เข้าใจจึงอยากได้คำแนะนำจากผู้รู้โดยตรง
เขาพิการช่วงล่าง ครอบครัวมีปัญหา ปัจจุบันไม่ได้รับความใส่ใจเท่าที่ควร เท่าที่ผมรู้ตอนนี้เขาอาศัยอยู่กับญาติเขาไม่เคยอยู่ในรั้วโรงเรียนแต่ได้รับการศึกษาจากครอบครัว และไม่ได้รับการตรวจจากแพทย์มานานหลายปีแล้วเหมือนครอบครัวได้ถอดใจไปแล้ว แต่เขาเล่าให้ฟังว่าตอนเด็กที่อยู่กับแม่ แม่กับยายของเขาเป็นคนรักษาศีล ผมเลยคิดว่าที่เขารอดมาได้จนถึงทุกวันนี้อาจจะเกี่ยวกับอาหารที่บ้านเขากินหรือเปล่าเท่าที่ทราบเหมือนจะไม่กินเนื้อสัตว์เลย
เขาเป็นผู้หญิงที่น่ารักครับ หลายคนรอบตัวพยายามบอกผมให้ถอยห่างออกมาเพราะจุดจบมันอาจจะไม่สวยงาม เตือนผมว่ามันจะเป็นแผลที่ใหญ่เกินผมจะรับไหว
แต่ในหลายสิ่งหลายอย่าง ประสบการณ์ที่เขาได้พบนั้นแปลกใหม่สำหรับผมในมุมมองของคนที่มีร่างกายครบสมบูรณ์มาก ผมเลยคิดว่าประสบการณ์ของคนที่ร่างกายครบสมบูรณ์อาจจะแปลกใหม่สำหรับเขาเหมือนกัน ผมเลยอยากให้เขาได้สัมผัสมันให้มากที่สุดถ้าจะมีวันที่ต้องจากกันจริงๆ อยากพาเขาไปเที่ยวทุกที่ๆเขาอยากไป อยากทำทุกอย่างที่เขาอยากทำด้วยกัน ผมได้เตรียมใจสำหรับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นไว้แล้วแต่ไม่รู้ว่าสุดท้ายถ้าต้องจากกันจริงๆผมจะทำใจรับมันได้ไหม ผมรู้แค่ผมอยากทำทุกวันนี้ให้ดีที่สุด สำหรับการที่ผมได้มาเจอเขาผมมีความสุขมากครับ สุดท้ายที่ตั้งกระทู้นี้ก็แค่อยากรู้ให้มากกว่าที่รู้อยู่ตอนนี้ครับ ไม่ว่าจะเป็นยังไงต่อไปผมก็จะรักและดูแลเขาอย่างดีที่สุด ขอบคุณครับ