ระหว่างโปะบ้าน1ล้านเพื่อปิดหนี้ให้เร็วที่สุดจะได้ไม่ต้องเจ็บตัวกับดอกที่แพงมหาโหดกับเอาเงินไปซื้อคอนโดสัก3ห้องแล้วปล่อยให้คนอื่นเช่า+เก็บกินสักเดือนละ6-8,000 แบบไหนแลดูจะเข้าท่ากว่ากันครับในระยะยาว???
ตอนนี้ผมอายุ20ปีครับ(ปีใหม่นี้ก็จะ21) ผมมีแผลนจะกู้ซื้อบ้านหลังแรก(ในกทม.) ราคาประมาณ3ล้าน
ผมต้องท้าวความก่อนว่า.. บ้านผมทำธุรกิจหลายอย่างทั้งเป็นเจ้าของบาร์น้ำและร้านขายลูกชิ้นปิ้งในBig C(ที่ผมเป็นคนดูแลอยู่) มีทะเบียนการค้าสัญญาเช่าเป็นชื่อผมและสเตทเม้นท์ที่มีความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดอัตรารายได้อยู่ที่ประมาณ6-80,000บาทต่อเดือนประกอบกิจการมาแล้วเป็นระยะเวลาประมาณ2ปีรวมถึงแม่ผมก็เป็นเจ้าของกิจการโรงแรมรีสอร์ทและหอพักนักศึกษาในตจว.หลายที่ซึ่งมีแนวโน้มค่อนข้างสูงที่ธนาคารจะอนุมัติ
แม่ผมเขามีเงินก้อนอยู่ประมาณ1ล้านครับเราคุยกันเขาว่าอยากเอาเงินส่วนนี้ใช้เป็นเงินดาวน์ให้กับธนาคารเพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องผ่อนหนักตอนแรกผมก็โอเคกับแบบนั้น
แต่พอมาคิดๆดูอีกทีตอนนี้ผมเริ่มมีความคิดที่ต่างออกไป(คงเพราะคนรู้จักกันเขามาเสนอขายทาวน์เฮ้าส์ให้ผม) ตอนนี้ผมคิดว่าถ้าผมเอาเงินส่วนนี้ไปซื้อห้องหรือคอนโดที่ราคาไม่แพงมากและยังพอหาได้ในตอนนี้ประมาณ400,000 สัก2-3ห้องแล้วปล่อยให้คนอื่นเช่าเพื่อเก็บกินมันจะดีกว่ามั้ยในระยะยาว? เพราะต่อให้แม้มันจะไม่มีคนมาเช่าเลยก็ตาม(แต่ผมว่ามี) แต่มันก็ยังเป็นสินทรัพย์ที่ราคาพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆทุกปีโดยเฉพาะในส่วนของทำเลที่ผมอยู่และจับตามองนั้นมันเป็นทำเลที่ค่อนข้างอยู่ท่ามกลางความเจริญ(รถไฟฟ้ากำลังทำ) และผมเชื่อว่าอีกหน่อยคงหาห้องราคานี้ไม่ได้แน่นอนเพราะที่ผ่านมาราคามันก็พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆทุกปี(แม่ผมเขาเป็นคนที่ไม่ได้มองและให้ความสำคัญกับจุดนี้เท่าไหร่นักเพราะเขารักการอยู่ตจว.) รวมถึงตัวผมเองยังมองเห็นถึงความไม่เที่ยงในธุรกิจที่ผมกำลังประกอบการอยู่ด้วยและไม่มั่นใจเลยว่ามันจะทำไปได้ตลอดชั่วชีวิตของผม.. ผมมักถามกับตัวเองอยู่เสมอว่าสมมุติว่าถ้าวันนึงเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันหากผมไม่มีร้านน้ำหรือร้านลูกชิ้นตรงนี้แล้วผมจะอยู่ยังไง.. ไปเป็นลูกจ้างพนักงานบริษัทเงินเดือน15,000เหมือนกับใครหลายๆคนใช่มั้ย?? (ก็คงไม่เหมาะเท่าไหร่.. เพราะวุฒิผมก็จบแค่ม.3 +ร่างกายผมมีปัญหาทางด้านการมองเห็น) หรือไม่ก็อาจจะกลับไปอยู่ตจว.และดูแลกิจการโรงแรมของทางบ้าน(ซึ่งน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า) ทางเลือกของผมก็จะมีอยู่ประมาณนี้ซึ่งผมก็ไม่ค่อยOk เพราะบ้านผมอยู่กทม. ชั่วชีวิตของผมที่ผ่านมาผมเกิดและโตที่นี่ผมเรียนที่นี่มีสังคมที่นี่(อาศัยอยู่บ้านของน้า) จนคุ้นชินกับสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ในหลายๆด้านผมก็คุยกับแม่ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะให้ผมไปอยู่อย่างนั้นแม่ผมเขาก็เข้าใจ
แต่.. ตอนนี้ผมเริ่มมีความคิดมันจะดีกว่ามั้ยถ้าวันนึงในอนาคตถึงแม้ว่าผมจะไม่มีธุรกิจในส่วนนี้แล้วแต่ผมยังพอมีห้องที่สามารถปล่อยให้คนอื่นเช่าและเลี้ยงชีพประทังชีวิตตัวผมเองต่อไปได้โดยที่ผมไม่จำเป็นที่จะต้องไปอยู่ตจว.และดูแลกิจการทางบ้านรวมถึงอีกหลายๆแง่มันค่อนข้างจะโอเครสำหรับผมมากๆ
ทั้งหมดนี้ที่พูดมาแม่เขาไม่ได้มีปัญหาอะไรนะจริงๆเขาค่อนข้างที่จะเคารพการตัดสินใจของผมในระดับนึงแต่ผมอยากได้ความเห็นและมุมมองทางด้านความคิดจากใครหลายๆคนเพื่อความมั่นใจครับ
ปล.ทีแรกแอบมีความตั้งใจจะเอาเงินล้านไปแต่งบ้านใหม่แบบจัดเต็มสูบให้หลูๆด้วยซ้ำ5555+
คิดเห็นอย่างไรกันบ้างครับ
ขอบคุณครับ
ระหว่างโปะบ้าน1ล้าน กับ ซื้อห้องปล่อยเช่า แบบไหนดูจะเข้าท่ากว่ากันครับในระยะยาว???
ตอนนี้ผมอายุ20ปีครับ(ปีใหม่นี้ก็จะ21) ผมมีแผลนจะกู้ซื้อบ้านหลังแรก(ในกทม.) ราคาประมาณ3ล้าน
ผมต้องท้าวความก่อนว่า.. บ้านผมทำธุรกิจหลายอย่างทั้งเป็นเจ้าของบาร์น้ำและร้านขายลูกชิ้นปิ้งในBig C(ที่ผมเป็นคนดูแลอยู่) มีทะเบียนการค้าสัญญาเช่าเป็นชื่อผมและสเตทเม้นท์ที่มีความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดอัตรารายได้อยู่ที่ประมาณ6-80,000บาทต่อเดือนประกอบกิจการมาแล้วเป็นระยะเวลาประมาณ2ปีรวมถึงแม่ผมก็เป็นเจ้าของกิจการโรงแรมรีสอร์ทและหอพักนักศึกษาในตจว.หลายที่ซึ่งมีแนวโน้มค่อนข้างสูงที่ธนาคารจะอนุมัติ
แม่ผมเขามีเงินก้อนอยู่ประมาณ1ล้านครับเราคุยกันเขาว่าอยากเอาเงินส่วนนี้ใช้เป็นเงินดาวน์ให้กับธนาคารเพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องผ่อนหนักตอนแรกผมก็โอเคกับแบบนั้น
แต่พอมาคิดๆดูอีกทีตอนนี้ผมเริ่มมีความคิดที่ต่างออกไป(คงเพราะคนรู้จักกันเขามาเสนอขายทาวน์เฮ้าส์ให้ผม) ตอนนี้ผมคิดว่าถ้าผมเอาเงินส่วนนี้ไปซื้อห้องหรือคอนโดที่ราคาไม่แพงมากและยังพอหาได้ในตอนนี้ประมาณ400,000 สัก2-3ห้องแล้วปล่อยให้คนอื่นเช่าเพื่อเก็บกินมันจะดีกว่ามั้ยในระยะยาว? เพราะต่อให้แม้มันจะไม่มีคนมาเช่าเลยก็ตาม(แต่ผมว่ามี) แต่มันก็ยังเป็นสินทรัพย์ที่ราคาพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆทุกปีโดยเฉพาะในส่วนของทำเลที่ผมอยู่และจับตามองนั้นมันเป็นทำเลที่ค่อนข้างอยู่ท่ามกลางความเจริญ(รถไฟฟ้ากำลังทำ) และผมเชื่อว่าอีกหน่อยคงหาห้องราคานี้ไม่ได้แน่นอนเพราะที่ผ่านมาราคามันก็พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆทุกปี(แม่ผมเขาเป็นคนที่ไม่ได้มองและให้ความสำคัญกับจุดนี้เท่าไหร่นักเพราะเขารักการอยู่ตจว.) รวมถึงตัวผมเองยังมองเห็นถึงความไม่เที่ยงในธุรกิจที่ผมกำลังประกอบการอยู่ด้วยและไม่มั่นใจเลยว่ามันจะทำไปได้ตลอดชั่วชีวิตของผม.. ผมมักถามกับตัวเองอยู่เสมอว่าสมมุติว่าถ้าวันนึงเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันหากผมไม่มีร้านน้ำหรือร้านลูกชิ้นตรงนี้แล้วผมจะอยู่ยังไง.. ไปเป็นลูกจ้างพนักงานบริษัทเงินเดือน15,000เหมือนกับใครหลายๆคนใช่มั้ย?? (ก็คงไม่เหมาะเท่าไหร่.. เพราะวุฒิผมก็จบแค่ม.3 +ร่างกายผมมีปัญหาทางด้านการมองเห็น) หรือไม่ก็อาจจะกลับไปอยู่ตจว.และดูแลกิจการโรงแรมของทางบ้าน(ซึ่งน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า) ทางเลือกของผมก็จะมีอยู่ประมาณนี้ซึ่งผมก็ไม่ค่อยOk เพราะบ้านผมอยู่กทม. ชั่วชีวิตของผมที่ผ่านมาผมเกิดและโตที่นี่ผมเรียนที่นี่มีสังคมที่นี่(อาศัยอยู่บ้านของน้า) จนคุ้นชินกับสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ในหลายๆด้านผมก็คุยกับแม่ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะให้ผมไปอยู่อย่างนั้นแม่ผมเขาก็เข้าใจ
แต่.. ตอนนี้ผมเริ่มมีความคิดมันจะดีกว่ามั้ยถ้าวันนึงในอนาคตถึงแม้ว่าผมจะไม่มีธุรกิจในส่วนนี้แล้วแต่ผมยังพอมีห้องที่สามารถปล่อยให้คนอื่นเช่าและเลี้ยงชีพประทังชีวิตตัวผมเองต่อไปได้โดยที่ผมไม่จำเป็นที่จะต้องไปอยู่ตจว.และดูแลกิจการทางบ้านรวมถึงอีกหลายๆแง่มันค่อนข้างจะโอเครสำหรับผมมากๆ
ทั้งหมดนี้ที่พูดมาแม่เขาไม่ได้มีปัญหาอะไรนะจริงๆเขาค่อนข้างที่จะเคารพการตัดสินใจของผมในระดับนึงแต่ผมอยากได้ความเห็นและมุมมองทางด้านความคิดจากใครหลายๆคนเพื่อความมั่นใจครับ
ปล.ทีแรกแอบมีความตั้งใจจะเอาเงินล้านไปแต่งบ้านใหม่แบบจัดเต็มสูบให้หลูๆด้วยซ้ำ5555+
คิดเห็นอย่างไรกันบ้างครับ
ขอบคุณครับ