ผมก็ติดเกม์ช่วงเรียนเหมือนกัน แล้วก็ติดเที่ยวผับ เที่ยวกลางคืนด้วย แต่ถึงเวลาก่อนสอบก็ตั้งใจอ่านจนเรียนจบมหาลัยนะ ไม่ได้ลอกใครด้วย  คืออาจจะอยู่ที่เซ้นส์แต่คนนะครับ ในเรื่องของเกมส์ถ้าคุณเอามาปรับใช้ในชีวิตจริงมันก็ซักเซสได้

อธิบายคือ ในเกมส์ออนไลน์ที่ผมชอบเล่น สมัยนั้นคือ Battle Field เกมส์ยิงกันในสงครามโลก มุมมองบุคคลที่1 มีทั้งขับเครื่องบิน ขับรถถัง สไนเปอร์ หน่วยพยาบาล หน่วยยิงรถถัง หน่วยจู่โจม มีการเข้ายึดธงยึดป้อมกัน และอีกหลายอย่าง คือมันต้องมีการวางแผนก่อน ถ้าวิ่งเข้าไปแบบไม่รู้สี่รู้แปด ก็ตายอย่างเดียวครับ ซึ่งผมก็เล่นจนรู้แทคติก ว่าควรจะหลบอยู่มุมไหนได้เปรียบ ยิงกะยังไงให้ทีเดียวตายเลย จนเป็นที่1 ในเกมส์ หรือรอบที่เล่นอยู่ตลอด...

อันนี้ถ้ามาปรับใช้กับการเรียนจะดีมากๆเลย คืออยากให้คิดว่า ข้อสอบ หรือวิชาที่เรากำลังเรียนอยู่ ก็คือเกมส์แบบนึง ใช้วัดความจำที่ อ.สอน และที่อยู่ในหนังสือ ซึ่งถ้าเราจำ อ่าน หรือเรียนแบบสะเปะสะปะ ก็เหมือนเราวิ่งไปในสนามรบ แบบโต้งๆ โดนยิงตายไม่รู้ตัว... แต่ถ้าเราสโคป หรือบรีฟข้อมูลนั้นให้ตรงเป้าหมาย รวมถึงมีเทคนิกการจำที่ดี และสามารถเก็งข้อสอบ เองได้ สัก 60% ก็จะทำให้เราสอบผ่านได้ ไม่ต่างอะไรกับเกมส์ที่เราเล่นชนะครับ...

แต่คนละเรื่องกับการโกงเล่นนอกเกมส์นะครับ พวกลอกคนอื่นนี่ผมไม่สนับสนุนเลย เสี่ยงมาก  นอกจากจะเป็นภัยกับตัวเอง ถ้าโดนจับได้ ..ในอนาคตนิสัยแบบมักง่ายนี้มันก็จะติดตัวคุณไปในการทำงานด้วย... มันจะทำให้คุณไม่มีความคิด โพรเซสในการทำงาน หรทอแก้ไขปัญหาด้วยตัวเอง หรือทำงานกับคนอื่นได้เลย เพราะต้องรอความคิดชาวบ้าน และลอกมาอย่างเดียว ..ไม่ทีอะไรใหม่ๆ ดีๆในหัว

สรุปคือ การเล่นเกมส์ไม่ได้ทำให้เสียงาน เสียการเรียน ถ้ารู้จักแบ่งเวลารู้จักรับผิดชอบครับ และถ้ารู้จักปรับใช้เกมส์ที่เป็นโลกเสมือนมาใช้ในชีวิตจริงได้ ก็ถือว่าคุณมีความฉลาดพลิกแพลงรู้จักประยุกต์ จัดการทุกสิ่งได้แล้วครับ ..เพราะหลักของเกมส์ทุกเกมส์ คือการแก้ปัญหาเพื่อผ่านด่านและจบด้วยสกอร์ตามความสามารถเรา เรื่องจริงก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ครับผมว่านะ