"เกษตรกร"หมวกอีกใบที่สวมใส่แล้วเป็นสุข: เปลี่ยนเนื้อที่น้อยๆข้างบ้านเป็นสวนไผ่หวาน

สิ้นสุดชีวิตมนุษย์เงินเดือนแล้วอยากลองเริ่มต้นชีวิตเกษตรกร มีที่ว่างข้างบ้านนิดหน่อยที่ปล่อยให้หญ้าขึ้นหนามาหลายปี คิดหาวิธีใช้พื้นดินให้เกิดประโยชน์ให้มากที่สุดตามประสาคนชอบปลูก ก่อนฤดูฝนปีนี้ลงมือตัดหญ้า ขุดหลุมเตรียมไว้ปลูกไผ่หวาน


ต้นพันธุ์ที่สั่งเป็นไผ่บงหวานสายพันธุ์ที่ได้รับการรับรองว่าปลอดสารไซยาไนด์ เคยได้ลองทานแล้วชอบค่ะ อร่อยดี texture รสสัมผัสที่คล้ายยอดมะพร้าวอ่อนมากกว่าความเป็นหน่อไม้ รสชาดหวาน กรอบ เหมาะกับการทานสดๆ สามารถนำไปปรุงเป็นอาหารได้หลากหลายเมนูทั้งคาวและหวาน เมนูที่ชอบที่สุดคือ ขนมจีนไผ่หวานน้ำยาปู ใช้เส้นไผ่หวานแทนเส้นขนมจีน+น้ำยาปูแบบปักษ์ใต้ ได้ทั้งรสชาดและคุณค่า เป็นเมนูสุขภาพ low carb ได้เป็นอย่างดี เมนูนี้ยังไม่เคยเห็นใครทำ ทำครั้งหน้าจะลงสูตร/รูปไว้ให้เผื่อท่านใดสนใจจะลองทำทาน กินที่ปลูก ปลูกสิ่งที่ชอบกิน

สภาพดินที่ไม่เอื้อต่อการการปลูก;หนึ่งในหลายๆปัญหาหลักที่เป็นเสมือนเครื่องทดลองความมุ่งมั่นตั้งใจ


ตั้งใจจะทำสวนเกษตรอินทรีย์หลีกเลี่ยงสารเคมี ใช้ปุ๋ยคอกผสมแกลบดำรองก้นหลุม ผู้คุมงานกิตติมศักดิ์ มานั่งมองเหนื่อยแล้วนะไม่เสร็จสักที ของีบรอในหลุมที่เพิ่งขุดเสร็จใหม่ๆนี่แหล่ะ เย็นพุงดี ติดตามเรื่องราวชีวิตของน้องได้ในกระทู้ สิ้นสุดเสียทีชีวิตจรจัดที่เคยตั้งไว้ค่ะ


รื้อๆ ขุดๆ ไปเจอเพื่อนร่วมโลกตัวอวบ พุงป่องๆน่าจะท้อง 


ขุดปลูกเสร็จเอากระเบื้องเก่ากลับมาทำรังไว้ให้เหมือนเดิม เราจะไม่เป็นปฏิปักษ์กับสัตว์โลก สี่ขา หรือ สองเท้าก็ตาม เขาก็ชีวิตหนึ่ง เราก็ชีวิตหนึ่ง.....


เจ้าตัวนี้มาเยี่ยมถึงตัวบ้าน ไล่ยังไงก็ไม่ไป แถมมาเอียงคอมอง/ฟังอย่างกับรู้เรื่อง ต้องรีบไล่ออกไปก่อนที่เจ้าสี่ขาขนปุยจะงับใส้แตก


บุคคลไม่สนเวลาทำสวนคนเดียว เหนื่อยก็พัก ทานข้าวทานน้ำ หายเหนื่อยค่อยทำต่อ


เครื่องมือทุ่นแรงขนาดใหญ่กว่าตัวคนใช้งานทำให้เก้งก้าง สุดท้ายตัดสินใจขึดด้วยมือจนเสร็จ


ถึงมือจะหนาจะด้าน แลกกับความเป็นตัวตน อัตลักษ์ของตนเอง


ทำระบบน้ำหยดไว้สำหรับฤดูแล้งและช่วงฝนขาดช่วง


ไผ่รวกหวาน อีกสายพันธุ์ที่ทดลองปลูกแต่ปลูกแบบทิ้งๆขว้างๆ แม้แต่หลุมปลูกก็ไม่ได้เตรียม ซื้อแล้วใส่หลังรถขับตะลอนไปข้ามวันข้ามคืนกว่าจะได้เอาลง
ขุดหลุมแค่พอหย่อนต้นพันธุ์ลงไปได้ก็ใส่ลงไปเลย ปุ๋ยก้นหลุมก็ไม่ได้ใส่ ระบบน้ำก็ไม่มีแต่เขาก็รอดแล้งรอดฝนมาได้และออกหน่อให้ชื่นใจ ปลายเดือนกุมภาพันธ์ปีที่แล้วจึงได้ทำระบบน้ำหยดให้


เชื่อว่า first hand experience เป็นองค์ความรู้ที่สามารถสะสม/ต่อยอดได้ เมื่อตั้งใจจะทำเกษตรจึงเริ่มต้นด้วยการเรียนรู้ด้วยตนเอง ลงมือทำเองทุกอย่าง ขุดดิน ตากแดด มือหนาหน้าดำช่างมัน ต้นไม้ทุกต้นปลูกด้วยมือตัวเอง ไม่ใช่แค่หยิบๆจับๆถ่ายรูปลงsocial แต่นี่คือชีวิตแห่งโลกความเป็นจริงของเจ้าของสวน การได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักมันคือความเป็นสุขที่แท้จริง ความสุขง่ายๆท่ามกลางความวุ่นวายแก่งแย่งของวิถีสังคม


วิถีการเกษตรไม่สวยหรูแต่ไม่ยากเกินไปหากตั้งใจจริง.... มันเป็นการเรียนรู้ใจตัวเอง ฝึกความวิริยะ ตั้งมันและอดทนเพราะกว่าจะได้ผลผลิตใช้เวลาเป็นเดือน หลายเดือนหรือเป็นปี ที่สำคัญทำการเกษตรจะหวังร่ำรวยเป็นไปได้ยาก แต่ตราบใดที่คนเรายังต้องการอาหารวันละ2-3มื้อการทำสวนคือการสร้างแหล่งอาหารที่ยั่งยืนให้ตัวเอง ผลผลิตที่ได้กินได้อย่างสดวกใจ เคยเป็นใช่ไหมคะไปตลาดเจอผักที่เขียวจนครึ้ม น่ากลัวมากกว่าน่าทาน เดินไปหลังตลาดเจอผักที่แม่ค้าเอาไปทิ้งที่ไม่มีการย่อยสลายไปตามกาลเวลาอย่างที่สมควรจะเป็น 

เพิ่งออกมาโชว์ความอวบใหม่ๆเมื่อวานนี้เอง 


ไผ่หวานใช้เวลาประมาณ45-60วันในการตั้งกอ พอรากสมบูรณ์แข็งแรงดีแล้วจะเริ่มให้หน่อ แล้วจะมาอัพเดทข้อมูลเพิ่มค่ะ

ส่วนอื่นๆสวนน้อยๆข้างบ้านที่ยังรอวันให้เสร็จ รอวันผลิดอกออกผลต่อไป

อ่อยคั้นน้ำได้พันธุ์มาจากสวนที่สกลนคร


มะขามยักษ์ ที่ปลูก/ดูแลยาก จนอยากเปลี่ยนชื่อให้ว่ามะขามยาก


กล้วยนวน กล้วยไม่มีหน่อ ขยายพันธ์โดยการใช้เมล็ด อนุรักษ์ไว้ให้ลูกหลานได้เห็น


เพกาเตี้ย


ส่วนนี้ไว้ปลูกผักสวนครัว