เตือนใจคนอดอาหารเพื่อลดน้ำหนัก

ผมเริ่มต้นลดน้ำหนักมา 1 ปีแล้ว ตอนแรกที่ลดเพราะกฃัวเสี่ยงเป็นโรคนู้นนี่นั่นที่เค้าฮิตๆกันในคนแก่แหละครับ เลยรวมกลุ่มกันกับเพื่อน ชวนกันลดน้ำหนักแบบจริงจัง ช่วง 1 อาทิตย์แรกผมหักดิบเลย อยากให้ร่างกายได้ปรับตัวก่อน โดยกินแค่ผักต้ม1จานทั้งวัน มีแครอท เห็ด ถั่วลันเตา บล็อคโคลี่อะไรทำนองนี้ หลังจากนั้นประมาณ 3 เดือน ผมลดน้ำหนักโดยไม่ทานแป้งเลยแต่ก็ทานกับข้าวปกตินะครับ เน้นโปรตีน เน้นผักและออกกำลังกายหนักมาก ออกมาเรื่อยๆ น้ำหนักก็ลดเร็วทันใจ ผมมีชีทเดย์ให้ตัวเองอาทิตย์ละครั้งครับในตอนนั้น กินชาบูบ้าง อะไรที่ชอบบ้าง เวลาผ่านมาเรื่อยๆ ผมเริ่มออกกำลังกายหนักขึ้นเรื่อยๆ จนวิ่งวันละ 7-8 กิโลต่อวัน แต่กินน้อยมากๆ รวมๆแล้วผมว่าไม่ถึง 1000 แคลด้วยซ้ำ แต่ก็ร่างกายโอเคนะ มีแรงดี แฮปปี้ดีเป็นแบบนั้นอยู่เป็นเวลาหลายเดือนเลยทีเดียว จากนั้นพอน้ำหนักเริ่มลงยากขึ้น ก็ถึงเวลาเปลี่ยนแปลงครับอาหารก็เริ่มเลี่ยงสิ่งที่ชอบมากขึ้น ชีทเดย์ก็ไม่มีและผมชั่งน้ำหนักทุกวัน บางวัน2-3รอบเลย เป็นจิตอ่อนๆ ตื่นมาคือต้องรีบวิ่งไปชั่งน้ำหนัก่อน วันไหนขึ้นก็จะหงุดหงิดทั้งวัน โมโหง่าย วันไหนลงก็อารมณ์ดีทั้งวัน มันก็เริ่มลดได้อีก จนมาตันอีกครั้งเมื่อประมาณ 1 เดือนที่แล้ว ผมอยากลงอีก 5 กิโล ผมจึงหักดิบเลย กินแต่ผัก ฟักทอง น้ำพริก น้อยมากที่ร่างกายผมจะเจอแป้งและโปรตีน จนเมื่อ2อาทิตย์ที่แล้ว น้ำหนักผมก็มาอยู่ที่พอใจ  แต่ปัญหาก็เกิดครับ บังเอิญเป็นช่วงที่ผมมีโอกาสกลับบ้านพอดี เจอของหวานที่บ้าน ผมตบะแตกกินหมดทุกอย่างเลย มื้อนึงเยอะมากๆ แต่น้ำหนักไม่ขึ้นนะครับ เพราะมันอ้วกออกหมดในทุกมื้อ และอาทิตย์ที่ผ่านมาผมก็กลับบ้านอีกครั้ง คราวนี้ตบะแตกแล้วน้ำหนักขึ้นครับ วันเดียว 1.5 กิโลเลย ผมเครียดมากก็เลยงดอาหารไปเลย 3 วัน กินน้ำเปล่าอย่างเดียวครับ ออกกำลังกายยังปกติเหมือนก่อน วิ่งเป็นชั่วโมงๆ แต่เรี่ยวแรงหายหมด ปวดหัว หิว พอไปตรวจร่างกาย ผลแลปเลือดก็เพี้ยนไปหมด หัวใจเต้นช้ามากๆ ไม่ถึง 40 ครั้งต่อนาที  ตัวซูบ ซีด ตาโปน โหนกแก้มขึ้น แต่น้ำหนักก็กลับมาที่พอใจนะ ก็เลยกะว่า เอาวะ กินเพิ่มน้ำหนักเถอะ สงสารตัวเอง ปัญหาคือ กินเท่าไหร่ อ้วกอัตโนมัติเลยครับ อ้วกทุกอย่าง แม้นผลไม้ก็อ้วก ตอนนี้ต้องพยายามใช้ของหวานช่วยครับ ให้ร่างกายสดชื่น กินของหวานทั้งวัน จุกจิกๆให้ร่างกายสดชื่น แต่ถ้าจะกลับไปกินเป็นมื้อๆเหมือนคนปกติ หึหึ อย่าหวังเลยครับ ตอนนี้หมอเองก็ไม่รู้จะจัดการยังไง ให้ผมแค่อดทน ค่อยๆปรับไป ทรมานครับ ไม่มีความสุขหรอก เป็นอุทาหรณ์นะครับสำหรับคนที่ลดน้ำหนักแล้วต้องการความรวดเร็ว ตอนนี้ก็ออกกำลังกายปกติครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะโยโย่มากแค่ไหน แต่อยากให้เคสผมเป็นเคสสุดท้ายครับที่เจอเรื่องนี้