คิดมากจนไม่อยากจะทำอะไร กลัวที่จะเข้าสังคม

โดยทั่วไป ทุกคนน่าจะเคยทำผิดพลาดมากันทั้งนั้น ผิดต่อคนโน้นคนนี้ ผิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ ผิดแบบตั้งใจ และแบบไม่ตั้งใจ ฯลฯ ความผิดพลาดที่ จขกท ทำ มันใหญ่โต ร้ายแรงขนาดไหน มันคืออะไร หากพอจะบอกได้ ลองบอกมาค่ะ เราและเพื่อนคนอื่น ๆ อาจช่วยกันคิดได้ว่า มันร้ายแรงเท่ากับที่ จขกท  คิดเองอยู่หรือไม่ โดยมาก คนที่ยอมรับความผิดของตนเองได้ นับว่าเป็นคนไม่เลว แต่โดยมากอีกเช่นกันที่คนประเภทนี้ จะถูกความผิดนั้นหลอกหลอนชนิดที่ จขกท เป็นอยู่

เมื่อยอมรับแล้วสิ่งที่ต้องทำ คือชดใช้ หรือขออภัยจากคนที่เราทำผิด หาก จขกท ได้ทำแล้ว เรื่องก็น่าจะเบาบางลง แต่มันก็เหมือนก็ทุกอย่าง เมื่อเกิดขึ้นแล้ว มันย่อมมีผลตามมา ไม่มีใครรู้ได้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อใด ที่แน่ ๆ นอกจากยอมรับผิดแล้ว การแสดงความตั้งใจจริงที่จะไม่กระทำผิดซ้ำอีก เป็นสิ่งที่ต้องทำ ซึ่งสิ่งนี้ ใช้เวลานานกว่าจะได้รับการยอมรับ หลายกรณี อีกฝ่ายไม่ยอมจบ หากใช้เป็นเครื่องมือที่จะทำร้ายคนทำผิดที่สำนึกแล้วอยู่เรื่อยไป คนใจร้ายทำนองนี้ก็มีอยู่

อย่าเพิ่งคิดไกลไปถึงจบชีวิตตนเองลง ไม่ว่าแรงแค่ไหน มันก็จะต้องไม่จบลงเช่นนั้น ในทางตรงข้าม สิ่งที่ จขกท ต้องทำ เป็นอย่างแรกคือ ให้อภัยตัวเอง ลดความรู้สึกผิด และความละอายใจที่กัดกิน จขกท มานาน ด้วยการทำเช่นนี้ จขกท จะสามารถกลับมามองโลกได้เต็มตา และสามารถที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีดีให้ตัวเอง และผู้อื่นได้ อย่างน้อย เพื่อการไถ่โทษของตัวเอง เพื่อจะกลับมานับถือและภาคภูมิใจในตนเองได้อีกครั้งหนึ่ง