วีรกรรมเด็กๆเหตุการณ์ไหนที่ทำให้คุณจำฝังใจมาจนทุกวันนี้

เรามีแผลเป็นที่ฝ่ามือค่ะ ใหญ่เป็นทางยาวคล้ายๆรอยกรีดเวลาผ่าตัด ตอนแรกก็ไม่ได้นึกถึงอะไร แต่พอเพื่อนร่วมงานถามว่า มือเคยผ่าตัดมาเหรอถึงมีรอยแผลเป็นเหมือนโดนกรีดขนาดนั้น มันเลยทำให้เรานึกถึงเหตุการณ์ที่ได้แผลเป็นนี้มา คือ สมัยก่อนเงี้ย เราจะดื้อและซนมาก ซึ่งมันก็เลยทำให้เราได้แผลเป็นนี้มา ด้วยความที่ตอนนั้นมันฮิตการเล่นแผลงๆ อย่าง การเผาไฟกับขวดแก้วซึ่งเราก็เอาด้วย เป็นขวดแก้วน้ำอัดลมห้าบาทอ่ะค่ะ ก็จุดไฟเล่นกับเพื่อนแล้วมันก็เลยเกิดอุบัติเหตุคือ แกล้งกันไปแกล้งกันมาระหว่างเผาขวดอ่ะค่ะ ขวดเลยกระเด็นมาโดนมือเรา ความรู้สึกในตอนนั้นคือ เจ็บมาก ปวดมาก มันเป็นแก้วร้อนๆอ่ะค่ะ แล้วมาโดนไฟ จำได้ว่าตอนนั้นร้องไห้สุดเสียงทั้งเจ็บทั้งแสบต้องให้พ่อพาไปอนามัยตำบล ซึ่งการรักษาสมัยก่อนนู้นนนน มันก็ได้แค่ตามรักษาไปอาการของคนต่างจังหวัดอ่ะเนอะ ทำแผล ทายาปกติ ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ ซึ่งกว่าจะหายก็นานเอาการเหมือนกัน จริงๆพ่อกะจะตีเราด้วยซ้ำที่เล่นอะไรไม่ควรแต่คงเพราะเห็นเราเป็นแบบนี้ก็เลยสงสารมากกว่า ซึ่งถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราพูดเลยว่า มันเป็นบทเรียนที่แพงมากจริงๆค่ะ เพราะนอกจากจะได้แผลเป็นติดตัวมานานกว่า 20 ปีแล้ว มันยังทำให้เราได้เรียนรู้ถึงคำว่า รู้เท่าไม่ถึงการณ์อีกด้วยค่ะ ว่า คำๆนี้มันไม่ควรเป็นคำที่ไว้ใช้แก้ตัวกับเหตุการณ์ที่ไม่ควรจะทำตั้งแต่แรกเลย และส่งผลมาจนถึงทุกวันนี้ว่า เวลาจะทำอะไรจะต้องมีสติ คิดให้มากๆก่อนลงมือ เลยอยากชวนเพื่อนๆมาแชร์ประสบการณ์ตั้งแต่เด็กที่ทำให้เราจำฝังใจมาจนทุกวันนี้ ว่า มีเหตุการณ์ไหนที่ส่งผลกระทบมาถึงเราจนทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้าง หรือมีเหตุการณ์ไหนที่จำฝังใจมาจนทุกวันนี้กันค่ะ